Στο μικροσκόπιο του Τομμάζο Παντόα Σκιόππα βρίσκεται από χθες η Ελλάδα. Το think tank του συμβούλου του πρωθυπουργού διοργανώνει Forum στην Βαρκελώνη, με αφορμή την ελληνική οικονομική κρίση. Χθες και σήμερα η δεξαμενή σκέψης του κ. Σκιόππα «Notre Europe» οργανώνει το Forum των Ευρωπαϊκών Think Tanks 2010 με την υποστήριξη της Νομαρχίας της Καταλονίας, του καταλανικού think tank CIDOB και σε συνεργασία με το Aspen France, το Agence Europe και τα μέλη του European Policy Institute Network (EPIN). Θέμα του συνεδρίου, στο οποίο λαμβάνουν μέρος εκπρόσωποι πενήντα περίπου ευρωπαϊκών think tanks, πολιτικές και επιχειρηματικές προσωπικότητες, συνδικάτα και μέσα ενημέρωσης, είναι «Η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη: Πού βρισκόμαστε; Πρέπει να την ενισχύσουμε και πώς;». Όπως έχει ανακοινωθεί, η «ελληνική οικονομική κρίση» στις μέρες μας έφερε αυτό το ευαίσθητο θέμα στο επίκεντρο όλων των συζητήσεων και αναγγέλλεται μια «εμπνευσμένη άσκηση brainstorming»!
Την ίδια ώρα, πληθαίνουν οι φωνές διαμαρτυρίας και η αμφισβήτηση όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των μέτρων που μέχρι στιγμής έχει λάβει η κυβέρνηση. Η τρόικα πηγαίνει και έρχεται, αλλά τα «αγκάθια» που εντοπίζει παραμένουν τα ίδια, με κορυφαίο αυτό του πληθωρισμού. Στην πραγματικότητα ο περίφημος «μηχανισμός στήριξης» αποδεικνύεται στην πράξη πως ήλθε αργά, ενώ τα 110 δις ευρώ του δανείου σύντομα θα αποδειχθούν σταγόνα στον ωκεανό των δανειακών αναγκών της χώρας. Το 2013 που θα αρχίσει η διαδικασία αποπληρωμής του η Ελλάδα θα αναζητεί παράλληλα στις αγορές δάνεια ύψους 277 δις ευρώ.
Επί όλων αυτών παραμένει άγνωστο τι προτείνουν στην κυβέρνηση οι μεγαλόσχημοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, οι οποίοι μάλιστα διαφωνούν και μεταξύ τους. Για παράδειγμα, ο Τζότζεφ Στίγκλιτς έχει υποστηρίξει ότι οι αγορές κατευθύνονται από την απληστία. Στον αντίποδα, όμως, βρίσκεται ο Τομμάζο Παντόα – Σκιόππα, που επιμένει ότι οι αγορές δεν κατευθύνονται από την απληστία, αλλά από τον φόβο. Κι’ αυτός κατά τη γνώμη του είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι αγορές μέχρι στιγμής έχουν «ξεχειλίσει» από νευρικότητα.
Υπό αμφισβήτηση τελεί πλέον και αυτός καθαυτός ο μηχανισμός στήριξης. Ο Σκιόππα πιστεύει ότι η απόφαση για τη δημιουργία του έπρεπε να είχε ληφθεί δύο μήνες νωρίτερα και πως η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε δραματικά να παρέμβει, κάτι που όφειλε να πράξει όταν οι αγορές ήσαν λιγότερο «νευρικές». Η μοιραία αυτή καθυστέρηση αποδίδεται από τον σύμβουλο του πρωθυπουργού στις «δημοκρατικές διαδικασίες» που απαιτούν χρόνο έως ότου σφυρηλατηθεί η πολιτική βούληση και το πολιτικό περιβάλλον που θα επέτρεπε την πλήρη αλλαγή πορείας. Με λίγα λόγια, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χρειάσθηκε να καθυστερήσει για αρκετούς μήνες την λήψη μέτρων, ώστε αυτά να απέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο από την περίοδο των προεκλογικών υποσχέσεων.
Ήδη από τον περασμένο Ιούνιο, ο κ. Σκιόππα είχε δηλώσει πως οι ευρωπαϊκές αποφάσεις του Μαΐου απλώς επιτρέπουν στην Ελλάδα να κερδίσει χρόνο, ενώ στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζουν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης εμπιστοσύνης. Ειδικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Παντόα – Σκιόππα υποστηρίζει πως η Ευρώπη έχει αποτύχει όσον αφορά στη διαδικασία απευθείας συλλογής φορολογικών εσόδων. Και προτείνει τη δημιουργία ενός ή δύο «ευρωπαϊκών φόρων» που η Ένωση θα μεταφέρει απευθείας από την τσέπη των Ευρωπαίων πολιτών στα θησαυροφυλάκιά της.
Κατά τη γνώμη του, η παρούσα διαδικασία οφείλεται στο γεγονός ότι τα κράτη-μέλη χρησιμοποιούν τα εθνικά συστήματα φορολόγησης ως φίλτρο ασφαλείας μεταξύ των φορολογουμένων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να ελέγχουν τις πηγές χρηματοδότησης των Βρυξελλών. Πιστεύει, όμως, ότι αυτό είναι λάθος. Και πως δεν υπάρχει ομοσπονδία στον κόσμο όπου οι ομοσπονδιακοί φόροι περνούν μέσω των τοπικών κυβερνήσεων, φέρνοντας ως παραδείγματα τις πολιτείες των ΗΠΑ, τις επαρχίες του Καναδά και τα Lander της Γερμανίας.
Την ίδια ώρα, πληθαίνουν οι φωνές διαμαρτυρίας και η αμφισβήτηση όσον αφορά στην αποτελεσματικότητα των μέτρων που μέχρι στιγμής έχει λάβει η κυβέρνηση. Η τρόικα πηγαίνει και έρχεται, αλλά τα «αγκάθια» που εντοπίζει παραμένουν τα ίδια, με κορυφαίο αυτό του πληθωρισμού. Στην πραγματικότητα ο περίφημος «μηχανισμός στήριξης» αποδεικνύεται στην πράξη πως ήλθε αργά, ενώ τα 110 δις ευρώ του δανείου σύντομα θα αποδειχθούν σταγόνα στον ωκεανό των δανειακών αναγκών της χώρας. Το 2013 που θα αρχίσει η διαδικασία αποπληρωμής του η Ελλάδα θα αναζητεί παράλληλα στις αγορές δάνεια ύψους 277 δις ευρώ.
Επί όλων αυτών παραμένει άγνωστο τι προτείνουν στην κυβέρνηση οι μεγαλόσχημοι σύμβουλοι του πρωθυπουργού, οι οποίοι μάλιστα διαφωνούν και μεταξύ τους. Για παράδειγμα, ο Τζότζεφ Στίγκλιτς έχει υποστηρίξει ότι οι αγορές κατευθύνονται από την απληστία. Στον αντίποδα, όμως, βρίσκεται ο Τομμάζο Παντόα – Σκιόππα, που επιμένει ότι οι αγορές δεν κατευθύνονται από την απληστία, αλλά από τον φόβο. Κι’ αυτός κατά τη γνώμη του είναι ο βασικός λόγος για τον οποίο οι αγορές μέχρι στιγμής έχουν «ξεχειλίσει» από νευρικότητα.
Υπό αμφισβήτηση τελεί πλέον και αυτός καθαυτός ο μηχανισμός στήριξης. Ο Σκιόππα πιστεύει ότι η απόφαση για τη δημιουργία του έπρεπε να είχε ληφθεί δύο μήνες νωρίτερα και πως η Ευρωπαϊκή Ένωση καθυστέρησε δραματικά να παρέμβει, κάτι που όφειλε να πράξει όταν οι αγορές ήσαν λιγότερο «νευρικές». Η μοιραία αυτή καθυστέρηση αποδίδεται από τον σύμβουλο του πρωθυπουργού στις «δημοκρατικές διαδικασίες» που απαιτούν χρόνο έως ότου σφυρηλατηθεί η πολιτική βούληση και το πολιτικό περιβάλλον που θα επέτρεπε την πλήρη αλλαγή πορείας. Με λίγα λόγια, η νεοεκλεγείσα κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ χρειάσθηκε να καθυστερήσει για αρκετούς μήνες την λήψη μέτρων, ώστε αυτά να απέχουν όσο το δυνατόν περισσότερο από την περίοδο των προεκλογικών υποσχέσεων.
Ήδη από τον περασμένο Ιούνιο, ο κ. Σκιόππα είχε δηλώσει πως οι ευρωπαϊκές αποφάσεις του Μαΐου απλώς επιτρέπουν στην Ελλάδα να κερδίσει χρόνο, ενώ στην πραγματικότητα δεν αντιμετωπίζουν τα βαθύτερα αίτια της κρίσης εμπιστοσύνης. Ειδικά για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Παντόα – Σκιόππα υποστηρίζει πως η Ευρώπη έχει αποτύχει όσον αφορά στη διαδικασία απευθείας συλλογής φορολογικών εσόδων. Και προτείνει τη δημιουργία ενός ή δύο «ευρωπαϊκών φόρων» που η Ένωση θα μεταφέρει απευθείας από την τσέπη των Ευρωπαίων πολιτών στα θησαυροφυλάκιά της.
Κατά τη γνώμη του, η παρούσα διαδικασία οφείλεται στο γεγονός ότι τα κράτη-μέλη χρησιμοποιούν τα εθνικά συστήματα φορολόγησης ως φίλτρο ασφαλείας μεταξύ των φορολογουμένων και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ώστε να ελέγχουν τις πηγές χρηματοδότησης των Βρυξελλών. Πιστεύει, όμως, ότι αυτό είναι λάθος. Και πως δεν υπάρχει ομοσπονδία στον κόσμο όπου οι ομοσπονδιακοί φόροι περνούν μέσω των τοπικών κυβερνήσεων, φέρνοντας ως παραδείγματα τις πολιτείες των ΗΠΑ, τις επαρχίες του Καναδά και τα Lander της Γερμανίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου