Σελίδες

Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Η γαλανόλευκη απόχρωση ενός χάρτη και η σταδιακή εγκατάλειψη του καναπέ

 
Τελικά οι αυτοδιοικητικές εκλογές της 7ης Νοεμβρίου σχεδόν έχουν απολέσει τελείως τον αυτοδιοικητικό τους χαρακτήρα, όχι μόνο λόγω της ουσίας του διλήματος που μπαίνει στο τραπέζι αλλά και από τον τρόπο που τοποθετούνται τα κόμματα απέναντι στο δίλλημα.
Η συγκεκριμένη διαπίστωση αφορά φυσικά λιγότερο στην εκλογή του εκάστοτε Δημάρχου, κορυφώνεται όμως όσον αφορά στην εκλογή Περιφερειάρχη. Η εκλογή δε Περιφερειάρχη στην οποία τα πολιτικά κριτήρια εκρήγνυνται σε σημαντικότητα είναι η Περιφέρεια Αττικής.
Την Κυριακή των εκλογών ο χάρτης της συγκεκριμένης περιφέρειας με όρους ΜΜΕ φαίνεται ότι θα είναι ή Άσπρος ή Μπλε ή Πράσινος. Συνήθως όλοι ψάχνουν να προβλέψουν το αποτέλεσμα στηριζόμενοι στις προεκλογικές δημοσκοπήσεις. Ξεχνούν όμως όλοι ότι...
η πιο ευάλωτη πρόβλεψη αποτελεσμάτων αφορά λιγότερο στις Εθνικές εκλογές και στις Ευρωεκλογές αλλά πολύ περισσότερο στις Αυτοδιοικητικές Εκλογές. Οι εμπειρίες του παρελθόντος το επιβεβαιώνουν με στοιχεία.
Επιπλέον στην παρούσα συγκυρία έχει προστεθεί ένας ακόμα παράγων, ασυνήθιστος για τα μέχρι σήμερα δεδομένα, που είναι η «τερατώδης» ποσότητα ψηφοφόρων οι οποίοι δεν τοποθετούνται. Με βάση τα αδιευκρίνιστα ποσοστά τυπικά όλα είναι ανοικτά. Με βάση επίσης τις πολύ χαμηλές συσπειρώσεις των υποψηφίων πάνω στα κόμματα που τους υποστηρίζουν τυπικά όλα γίνονται ακόμα πιο ανοικτά.
Στις σοβαρές όμως αναλύσεις με στόχο την πρόβλεψη, κυρίαρχο ρόλο παίζουν όχι μόνο τα ποσοστά σε μια δεδομένη χρονική στιγμή, αλλά κυρίως τα κριτήρια που θα παίξουν ρόλο και πάνω από όλα η φορά εξέλιξής τους.
Ο «βαθμός ενδιαφέροντος» για τις εκλογές, το κριτήριο «πρόσωπο» ή «κόμμα», το κριτήριο «αυτοδιοικητική επιλογή» ή «πολιτική επιλογή» ή «και τα δύο», ο «βαθμός αναγνωρισιμότητας» των υποψηφίων, η «συσπείρωση» των υποψηφίων στα κόμματα υποστήριξης και τελευταίο αλλά ίσως το πιο σημαντικό, η υπόθεση του «μνημονίου και της κρίσης», αποτελούν τα κεντρικά διλλήματα.
Συνολικά αυτή τη στιγμή φαίνεται ότι ο χάρτης έχει εν δυνάμει «άσπρη» απόχρωση, ενώ τα άλλα δύο χρώματα (Μπλε – Πράσινο) έχουν δημιουργήσει ένα πολύ εκρηκτικό ντέρμπυ με το μπλε να έχει όλες τις υποδομές δυναμικής με το μέρος του, ενώ το πράσινο σοβαρούς κινδύνους απωλειών.
Η εξέλιξη του ντέρμπυ όμως μπορεί να επηρεάσει λίγο ή πολύ την απόχρωση του άσπρου στον πρώτο γύρο.
Όσο οι ψηφοφόροι αποκτούν διάθεση ανασηκώματος από τον καναπέ, ο χάρτης αποκτά χροιές γαλάζιου ενώ η πολιτική ηρεμία πρασινίζει τον χάρτη. Η φορά όμως φαίνεται να είναι η σταδιακή εγκατάλειψη του καναπέ.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη φορά σημαντικότητας της επιλογής λόγω «κόμματος» που συνεχώς ανεβαίνει καθώς όλοι φροντίζουν η εκλογή στην Περιφέρεια Αττικής να πολιτικοποιείται σε καθημερινή βάση όλο και περισσότερο με αντίστοιχη ενίσχυση λόγω αυτού του γεγονότος, στο μπλε χρώμα του χάρτη.
Η συνεχής δε αύξηση της σημαντικότητας του κριτηρίου «αυτοδιοικητική και ταυτόχρονα πολιτική επιλογή» επαναφέρει το γαλάζιο στο προσκήνιο.
Στις δύο εβδομάδες που απομένουν η υπόθεση της «αναγνωρισιμότητας» των υποψηφίων όχι μόνο σε επίπεδο ποσότητας, αλλά και σε επίπεδο ποιότητας προσωπικών χαρακτηριστικών, βιογραφικού και θέσεων, αναδεικνύει τα πολύ μεγάλα αποθέματα του μπλε το οποίο φαίνεται να παίζει σοβαρά στο ντέρμπυ χωρίς μάλιστα να έχει ακόμα πιάσει το ύψος πτήσης των άλλων δύο χρωμάτων σε αυτόν τον τομέα. Συνεπώς η συμβολή του παράγοντα «αναγνωρισιμότητα» στο μπλε του χάρτη «έπεται» δημιουργώντας δυναμική απωλειών στο άσπρο και το πράσινο.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τη κομματική πειθαρχία και συσπείρωση σε σχέση με την αδιευκρίνιστη ψήφο. Φαίνεται μέσα στο καθαρά πολιτικό κλίμα που επικρατεί ότι η αδιευκρίνιστη ψήφος είναι σημαντικός παράγων που επίσης αναδεικνύει σημαντικά αποθεματικά για το μπλε του χάρτη.
Τέλος το βαρύτερο δίλλημα με τα σημερινά δεδομένα είναι η στάση του εκλογικού σώματος απέναντι στην πιθανή ή μη αντιμνημονιακή ψήφο. Η συγκεκριμένη ψήφος ως είναι αναμενόμενο φέρνει πιο κοντά το μπλε με το άσπρο δημιουργώντας τη γαλανόλευκη απόχρωση του δεύτερου γύρου. Οι εξελίξεις μάλιστα δείχνουν ότι η αντιμνημονιακή ψήφος τείνει να είναι η κρατούσα.
Δημοσκοπικός
paspartu

Δεν υπάρχουν σχόλια: