BΑΓΓΕΛΗΣ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ (ΣΥΡΙΖΑ) ΓΙΑ ΤΣΙΠΡΑ. "Δεν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις"

Προφανώς δεν υπάρχει ομοψυχία στον ΣΥΡΙΖΑ άλλωστε είναι γνωστά τα προβλήματα με τις συνιστώσες του. Δυσαρεστημένος ήταν ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος από την οργάνωση της χθεσινής συγκέντρωσης του ΣΥΡΙΖΑ και εξέφρασε τα παράπονα του μέσω του twitter, ενώ προχώρησε και σε έντονη κριτική κατά του επικεφαλής του κόμματος Αλέξη Τσίπρα γράφοντας «Δεν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις».

 

Ο βουλευτής Καστοριάς θεωρούσε πως οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ που συμμετείχαν στην συγκέντρωση και άκουσαν την ομιλία του κ.Τσίπρα δεν ήταν σωστά τοποθετημένοι στο δρόμο, αφού θα μπορούσαν να έδειχναν περισσότεροι. Συγκεκριμένα έγραψε: «Έχεις 20.000 τουλάχιστον και δεν τους βάζεις να κάθονται ανά ένα μετρό και να κρατούν από τέσσερις σημαίες. Δεν είσαι έτοιμος να κυβερνήσεις»

 

πηγή

Άνθρωπος καταζητείται

Τα κινητά μας στο αθόρυβο, τα βλέμματα μας σχεδόν δεν ανταμώνουν. Είμαστε κλεισμένοι σ’ αυτή την αφιλόξενη υπόγα και περιμένουμε. Δεν ξέρω τι, αλλά περιμένουμε. Η άμυνα του περίμενε. Ήμασταν δυό, ήρθανε τρεις, γίναμε χίλιοι δεκατρείς να αναρωτιόμαστε πόσο ακόμα θα χρειαστεί να περιμένουμε.

Ώρα μπαίνει ώρα βγαίνει και οι μέρες περνάνε. Λιγοστεύει το οξυγόνο. Το νιώθουμε. Μερικοί πακιστανοί, δυο τρεις αλβανοί, μαύροι με τους σάκους γεμάτους σιντί κι άλλοι λαθρομετανάστες αλαλάζουν σε διάφορες γλώσσες. Δεν καταλαβαίνουμε οι υπόλοιποι που είμαστε ντόπιοι. Κάποιες κυρίες της παρέας κάπου κάπου δέχονται να κάνουν τις μεταφράστριες. Η Ελευθερία, η Δημοκρατία, η Παιδεία, η Ελπίδα, η Τέχνη και η Επιστήμη.

Αυτές είχαν φτάσει εδώ από τις πρώτες, μαζί με κάτι μουσουλμάνους που είχαν στήσει ένα αυτοσχέδιο τζαμί για να προσεύχονται. Δεν έχω καταλάβει ακριβώς γιατί ήρθαν και όταν ρώτησα κάποιον τυχαία, μου απάντησε με χιούμορ "Γιατί λες μωρή κουλή να τις ψάχνουν; Για τέιον δεσποινίδων; Καταζητούμενες είναι οι ρουφιάνες". Καταζητούμενες... Δηλαδή όλοι εμείς εδώ καταζητούμαστε και για ποιο λόγο; Νόμιζα τόσο καιρό ότι

Το ζοφερό μέλλον του Πατριαρχείου Αντιοχείας

Χρήστος Ιακώβου

Διευθυντής του Κυπριακού Κέντρου Μελετών (ΚΥΚΕΜ)

Οι χριστιανοί σήμερα στη Συρία αποτελούν το 10% με 12% του πληθυσμού της χώρας, με πιο μεγάλη ομάδα αυτή των Ορθοδόξων, οι οποίοι αριθμούν περίπου δύο εκατομμύρια και θεσμικά αντιπροσωπεύονται από το Πρεσβυγενές Πατριαρχείο Αντιοχείας.

Η ιστορική εξέλιξη το Πατριαρχείου, όπως και των άλλων τριών Πρεσβυγενών Πατριαρχείων (Κωνσταντινουπόλεως, Ιεροσολύμων και Αλεξανδρείας), επηρεάστηκε καθοριστικά από το γεγονός ότι βρίσκεται από τον 7^ο αιώνα μέσα σε πλειοψηφικό μουσουλμανικό περιβάλλον. Αυτή η πραγματικότητα το αναγκάζει εδώ και αιώνες να έχει σοβαρούς περιορισμούς στη δράση του. 

Από το 1724 μέχρι το 1898 η ανωτάτη ιεραρχία του Πατριαρχείου ήταν ελληνική. Αυτό συνέβη λόγω της συστηματικής και έντονης δράσης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας που οδήγησε στην ίδρυση του Πατριαρχείου των Ουνιτών, δηλαδή των Ορθοδόξων οι οποίοι έγιναν Καθολικοί με αποτέλεσμα τόσο οι Επίσκοποι του Πατριαρχείου όσο και το ποίμνιο, βλέποντας την διαβρωτική δράση των Ρωμαιοκαθολικών, να ζητήσουν να τους σταλεί Έλληνας Πατριάρχης. 

Στα μέσα του 19^ου αιώνος, κατά την εκλογή του Πατριάρχη Ιεροθέου, (1850-1884) ηγέρθη το αίτημα από το Αραβικό ποίμνιο του Πατριαρχείου για εκλογή Άραβα Πατριάρχη. Η περίοδος από την πατριαρχία του Ιεροθέου μέχρι και την παραίτηση του τελευταίου Έλληνα

Μάθε μπαλίτσα από τον άρχοντα!

Οι πολιτικοί αρχηγοί που συγκροτούν το αρραγές κυβερνητικό μέτωπο αποφάσισαν να επαναλάβουν την μεταξύ τους συζήτηση αύριο Τετάρτη. Μετά από την ιστορική απόφαση του ΣτΕ για την ΕΡΤ και την ηρωική αντίσταση του κεντροαριστερού μετώπου Βενιζέλου – Κουβέλη, ο Αντώνης Σαμαράς θα υποχρεωθεί να ενδώσει: Ποιο 4-2-1 και πράσινα άλογα; Το ελάχιστο που μπορούν να δεχτούν είναι το 3-3-3. Να το βλέπει ο Αλέφαντος και να τρίβει τα μάτια του: Μάθε μπάλα από τον άρχοντα!

Εκεί που ο Αντώνης πίστεψε ότι θα μπορούσε να είναι ο μόνος κερδισμένος από την θυελλώδη σχέση των τριών, ο πρεσβύτερος Φώτης φρόντισε να τους μάθει τι σημαίνει να έχει κανείς καλούς συνεταίρους. Μάτι δεν έκλεισαν για μερόνυχτα ο Αντώνης και ο Βαγγέλης. Ο Αντώνης επειδή δεν μπορούσε να πιστέψει ότι θα έχανε την κυβέρνηση και ο Βαγγέλης το κόμμα. Διότι η κεντροαριστερή συνιστώσα είχε ως απαραίτητο συστατικό την κοινή κάθοδο ΠΑΣΟΚ και ΔΗΜΑΡ. Δηλαδή, ενός σχήματος με αρχηγό τον Φώτη. Κι αν ο Βαγγέλης διαφωνούσε στην πορεία, όλο και κάτι

Τα παιδία παίζει...

Είχαμε μάθει την φράση στο σχολείο ως «αττική σύνταξη». Εδώ δεν μας ενδιαφέρει το συντακτικό, αλλά η ουσία. Που δεν είναι άλλη από την διαπίστωση, πως την ανάληψη της εξουσίας της χώρας οι πολιτικοί μας την θεωρούν σαν ένα μέρος παιχνιδιού. Το οποίο μάλιστα, μπορούν να το στραπατσάρουν χωρίς να τους ζητήσει ευθύνη κανείς.

Το παράλογο της υπόθεσης είναι, πως αν καταστρέψει κάποιος ένα παγκάκι σε δημόσιο χώρο, είναι ποινικά και αστικά υπόλογος. Αν καταστρέψει όμως μια χώρα, το πολύ πολύ -και όχι πάντα- να μη ασχοληθεί στο μέλλον με την κομματική πολιτική, συνταξιοδοτούμενος. Και στην περίπτωση αυτή δεν πρόκειται για «αττική σύνταξη», αλλά για παχυλή σύνταξη.

Η αντιμετώπιση επομένως των δύο καταστάσεων είναι αντιστρόφως ανάλογη με την σπουδαιότητά τους. Στην ελληνική δημοκρατία της αρχαίας εποχής, ο πολιτικός που θα ζημίωνε

ΟΙ ΣΤΡΕΒΛΕΣ “ΑΡΙΣΤΕΡΕΣ ΚΑΙ ΑΡΙΣΤΕΡΙΖΟΥΣΕΣ” ΑΝΤΙΛΗΨΕΙΣ, ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΔΙΟΓΚΩΣΑΝ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ

Δημήτρης Τσίτος(Συγγραφέας – Σύμβουλος Διαπραγματεύσεων)

Όταν κυριαρχούν γεγονότα καταστρεπτικά για έναν λαό – έθνος, τότε είναι πολύ φυσικό να γίνονται κοσμογονικές αλλαγές στη νοοτροπία όσων χειμάζονται.

Τα όσα ζούμε στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια –απότοκα της διαφθοράς, της ανικανότητας, της αλαζονείας δημαγωγών πολιτικών, κοινωνική δικαιοσύνη, παράλυτη δημόσια διοίκηση, κλπ.- είναι αποτέλεσμα στο να μετακινούνται οι πολίτες από θέσεις που παραδοσιακά και ιστορικά υιοθετούσαν, και μάλιστα πολλές φορές με επιμονή ηλιθίου.

Στις περιπτώσεις όπου απειλείται η ύπαρξη ενός λαού τότε αναδύονται τα ορμέμφυτα σε όλο τους το δυναμικό και, όχι σπάνια, παραμερίζεται η λογική ενώ επικρατεί το συναίσθημα το οποίο εκδηλώνεται με διάφορες μορφές και με ποικίλες εντάσεις.

Στην κατάσταση που βιώνουμε αντιμετωπίζουμε αδήριτες ανάγκες για: επιβίωση, ασφάλεια και προοπτικές ελπίδας για κάποια καλυτέρευση.  Οι ανάγκες αυτές έχουν γίνει εξαιρετικά πιεστικές και ταυτίζονται πλέον με την ύπαρξη του ατόμου.

Ταυτόχρονα, έχει δημιουργηθεί, επί σκοπώ και εκ του πονηρού, μια πομφόλυγα κακώς εννοούμενης δημοκρατίας στην οποία οι πάντες μπορούν να κάνουν τα πάντα και να είναι ευχαριστημένοι επειδή μπορούν να απολαμβάνουν μια τέτοια ελευθερία –πάντα σε βάρος του συνόλου-  επειδή έχουν τη δυνατότητα να φέρονται με αυτό τον τρόπο, παραγνωρίζοντας όμως όλα τα δορυφορούμενα επιζήμια αποτελέσματα.

Επιπρόσθετα η χρεωκοπία και η αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος με τους θεράποντές του έχει οδηγήσει το λαό σε μία θλιβερή κατάσταση και ψάχνει να βρει από πού μπορεί να “πιαστεί”.

Οι στρεβλές “αριστερές και αριστερίζουσες” αντιλήψεις, διαθέσεις και

Το Τέρας και οι Μεταρρυθμιστές

"...με νύχια σαν μαύρο ατσάλι, με τρίχωμα σκοτεινό σαν έρεβος, μάτια κόκκινα να λάμπουν, σαν πετράδια απ’ το λάκκο της κόλασης…” Τα λόγια του Frank Miller θα μπορούσαν κάλλιστα να περιγράψουν το τρόμο και το φόβο που σκορπά το αγριεμένο τέρας του Ελληνικού Δημοσίου όταν νιώθει ότι απειλείται. Όποιος τόλμησε να τα βάλει ποτέ μαζί του, τελείωνε πολιτικά και έμπαινε στο περιθώριο, ατιμασμένος και σημαδεμένος. Για πάντα.

Ο Σαμαράς για λόγους που αρκετοί αρθρογράφοι έχουν ερμηνεύσει, προκάλεσε αυτό το τέρας ίσως έτσι επισπεύδοντας και το δικό του τέλος στη πολιτική. Αυτό δεν έχει σημασία, σε κανένα δεν θα λείψει. Αυτό που έχει η σημασία είναι πως για πρώτη φορά στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της χώρας πάρθηκε μια γενναία και άμεση απόφαση αλλαγής του σάπιου κατεστημένου.

«Αν θες να αλλάξεις κάτι , Κάν'το αμέσως, Κάν'το επιδεικτικά και χωρίς εξαιρέσεις», έγραψε κάποτε ο φιλόσοφος William James.

Ούτε οι αλλαγές που προτείνει ο πρωθυπουργός, ούτε η μέθοδος που διάλεξε για να τις εφαρμόσει είναι ενδεδειγμένες. Αλλά το πείραμα του έχει τόσο ισχυρό συμβολισμό που ο αποπροσανατολισμός από το κεντρικό στόχο θα έχει ως αποτέλεσμα την απώλεια μιας

Ο αστικός και ο (τρομάρα μας) επαναστατικός Τύπος

του Θανάση Μαυρίδη

Στο παρελθόν οι αριστεροί χώριζαν τον Τύπο σε δύο κατηγορίες: Στον αστικό και στον επαναστατικό Τύπο. Στην δεύτερη κατηγορία ήταν μόνο τα δικά τους κομματικά φύλλα. Στην πρώτη κατηγορία, αυτή του αστικού Τύπου, ήταν όλοι οι υπόλοιποι. Κι όλοι οι υπόλοιποι θα έπρεπε να κλείσουν, να εξοντωθούν. Διότι στο μυαλό τους ένα είναι το Κόμμα, και μία η εφημερίδα. Αυτή του κόμματος...

Κάτι ανάλογο συμβαίνει σήμερα και με την αριστερόστροφη ΕΣΗΕΑ του κ. Τρίμη. Υπάρχουν οι φίλοι τους και οι ταξικοί τους εχθροί. Οι ταξικοί τους εχθροί θα πρέπει να πεθάνουν και οι φίλοι τους να κατακτήσουν το ζωτικό κενό που θα δημιουργηθεί. Ούτε οι μαθητές των κατηχητικών της ΚΝΕ δεν θα υιοθετούσαν τόσο ακραίες και ανεδαφικές απόψεις. Η ΕΣΗΕΑ, όμως, το συνδικαλιστικό όργανο των Ελλήνων δημοσιογράφων, φαίνεται να τα πιστεύει και να προσπαθεί να τα κάνει πράξη.

Κι όχι μόνο αυτό, αλλά διαγράφουν όσους δημοσιογράφους θεωρούν ότι βρίσκονται απέναντί τους. Τέτοιο φασιστικό παραλήρημα δεν έχει υπάρξει

Δηλαδή πόσες χιλιάδες λαού; Πέντε- δέκα χιλιάδες; Και είσαι ευχαριστημένος mr Alexis;

Διάβασα ολόκληρη την ηλεκτρονική έκδοση της φυλλάδας  «Αυγή». Καμμία αναφορά στον αριθμό του συγκεντρωθέντος πλήθους». Πουθενά, σε καμμία σχετική στήλη. Αυτό όμως που μου έκανε τρομερή εντύπωση είναι ότι, ενώ διατυμπάνιζε την ζωντανή μετάδοση της ομιλίας Τσίπρα κάποια στιγμή ανακοίνωσε δειλά - δειλά ότι «Λόγω τεχνικού προβλήματος, η Αυγή δεν θα μεταδώσει ζωντανά την ομιλία του Αλέξη Τσίπρα από το Σύνταγμα. Παρακολουθήστε την από την ιστοσελίδα του ρ/σ Στο Κόκκινο 105,5 εδώ»
Κατά τα λοιπά στην πρώτη σελίδα βρείτε το παρακάτω με δύο τρεις φωτό. «Ήπειρος, η πατρίδα μας»



* Χιλιάδες λαού στη συγκέντρωση του ΣΥΡΙΖΑ στην Πλατεία Συντάγματος

* Αρχή του τέλους της τρικομματικής κυβέρνησης το "κίνημα της ΕΡΤ"

* Δεν θα επιτρέψουμε παιχνίδια με τη Δημοκρατία

* Με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ οι ανάγκες των ανθρώπων θα είναι πάνω από τους εκβιασμούς των δανειστών

* Κάλεσμα για ένα νέο συμβόλαιο εμπιστοσύνης με τον λαό

* Πλησιάζει η μεγάλη ώρα για την κυβέρνηση της Αριστεράς, της εθνικής ανάτασης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αντίστασης στην ξένη επιβουλή και της μάχης για μια Ελλάδα της προόδου. Για τη δημοκρατία, τη δουλειά την αξιοπρέπεια.

Παιδική αφέλεια και ενήλικη μπαγαποντιά

του ΛΑΖΑΡΟΥ Α. ΜΑΥΡΟΥ

Π Α Ι Δ Ι Κ Η Σ αφέλειας μοιάζει, εκ πρώτης όψεως, το δίλημμα «υπέρ ή εναντίον τού Ερντογάν;» τιθέμενο ως επιλογή, όχι ενώπιον των εν Τουρκία ψηφοφόρων ή όποιων άλλων δύνανται να παίξουν ρόλο στο πολιτικό μέλλον τού Ερντογάν ή της όποιας εκεί εξουσίας, αλλά εμφανιζόμενο (α) είτε ως αρθρογραφία ενώπιον των Ελλήνων τού ελλα-δικού μας και του κυπριακού μας κράτους, είτε (β) ως «γραμμή» ακολουθητέας πολιτικής, απευθυνόμενη στους κυβερνώντες, από επίδοξους ή δρώντες ήδη «συμβούλους». Παιδική αφέλεια, η οποία, εντούτοις, κατοικοεδρεύουσα στα μυαλά κι ενεδρεύουσα στ’ απευθυνόμενα διά των εφημερίδων προς ενήλικες άρθρα, σπουδαιοφανών αναλυτών κι όχι ανώριμων παιδιών, καταλήγει σε κάποιο είδος… ενήλικης μπαγαποντιάς:

Π Ρ Ο Φ Α Ν Ω Σ δεν αποφασίζουν οι Έλληνες, Ελλάδος και Κύπρου, αν στην Τουρκία θα επικρατήσει το «τι Ταγίπ, τι Κεμάλ»! Ούτε για το «βασικό ζήτημα της [πόσης; και ποιας;] δημοκρατίας στην Τουρκία στο παρόν στάδιο»! Και ποιον άραγε, έστω κι ελάχιστο ρόλο, θα μπορούσε να παίξει η πολιτική της Αθήνας ή της Λευκωσίας, ή και των δύο μαζί, αν είχαν μία ενιαία «γραμμή», ώστε να προκύψει «είτε το κακό είτε το καλό σενάριο» για τον Ερντογάν και την Τουρκία και τον ρόλο της στην Αν. Μεσόγειο και ιδιαίτερα στα ελληνοτουρκικά (ελλαδο-τουρκικά και κυπρο-τουρκικά);

Π Α Ι Δ Ι Κ Η αφέλεια & ενήλικη μπαγαποντιά, αρθρογραφούσα, φαίνεται πως

Οι επτά πύλες της κολάσεως και το μηχανάκι

’..Κι όσο στον έλεγχό τους προχωρούνε, 
βρίσκουν και βρίσκουν περιττά, και να παυθούν ζητούνε 
πράγματα που όμως δύσκολα τα καταργεί κανείς..’’
Κ.Π.ΚΑΒΑΦΗΣ

Δεν υπάρχει ελπίς 
στην Ελλάδα ζεις.
ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

Τα έχουμε ξαναγράψει. Η θεά Ανάνα, πρόγονος της Αφροδίτης και της Αστάρτης επί Σουμερίων, αποφάσισε να επισκεφτεί τον Άδη για να συναντήσει την αδερφή της που βασίλευε στα έγκατα της Γης. Όμως, όφειλε προηγουμένως να περάσει από επτά πύλες και σε κάθε μία από αυτές να εναποθέτει  τα υπάρχοντά της τα υλικά. Ώσπου απαλλαγμένη από πέπλα και  κοσμήματα, από λάπις αζούλις και περιδέραια , γυμνή από υλικά αγαθά, να εμφανιστεί στον Άδη.

Κάπως έτσι ένιωσα όταν διαπίστωσα τι γρήγορα που τρέχει ο καιρός, πώς τα χρόνια περνούν χωρίς να το καταλάβεις. Και ξάφνου, χωρίς να το πάρεις χαμπάρι, βρίσκεσαι με λευκά μαλλιά, τιράντες για να συγκρατείται το παντελόνι και ληγμένη άδεια μοτοποδηλάτου.Ψυχαναγκαστικός κωλοέλληνας άρχισα να τρέχω για να ανανεώσω την άδειά μου, που ο χρόνος είχε εξοντώσει για τους οφθαλμούς οργάνων. Κι έτσι άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά μου η διαδικασία Ανάνα.

Πύλη πρώτη. Κουνιστός λυγιστός φτάνω στην τροχαία. Εκεί είχα βγάλει την άδεια, κι εκεί βρέθηκα με όμορφες και λυγερές νεαρές αξιωματικούς του σώματος. ‘’Δεν εκδίδονται πλέον οι άδειες από εμάς’’ με είπαν. Κι από ποιόν εκδίδονται λοιπόν? ‘’Από το