Στα έργα του Σκαρίμπα η εναλλαγή των ρόλων, η διπλή ταυτότητα, η παρενδυσία, αποτελούν προσφιλή θέματά του. Αντεραστές αποδεικνύονται ρομπότ, η μυστήρια γυναίκα που δέχεται την επιδαψίλευση θαυμασμού και ερωτοτροπίας είναι κούκλα της βιτρίνας και οι ήρωες του θιάσου σκιών κατεβαίνουν από τη σκηνή για να πάρουν την εμπειρία της ζωής. Και στο πεζό του «Το μουστάκι (του κ. Φρανσουά ντε λα Τουςς)» το ψεύτικο μουστάκι αλλάζει χέρια και ο συνωμότης που θέλει να υποδυθεί τον ντε λα Τουςς και να διακηρύξει, σε διάλεξη στην Αθήνα, ότι ο Μπαρίσκας που διαβιοί στη Χαλκίδα είναι μεγάλος ποιητής, υποκαθίσταται από κάποιον άλλο, πιο οργανωμένο συνωμότη, που ανεβαίνει στο βήμα υποδυόμενος αυτός τον ντε λα Τουςς, για να διακηρύξει ότι ο Μπαρίσκας είναι ένα ποιητικό μηδενικό.
Καλεσμένος στο Συμπόσιο για την ποίηση του Σκαρίμπα (Μέγαρο Μουσικής, 16 Ιανουαρίου 2012) σκέφτηκα ένα σκαριμπικής δεξιοσύνης χάπενινγκ. Θα υποδυόμουν ότι σύγχυσα τα χαρτιά μου και ότι διάβασα στην αρχή κείμενο από μια άλλη εισήγηση που θα ανακοινωνόταν σε τρεις μέρες. Έτσι θα ακούονταν και μερικά λόγια που η αθηναϊκή...