Υπάρχουν κείμενα ....

Αφορμή πήρα από το πολύ καλό άρθρο «Η αβάσταχτη γοητεία της Ανατολής στην καθ’ ημάς Αριστερά» του δημοσιογράφου Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη που το ανάρτησα ΕΔΩ αλλά μπορείτε να το δείτε και ΕΔΩ, για να ξανατονίσω την ελλειμματική ψυχοσύνθεση των αριστερών χωρίς καμιά εξαίρεση.
Υπάρχουν κείμενα που αποτελούν εύγλωττες μαρτυρίες δίνοντας ένα μέτρο τού πως θέλουν πεισματικά αυτοί οι άνθρωποι να διαστρέφουν αφ' ενός την πραγματικότητα και αφ' ετέρου να προσκολλώνται σε πρόσωπα και ιδέες αδιαφορώντας ελάχιστα για τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν στον άνθρωπο σαν άτομο αλλά και στην ανθρωπότητα γενικότερα και εδώ θα παραθέσω δύο.
Το πρώτο είναι σοβιετικό παρμένο από την εγκεκριμένη από την ΚΕ  του κινεζικού κομουνιστικού κόμματος συλλογή δοκιμίων με τίτλο «Ζήτω ο Λενινισμός» και αναφέρεται στην εκτίμηση του «μεγάλου(;)  επαναστάτη», «μεγάλου(;) τιμονιέρη» και «μεγάλου(;)  μεταρρυθμιστή» Μάο Τσε Τουνγκ για τις συνέπειες του ατομικού πολέμου και έχει ως εξής:
« Ο ατομικός πόλεμος είναι ένας χάρτινος τίγρης και δεν έχει τίποτε το φοβερό. Το ουσιώδες είναι να εξουδετερωθεί το ταχύτερο ο ιμπεριαλισμός. Το πως θα γίνει αυτό και με ποιο αντίτιμο είναι δευτερευούσης σημασίας. Οι νικητές λαοί θα δημιουργήσουν ταχύτατα πάνω στα ερείπια του ιμπεριαλισμού έναν πολιτισμό πολύ ανώτερο από το καπιταλιστικό σύστημα

Το casus belli της Τουρκίας ευθεία απειλή πολέμου για την Ελλάδα

Η Τουρκία βρίσκεται μονίμως σε κατάσταση πολέμου απέναντι στην Ελλάδα, από τη στιγμή που το τουρκικό Κοινοβούλιο ψήφισε στις 8/6/1995 ως casus belli - αιτία πολέμου την οποιαδήποτε προσπάθεια – ενέργεια της Ελλάδας για επέκταση των χωρικών της υδάτων στα 12 ναυτικά μίλια (δικαίωμα της Ελλάδας που προκύπτει από το διεθνές Δίκαιο).
Αυτή η απόφαση περί πολέμου εναντίον της Ελλάδας, έστρεψε αυτομάτως τον τουρκικό στρατό και όλα του τα σχέδια περί πολέμου εναντίον της χώρας μας. Δηλαδή, ο γενικός σχεδιασμός των τουρκικών επιτελείων και των στρατιών που διαθέτει η Τουρκία τόσο στα Μικρασιατικά παράλια, όσο και στην Ανατολική Τουρκική Θράκη, έχει χαρακτήρα καθαρά επιθετικό και τόσο ο εξοπλισμός, όσο και τα επιχειρησιακά σχέδια των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, είναι προσανατολισμένα σε μία επίθεση κατά της Ελλάδας, είτε αυτή θα αφορά κάποιο νησιωτικό σύμπλεγμα (νησιά βόρειο-ανατολικού και νότιο-ανατολικού Αιγαίου) είτε θα αφορά σε ηπειρωτικό έδαφος (Ελληνική Θράκη).
Στην συγκεκριμένη απόφαση – ψήφισμα του τουρκικού κοινοβουλίου δεν έχει υπάρξει απολύτως καμία επί της ουσίας αντίδραση από την Ελληνική πλευρά, παρά την επίσημη τουρκική επιθετική στάση προς την Ελλάδα και παρά την επαπειλούμενη σύγκρουση δύο κρατών μελών του ΝΑΤΟ (απαγορεύεται ρητά και δια ροπάλου οποιαδήποτε σύγκρουση μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ και σε περίπτωση που συμβεί κάτι τέτοιο τότε το ΝΑΤΟ τάσσεται σύσσωμο υπέρ του υπεύθυνου –όχι αναγκαστικά επιτιθέμενου και αξίζει να προσεχθεί αυτό- της σύγκρουσης). 

Το casus belli όπως το αντιλαμβάνεται το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών
Σύμφωνα με το Ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών και την τελευταία ενημέρωση επί του συγκεκριμένου θέματος (η οποία έγινε την Τετάρτη 17 Απριλίου 2013), το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης της Ελλάδας ορίστηκε το 1936 στα 6 ναυτικά μίλια από την ακτή (Ν. 230/1936 και μεταγενέστερο Ν.Δ. 187/1973). Διατηρήθηκε, εντούτοις, ρητώς το όριο των 10 ναυτικών μιλίων στον εναέριο χώρο, βάσει της προγενέστερης νομοθεσίας (Διάταγμα της 6ης Σεπτεμβρίου 1931, σε συνδυασμό με τον νόμο 5017/1931).
Βάσει εθιμικού κανόνα του Δικαίου της Θάλασσας, που ενσωματώνεται και στη Σύμβαση των ΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας, η Ελλάδα δικαιούται να επεκτείνει μέχρι τα 12 ν.μ. την αιγιαλίτιδα ζώνη της.
Το δικαίωμα επέκτασης του ορίου της αιγιαλίτιδας ζώνης μέχρι τα 12 ν.μ. είναι κυριαρχικό

Ανάβει σήμερα η φλόγα στην Αφροδίτη! Σημαντική ημέρα για την Κύπρο και τις έρευνες για φυσικό αέριο

Η πρώτη δοκιμαστική παραγωγή φυσικού αερίου θα πραγματοποιηθεί σήμερα Πέμπτη στο τεμάχιο 12 της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Κύπρου.
Οπως δήλωσε στο ΚΥΠΕ ο Πρόεδρος της ΚΡΕΤΥΚ, Χαράλαμπος Ελληνας, πρόκειται για ένα πολύ συγκεκριμένο τεστ, το οποίο θα μας επιτρέψει να μετρήσουμε με αρκετή ακρίβεια την πίεση και την ποιότητα του κοιτάσματος. Η διαδικασία της δοκιμαστικής παραγωγής, είναι και γνωστή ως «άναμμα της φλόγας».
Συγκεκριμένα, θα τρυπηθούν κάποια σημεία του κοιτάσματος, επιτρέποντας στο φυσικό αέριο να βγει στην επιφάνεια. Ο κ. Ελληνας δήλωσε στο Κυπριακό Πρακτορείο Ειδήσεων πως για λόγους ασφαλείας, θα ανάψει η φλόγα στην πλατφόρμα, προκειμένου να ελεγχθεί το αέριο που θα βγει στην επιφάνεια και να μην αιωρείται στην ατμόσφαιρα, αφού κάτι τέτοιο θεωρείται ότι είναι επικίνδυνο.
Σύμφωνα με τον κ. Ελληνα, μέσα σε δύο με τρεις εβδομάδες θα είναι έτοιμα τα αποτελέσματα των μετρήσεων.
Ο κ. Ελληνας δεν απέκλεισε το ενδεχόμενο να χρειαστεί και δεύτερη επιβεβαιωτική

Ποιος ηλίθιος πρότεινε και ποιος βλάκας έκανε αυτόν τον γελοίο υφυπουργό;

Π.Καψής: Σήμερα το πρώτο δελτίο ειδήσεων της Δημόσιας Τηλεόρασης

Σήμερα αναμένεται να βγει στον αέρα το πρώτο δελτίο ειδήσεων της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης, όπως ανέφερε ο υφυπουργός Παντελής Καψής, μιλώντας στον τηλεοπτικό σταθμό ANT1.
O  Καψής παραδέχθηκε πάντως ότι οι δυσκολίες είναι πάρα πολλές. «Τα τεχνικά προβλήματα είναι τεράστια. Παρόλα αυτά προχωράμε και το επόμενο στάδιο είναι να βγούμε στο ραδιόφωνο», σημείωσε.
Υπογράμμισε ακόμη ότι όλες οι διαδικασίες που ακολουθούνται είναι διαφανείς. «Όποιος θέλει να κάνει ένσταση είναι ανοιχτά τα στοιχεία και αν υπάρχει το παραμικρό είμαι εδώ να τα κοιτάξω», πρόσθεσε.
Διευκρίνισε επίσης ότι στον μόνιμο φορέα ο αριθμός των προσλήψεων θα εξαρτηθεί από το μοντέλο που θα επιλέξει το νέο Δ.Σ.
Ερωτηθείς τέλος σχετικά με την επιλογή ορισμένων κομμάτων να μην εμφανίζονται στη δημόσια ραδιοτηλεόραση έκανε λόγο για «αντιδημοκρατική απόφαση».

Η αβάσταχτη γοητεία της Ανατολής στην καθ’ ημάς Αριστερά...

του Δημήτρη Β. Τριανταφυλλίδη, δημοσιογράφου

Η Ανατολή ήταν πάντα μια από τις σταθερές προσανατολισμού της καθ’ ημάς Αριστεράς. Θα νόμιζε κανείς πως η ελληνική αριστερά, από τη γέννηση της, ήρθε στο ιστορικό προσκήνιο για να αντικαταστήσει στο «φιλορωσικό κόμμα» του Κολοκοτρώνη που γνώρισε ιδιαίτερη άνθιση τον 19ο αιώνα.
Διάβαζα και ξαναδιάβαζα τις τελευταίες ημέρες, τις δηλώσεις του Π. Λαφαζάνη, για το ρόλο που πρέπει να διαδραματίζει η χώρα στην ευρύτερη περιοχή της λεκάνης της Ανατολικής Μεσογείου και νόμισα, για μια στιγμή, πως η μηχανή του χρόνου με πέταξε πίσω, στις δεκαετίες του ’70 και του ’80 του 20ου αιώνα, όπου κυριαρχούσε ο Ψυχρός πόλεμος και όλα ήταν ασπρόμαυρα τακτοποιημένα στα μυαλά της ελληνικής αριστεράς.
Η Ανατολή πάντα ασκούσε μια γοητεία στην ελληνική αριστερά. Στις δεκαετίες του ’60, του ’70 και του ’80, όσο υπήρχαν τα καθοδηγητικά κέντρα του εξωτερικού (η ΕΣΣΔ για ορισμένους, η Κίνα για κάποιους άλλους, τα Τίρανα, για κάποιους τρίτους), «ο αγώνας των λαών» κατά της αποικιοκρατίας ήταν και δικός τους αγώνας. Τι κι αν στη συνέχεια αποδείχτηκε πως μετά την οικειοθελή αποχώρηση των «αποικιοκρατικών δυνάμεων» οι χώρες αυτές, με το μονοκομματικό καθεστώς που επέβαλαν τα «εθνικοαπελευθερωτικά κινήματα» έχουν μετατραπεί σε φαντάσματα του εαυτού τους, με καταστραμμένες υποδομές, που αλληλοσφάζονται μεταξύ τους, για την εκμετάλλευση του πλούσιου υπεδάφους τους.
Το ίδιο σαγηνευτική ήταν και η άλλη, Εγγύς Ανατολή, όπου η υποστήριξη των μπαθικών κομμάτων του Χαβέζ Αλ Άσαντ, πατερά του σημερινού προέδρου της Συρίας ή του Σαντάμ Χουσείν, (οι οποίοι έσφαζαν κυριολεκτικά τους πολιτικούς τους αντιπάλους) ήταν στην ημερήσια διάταξη κάθε καλού αριστερού που θεωρούσε διεθνιστικό του καθήκον να ταχθεί

Έτσι για την Ιστορία (του ΠΑΣΟΚ).

Γράφει ο Ν. Σκουλάς

Το κείμενο που έχει αναρτηθεί στο blogspot του Ιδρύματος Παπανδρέου, περιέχει προκλητικές ανακρίβειες και ελλείψεις σε ό,τι αφορά στη σύνταξη της ιστορικής διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη. 

Φαίνεται, οι γνωστοί κάποιοι, κατάφεραν να περιλάβουν εαυτούς σε δράσεις στις οποίες δεν συμμετείχαν. Έτσι δυστυχώς γράφεται η ιστορία.!!!

Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ, ότι ο Ανδρέας Παπανδρέου μου παρέδωσε στον Καναδά (αφού εκεί βρισκόμουν) το Καταστατικό του ΠΑΚ με τη ρητή εντολή να διατυπωθεί το κείμενο σε πολιτικό φορέα επιφάνειας που θα ήταν πιστό στις αρχές για τις οποίες βασανίστηκαν, εξορίστηκαν και σκοτώθηκαν πατριώτες αγωνιστές.

Η Ομάδα συναντήθηκε στο Μόναχο επί μία εβδομάδα και συνέχισε επί είκοσι ημέρες στο ξενοδοχείο Καστρί, πλαισιωμένη από τα μέλη της νεολαίας του ΠΑΚ Εσωτερικού. Κανένα από τα ονόματα που, πράγματι, συμμετείχαν, δεν υπάρχει στην ανάρτηση και κανένα από τα ονόματα που αναφέρονται στο κείμενο δεν συμμετείχε σ' αυτές. Σίγουρα όχι ο Τσοχατζόπουλος ή ο Κουτσόγιωργας.

Πολλοί από τους άλλους (κεντρογενείς κυρίως) αντέδρασαν λυσσαλέα, χαρακτηρίζοντας το κείμενο τριτοκοσμικό και πιέζοντας για "νέρωμα", προφανώς, για να μη στερηθούν την ευκαιρία να γίνουν βουλευτές στις επερχόμενες εκλογές.

Παρά τις πιέσεις, το κείμενο παραδόθηκε ατόφιο στις 2 Σεπτέμβρη, στο οποίο ο ίδιος ο Ανδρέας, με τη συνδρομή του Σημίτη, πρόσθεσε το Προοίμιο. Στις απειλές διάσπασης από τους μετέπειτα πολύ επώνυμους, ο Ανδρέας απάντησε, με τη γενναιότατα που πάντα τον χαρακτήριζε: "Προχωρώ μόνος μου και όποιος θέλει ας ακολουθήσει". Εκόντες - άκοντες συμμορφώθηκαν.

Ό,τι δημοσιεύθηκε, εν πολλοίς, αποτελεί ασέβεια για τους ανθρώπους που, από σεμνότητα και σεβασμό στη μνήμη αυτών που έφυγαν, δεν μπήκαν στο παιχνίδι της αυτοπροβολής.
Έτσι, για την ιστορία

-Ο κ. Νίκος Σκουλάς είναι Επιχειρηματικός Σύμβουλος, Συγγραφέας
nskoulas@nsa.gr www.nsa.gr

Η καραμέλα των βρετανικών βάσεων

της Φανούλας Αργυρού*

Όταν ένας βουλευτής μιλά στη Βουλή των Αντιπροσώπων, θα πρέπει πρωτίστως να εκπροσωπεί και τις επιθυμίες των ψηφοφόρων του και όχι του κόμματός του.Ξανακτύπησε το... ξυπνητήρι εναντίον των βρετανικών βάσεων και ξανά προς τη... δόξα τραβά! Το ίδιο παραμύθι εδώ και μισόν αιώνα, κάθε φορά που είτε θα δημοσιευθεί κάποια μελέτη στο Λονδίνο για τις βάσεις, κανένα δημοσίευμα στον βρετανικό Τύπο για περικοπές στους προϋπολογισμούς, κάποια επίσκεψη στις βάσεις, και τώρα η... επίθεση κατά της Συρίας. Και όλα αυτά, καθώς η βρετανική Βουλή, διά ψηφοφορίας, απέρριψε την πρόταση του Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον και της κυβέρνησής του, για οποιαδήποτε στρατιωτική ανάμιξη της Βρετανίας εναντίον της Συρίας. Συγκεκριμένα, παράλληλα με τη συζήτηση του θέματος στη Βουλή των Κοινοτήτων, το ίδιο θέμα συζητούσαν και στη Βουλή των Λόρδων το βράδυ της ψηφοφορίας, όπου η απόφαση ήταν και εκεί αρνητική. 

Η βρετανική κυβέρνηση το έκανε ξεκάθαρο, πλέον, ότι η Βρετανία δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε καμία στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Συρίας και το ξεκαθάρισε και στους συμμάχους της (Αμερικανούς, Γάλλους και άλλους), εκτός του ότι για κάτι τέτοιο

Εσύ δεν έχεις καμία θέση στην εκπαίδευση κ. Ρεπούση!

Και που είσαι: σε βαρεθήκαμε

«Τα θρησκευτικά με την έννοια της ορθόδοξης κατήχησης, κατά την γνώμη μας, δεν έχουν θέση στο σύγχρονο λύκειο», δήλωσε η βουλευτής της «προοδευτικής» και εθνομηδενιστικής ΔΗΜΑΡ Μαρία Ρεπούση. Αυτά είπε η γνωστή για τις αποκρουστικές απόψεις της κυρία, η οποία μάλλον τη βρίσκει να προκαλεί, μιλώντας στην επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, στη διάρκεια της συζήτησης για το νομοσχέδιο που αφορά στο νέο λύκειο.

Και φληναφήματα για «αναχρονιστική αντίληψη», για διδασκαλία «θρησκειολογίας», και, και, και... Τα ίδια. Βαρεθήκαμε κυρία μου να σας ακούμε, βαρεθήκαμε να σας βλέπουμε να πρωταγωνιστείτε αρνητικά, έχοντας κηρύξει τον πόλεμο στη θρησκεία, στην ιστορία και στις παραδόσεις μας. Κυρία Ρεπούση, έχετε γίνει βαρετή, πολύ βαρετή. Τι φταίει η κοινή γνώμη να πληρώνει συνεχώς τους 1700 σταυρούς που σας έβαλαν στη Βουλή; Αλλά, ας όψονται τα δημόσια χειροφιλήματα του δημάρχου της πόλης σας...

πηγή

ΙΩΣΗΦ: ΕΝΑΣ ΟΛΕΘΡΙΟΣ ΣΩΤΗΡΑΣ!....

Σήμερα: Βάλτε όποιον θέλετε: Παπανδρέου, Σαμαρά, Στουρνάρι, Βενιζέλο, έχουμε πολλούς Εβραίους!....

Ο Ιωσήφ όχι μόνο έπεισε τον Φαραώ για την ονειρομαντική του τέχνη, αλλά κάνοντας θαυμάσια επίδειξη της ευέλικτης γλώσσας του γοητεύει κυριολεκτικά με την άνεση και την προνοητικότητά του, μια και όχι μόνο φαίνεται σίγουρος για τα μελλούμενα, αλλά εισηγείται και μια σειρά εντυπωσιακών ΜΕΤΡΩΝ ΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗΣ και ΑΠΟΘΗΚΕΥΣΗΣ!....

Όλα αυτά ενθουσιάζουν το Φαραώ που αναγορεύει τον ΙΩΣΗΦ χωρίς καθυστέρηση σε :
«άνθρωπος εις τον οποίον υπάρχει το πνεύμα του θεού και… επειδή ο θεός έδειξε εις σε πάντα ταύτα δεν είναι ουδείς τόσο συνετός και φρόνιμος όσον εσύ. Συ θέλεις είσθαι επί του οίκου μου και εις τον λόγον του Στόματός σου θέλει υπακούει πας ο λαός μου, μόνον κατά τον θρόνον θέλω είσθαι ανώτερός σου…και εκβάλων ο Φαραώ το δακτυλίδιον αυτού εκ της χειρός αυτού, έβαλε αυτό εις την χείρα του ΙΩΣΗΦ». Γεν. ΜΑ’38.Ο θρίαμβος του Ιωσήφ ήταν ανέλπιστα μεγάλος. Οι βεβαιωμένες απ’ τον βασιλικό οινοχόο προηγούμενες πετυχημένες μαντείες του ΙΩΣΗΦ, έπιασαν τόπο τώρα!...

Ο πανέξυπνος τρόπος του Ιωσήφ και οι ΔΙΟΡΑΤΙΚΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ, έπεισαν το βασιλιά ότι έχει μπροστά του έναν τριαντάχρονο χαρισματικό άνδρα, που η

Το κράτος μας, είναι ο εχθρός του κράτους μας

Εκεί που δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ βελτίωση, είναι όταν κάποιος δεν θέλει επ’ ουδενί να αναγνωρίσει τα λάθη του, και αποδίδει πάντα τις κακοτυχίες στους άλλους. Δεν είναι τυχαίο που ο λαός τονίζει πως «τα παθήματα γίνονται μαθήματα», μόνον που φαίνεται το λέμε, αλλά δεν το υιοθετούμε. Σήμερα, μας φταίνε όλοι. Από την Τρόικα και το ΔΝΤ έως τον «ανάδρομο Ερμή».

Οι μόνοι που δεν φταίμε ήμαστε εμείς. Και στην περίπτωση του σημερινού σημειώματος, το μόνο που δεν φταίει είναι το κράτος, η συντεταγμένη πολιτεία δηλαδή, και κατ’ επέκταση οι εκπρόσωποί μας σε όλες τις θέσεις εξουσίας, οι οποίοι όμως με την δική μας ψήφο βρέθηκαν εκεί.

Τι έκαναν λοιπόν, αυτοί οι εκλεκτοί μας εκπρόσωποι; Νομιμοποίησαν -κι εξακολουθούν- παντού την παρανομία, όσο ασύμβατο κι αν ακούγεται αυτό, είτε προς άγρα ψήφων είτε προς χρηματισμό.

Το θέμα της ημέρας -στην εσωτερική σκηνή- ήταν η τύχη της αμυντικής βιομηχανίας μας, η οποία πάσχει από ανήκεστη βλάβη, για πολλούς λόγους, κυρίως όμως επειδή το κράτος δεν δίνει παραγγελίες για τον εξοπλισμό του. Γιατί;

Να θυμηθούμε μια μικρή -αλλά τόσο χαρακτηριστική- ιστοριούλα από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Η Αστυνομία ζήτησε από την τότε κυβέρνηση έναν μεγάλο αριθμό όπλων για τους αστυνομικούς. Η ελληνική αμυντική βιομηχανία υπέβαλε προσφορά για την κατασκευή

Θέλουν και να αναγεννηθούν!!!

Του Γιώργου Κράλογλου

Ο λαός τους έστειλε εκεί που τους άξιζε αλλά αυτοί κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν. Και δεν φτάνει μόνο αυτό. Θέλουν και να αναγεννηθούν. Στο ΠΑΣΟΚ φαντάζονται αναγέννηση και αρχίζουν να το συζητάνε μέσα από συνέδρια που προετοιμάζουν. Στην Νέα Δημοκρατία ονειρεύονται Νέα Ελλάδα. Και στον ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν να αναστήσουν ο καθένας την πλατφόρμα του.

Τι άλλο πρέπει να γίνει για να καταλάβουν ότι οι πολιτικές τους (όσων κυβέρνησαν φυσικά) ήταν, στην καλύτερη περίπτωση, καταστροφικές. Στην χειρότερη μαφιόζικες και απατεωνίστικες.

Ντρέπομαι ειλικρινά για τις λέξεις που χρησιμοποιώ. Αλλά δεν μπορώ να βρω άλλες που να αποδίδουν την πραγματική εικόνα.

Την εικόνα που, τότε, στις αρχές τις μεταπολίτευσης όλοι μας «μεθυσμένοι» από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας και των ελευθεριών δεν μπορούσαμε να βάλουμε με τον νου μας, ότι στο όνομα της και με «Δούρειο Ίππο» τον σοβιετισμό (κόλλαγε άριστα τότε από τους «αρχιτέκτονες» του Πολυτεχνείου) θα χτίζανε μια «πολιτεία συμφερόντων και πλουτισμού» μόνο όσων ήταν πραγματικά υποψιασμένοι. Μόνο όσων μπορούσαν να αντιληφθούν άμεσα τι πραγματικά συμβαίνει και πόσο μεγάλο και μακρόχρονο θα ήταν το πάρτι...

Έζησα (δημοσιογραφικά) ημέρα με την ημέρα την μεταπολίτευση και κατάλαβα πολύ νωρίς ότι οι πάντες κορόιδευαν τους πάντες... Στην αρχή δεν μπορούσα να πιστέψω τις μικρότητες των τόσο μεγάλων ανδρών. Δεν μπορούσα να δεχθώ ότι τα φαινόμενα δεν θα

Οι πολιτισμικά απαίδευτοι και πολιτικά άνοες του δημοσιογραφικού χώρου.

του Δημήτρη Γκίκα*

Οπωσδήποτε, υπάρχουν ορισμένες «πένες» δημοσιογραφικές που περισσότερο παραπέμπουν σε λεκτικές γελοιογραφίες, παρά σε σοβαρή πολιτική ανάλυση. Η πιο γνωστή απ’ αυτές τις «πένες» είναι αυτή του Στέφανου Κασιμάτη, νυν «Φαληρέως» της «Κυριακάτικης Καθημερινής», πρώην «Πανδώρας» του «Βήματος». Διαβάζοντας αρχικά τα επικαιροποιημένα κείμενά του, δυσκολεύεσαι να καταλάβεις πότε αστειεύεται και πότε μιλά σοβαρά - πάντα επί πολιτικών θεμάτων.

Αν μπεις στον κόπο, όμως να επιμείνεις κάπως στα γραφόμενά του, πίσω από τις «εύθυμες πενιές» διαπιστώνεις την μοναδική στο είδος του απαξίωση του ελληνικού πολιτισμού, δια του δημοσιογραφικού του λόγου: κατά καιρούς έχει αποκαλέσει «Ελληναράδες» όσους θεωρούν την Ελλάδα σπουδαία πολιτισμική οντότητα (τα βέλη του στρέφονται κατά των Ελλήνων, εν αντιθέσει με τους ξένους φιλέλληνες που, μάλλον για λόγους επιλεκτικής δημοσιογραφικής ... δεοντολογίας, αποφεύγει να τους χαρακτηρίσει με το ίδιο κοσμητικό επίθετο), δεν δίστασε, μάλιστα να μας αποκαλύψει τις εμβριθείς ιστορικές του γνώσεις, όταν - ως άλλη Ρεπούση - μας «δίδαξε» πως τα ... ναυτάκια του Άγγλο-Γαλλο-Ρωσικού στόλου απελευθέρωσαν την Ελλάδα από τους Τούρκους.

Θεωρώ, όμως ότι στο προ ημερών  γελοιογράφημά του (1/9/2013) ξεπέρασε πράγματι τον εαυτό του: οι Έλληνες, γράφει, ελάχιστα απέχουμε πολιτισμικά από τους Άραβες του μουσουλμανικού κόσμου! Απίστευτο! Δεν έχω ξαναδεί - σε δημοσιογραφικό χώρο - πιο

Εισηγήσεις για νέο -καθαρά δεξιό- κόμμα στον Σαμαρά!

Είναι αργά Αντώνη Σαμαρά. Δεν έχεις πια την στήριξη των δεξιών. Το πολύ-πολύ να σε στηρίζουν τα νεοφιλελεύθερα λαμόγια που δυστυχώς λυμαίνονται τον χώρο μας από εποχής Μητσοτάκη. Νέο καθαρό δεξιό κόμμα υπό άλλη ηγεσία ναι αλλά όχι με σένα. Είσαι πλέον καμένο χαρτί... Ο.Π.

Ξανά στο τραπέζι του Αντώνη Σαμαρά, έχουν αρχίσει να πέφτουν οι προτάσεις για έναν νέο πολιτικό σχηματισμό. Η ανάλυση που έχει φτάσει μέχρι το πρωθυπουργικό γραφείο, από στενό συνεργάτη του, του οποίου το όνομα δεν χρειάζεται να αναφερθεί για την ώρα, είναι πως με την υπάρχουσα δομή, στην Ελλάδα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα.
Η ΝΔ προσπαθώντας να ισορροπήσει ανάμεσα στην συγκυβέρνηση, τις εσωτερικές της έριδες, την αριστερό περιβάλλον της μεταπολίτευσης, τις διαφορετικές ιδεολογικές τάσεις που υπάρχουν στο εσωτερικό της και την ασφυκτική πίεση από το εξωτερικό, πιο πολύ αναλώνεται σε ένα παιχνίδι δίχως μέλλον, παρά κάνει την πολιτική που θέλει να εφαρμόσει ο Σαμαράς.

Σε αυτό πρέπει να προστεθεί και η πολύ αρνητική εντύπωση που είχαν κάνει στον στενό σαμαρικό πυρήνα , οι "λυσσώδεις" -όπως τις είχαν χαρακτηρίσει - αντιδράσεις βουλευτών

Sir Alexis Cheap-Rush

Προϊόντα του "βλαχομπαρόκ", δηλαδή της αστεϊκής απαιδευσίας, δεν μας εντυπωσιάζουν ομιλούντες με ορολογία "βλαχοδημάρχων". Διότι ορίζουν εξ ιδίων τα αλλότρια._ Από το Γραφείο Τύπου της Παγκόσμιας Βλαχικής Αμφικτιονίας πηγή

«Παλεύοντας» για να φύγουν οι Βάσεις και το Μνημόνιο

Όσοι γνωρίζουν το καθεστώς (και την τραγελαφική ιστορία) των αμερικανικών Βάσεων στην Ελλάδα, αλλά και όσοι γνωρίζουν με ποιον τρόπο «συμμετέχει» η χώρα μας στις διάφορες αποστολές σε φλεγόμενες περιοχές του πλανήτη, δυσκολεύονται να αντιληφθούν τι ακριβώς θέλει να κάνουμε ο ΣΥΡΙΖΑ.

Με αφορμή τα τελευταία γεγονότα, η Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ εξέδωσε (προχθές) ψήφισμα (προφανώς για να ικανοποιηθεί και η Αριστερή Πλατφόρμα που ψήφισε λευκό μετά τη συνεδρίαση), όπου – μετά τους γνωστούς βερμπαλισμούς περί ιμπεριαλιστών και γερακιών του πολέμου – η μεν κυβέρνηση καλείται να εκφράσει την αντίθεσή της σε κάθε επέμβαση, ο δε λαός να διατρανώσει την αντίθεσή του με συγκεντρώσεις στις περιοχές όπου υπάρχουν νατοϊκές βάσεις.

Κι’ εκεί που διερωτάται κανείς αν θα κάνει τίποτε και ο ΣΥΡΙΖΑ, ενημερωνόμαστε πως… έχει ζητήσει σύγκληση της Ολομέλειας της Βουλής και πως (αυτό είναι το καλύτερο) «μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα παλέψει για το οριστικό κλείσιμο των Νατοϊκών βάσεων και την απομάκρυνση – απεμπλοκή της χώρας μας από το ΝΑΤΟ».

Σας θυμίζουν τίποτε όλα αυτά;

Μήπως τον Α. Παπανδρέου που… πάλεψε κι’ αυτός για να φύγουν οι βάσεις (οι οποίες

Δύο παιδιά 10 και 13 χρονών εκτελούνται γιατί ήθελαν να περάσουν το «Τείχος του Αίσχους»

Ανατολικό Βερολίνο 1966

Τον Αύγουστο του 1961 ξεκίνησε να χτίζεται στο Βερολίνο το γνωστό «Τείχος του Αίσχους» ή «αντιφασιστικό προστατευτικό τείχος», όπως το ονόμασαν οι Ανατολικογερμανοί. Για το κτίσιμό του εργάστηκαν 50.000 Ανατολικογερμανοί υπό την επίβλεψη τριών σοβιετικών μεραρχιών. Το Τείχος - μήκους 130 χλμ - που έπεσε τελικά, στις 9 Νοεμβρίου 1989, χώριζε το Δυτικό Βερολίνο από το Ανατολικό και τη γύρω περιοχή της Ανατολικής Γερμανίας. Κατά την προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τον «κομμουνιστικό παράδεισο» και να περάσουν στο Δυτικό Βερολίνο μέσα από τις καλά φρουρούμενες συνοριακές εγκαταστάσεις του Τείχους, θανατώθηκαν σύμφωνα με επίσημα στοιχεία 136 άνθρωποι, μεταξύ αυτών και 2 Έλληνες, αν και άλλες πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των νεκρών σε πολλούς περισσότερους.


Στις 14 Μαρτίου 1966, Ανατολικογερμανοί συνοριοφύλακες πυροβόλησαν δύο παιδιά, ηλικίας 10 και 13 ετών, τα οποία είχαν καταφέρει να εισέλθουν στην παραμεθόρια περιοχή Treptow του Ανατολικού Βερολίνου, απαρατήρητα μέσα από το σκοτάδι. Τριάντα χρόνια αργότερα ο φύλακας ο οποίος τα πυροβόλησε έδωσε την εξήγηση ότι είχε δει μια σκιά από το παρατηρητήριο του και άνοιξε πυρ επειδή πίστευε ότι αυτό ήταν το καθήκον του.



Ο Jörg Hartmann, το 10χρονο παιδί, πέθανε αμέσως. Ο 13χρονος φίλος του, Lothar Schleusener, (φωτο) μεταφέρθηκε στο Λαϊκό Νοσοκομείο της Αστυνομίας στην περιοχή