ΜΙΚΗΣ: Ο μαύρος επίλογος

 Του Θύμιου Παπανικολάου

«Θαρρείς κεντρισμένα από αόρατα πνεύματα, τα ηλιακά άτια
του χρόνου περνάνε σέρνοντας το ελαφρό φορτίο του πεπρωμένου μας
και δεν μας μένει τίποτε άλλο παρά να κρατήσουμε σταθερά, με ακλόνητη
αποφασιστικότητα τα ηνία…Πώς θα μπορούσα να παζαρέψω όταν
επρόκειτο για τη φυσική τιμή της ύπαρξής μου;»
Γκαίτε

ΤΑ ΛΟΓΙΑ αυτά ενός μεγάλου πνεύματος αντηχούν σήμερα παράφωνα. Οι πνευματικοί άνθρωποι όχι μόνο δεν «κρατούν τα ηνία», αλλά και αχαλίνωτα «παζαρεύουν τη φυσική τιμή της ύπαρξής τους».
ΟΙ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΙ της «αριστεράς» συνθλίφτηκαν, ολοκληρωτικά και αδικαίωτοι, ανάμεσα στην καπιταλιστική Σκύλα και τη σταλινική Χάρυβδη. Παρέδωσαν τα ηνία στην καπιταλιστική εξουσία και παζάρεψαν αχαλίνωτα την ανταλλακτική αξία των αγώνων τους και της ύπαρξής τους ολόκληρης.
Μεταλλάχτηκαν σε «οργανικούς διανοούμενους» της νέας πλανητικής βαρβαρότητας, της Νέας Τάξης
Ζήσαμε ένα από τα πιο θλιβερά φαινόμενα της Ιστορίας και ένα από τα πιο αποκρουστικά συμπτώματα της ανθρώπινης ψυχολογίας: «Αριστεροί» διανοούμενοι να εξαργυρώνουν την ιστορία τους στο χρηματιστήριο των καπιταλιστικών αξιών, να προσκυνάνε την εξουσία και τις πιο μοχθηρές νεοφιλελεύθερες αντιλήψεις και ταυτόχρονα να εμφανίζονται με ισόβιο πιστοποιητικό αριστερών φρονημάτων για κάποια παρελθούσα δράση.
Ο ΜΙΚΗΣ βίωσε την καταιγίδα αυτού του ιστορικού δράματος της ΣΤΑΛΙΝΙΚΗΣ διάψευσης των σοσιαλιστικών πεποιθήσεων και ιδανικών.
Η ιδιαιτερότητα του Μίκη συνίσταται σε τούτο: ....παρέδιδε τα «ηνία» στην καπιταλιστική εξουσία και τα ξανάπιανε σε κάποιες ιστορικές στιγμές, έχανε τα «ηνία» και τα εύρισκε ξανά, για να τα χάσει πάλι: Ένας φαύλος κύκλος παλινωδιών, γονυκλισίας στα διεθνή και εγχώρια κατεστημένα και αναστάσιμων πτήσεων.
Ολόκληρη η ζωή του ήταν ένα εκκρεμές: Κινήθηκε σε όλα τα πολιτικά μήκη και πλάτη. Οι αυτοαναιρέσεις του ήταν οβιδικές και αποτελούν το δραματικό στοιχείο της ύπαρξής του. Η ιστορία του χαρακτηρίζεται από πτήσεις, αλλά και δραματικές πτώσεις.
Πιστέψαμε, μάλλον αφελώς, ότι θα έκλεινε τον κύκλο της ιστορίας του με ΠΤΗΣΕΙΣ.
ΟΙ ΓΕΝΝΑΙΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ του τα τελευταία χρόνια πάνω στα μεγάλα ΕΘΝΙΚΑ και ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ζητήματα της εποχής μας δημιούργησαν κάποιες ΕΛΠΙΔΕΣ και έθρεψαν τις αυταπάτες μας.
Μιλάμε για αυταπάτες γιατί κάναμε τις επιθυμίας μας πραγματικότητα και κλείσαμε τα μάτια στην ιστορία των ιστορικών παλινωδιών του ΜΙΚΗ.
Κάναμε τις επιθυμίες μας πραγματικότητα και δεν θελήσαμε να δούμε ότι ο ΜΙΚΗΣ δεν ήταν ΔΥΝΑΤΟΝ να ΑΠΕΓΚΛΩΒΙΣΤΕΙ από το πνευματικό ΙΕΡΑΤΕΙΟ του κατεστημένου, διότι αποτελούσε βασικό γρανάζι αυτού του κατεστημένου και είχε μπολιαστεί, ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ, αθεράπευτα από το «όπιο» και τα ελαττώματα του κατεστημένου: Προβολή, φήμη, τεράστια ανταλλακτική αξία και εμπορία του ονόματός του και της ζωής του…
Τρέφαμε μια ΕΛΠΙΔΑ, ότι ο ΜΙΚΗΣ θα κλείσει τον ιστορικό του κύκλο ΗΡΩΙΚΑ!!!
Μας έφυγαν οι αυταπάτες εντελώς όταν ο ΜΙΚΗΣ λίγες ημέρες μετά από τους κεραυνούς που είχε ρίξει εναντίον των ιμπεριαλιστικών στρατηγικών διάλυσης της Ελλάδας και της εθνικής μας υπόστασης, λίγες μέρες μετά από τις «ρουκέτες» εναντίον των τούρκικων σχεδιασμών, φωτογραφίζεται με τον Ερντογάν και με τον κατοχικό μας πρωθυπουργό!!!
ΚΕΡΑΥΝΟΙ ΛΟΓΩΝ και νομιμοποίηση στην ΠΡΑΞΗ του νεοταξικού εφιάλτη.

Διαβάστε περισσότερα πάνω σε αυτό εδώ

Από την ημέρα εκείνη, για μας ΕΛΗΞΕ ο ΜΙΚΗΣ…
Θα έπρεπε να φοράμε τεράστιες παρωπίδες για να μην διακρίνουμε πλέον το τι παίζεται…
Θα έπρεπε να θυσιάσουμε την ΠΟΛΙΤΙΚΗ και τις κραυγές της ΠΡΑΞΗΣ του ΜΙΚΗ στο βωμό της καιροσκοπικής εκμετάλλευσης των λόγων και του ονόματος του ΜΙΚΗ…
Φρόντισε, ωστόσο, ο ίδιος ο Μίκης να κλείσει τον ιστορικό του κύκλο ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΚΑ και ΣΥΜΦΩΝΑ με τις απαιτήσεις της εξουσιαστικής του ενσωμάτωσης.
ΦΡΟΝΤΙΣΕ να παραδώσει ΤΕΛΕΙΩΤΙΚΑ και ΤΕΛΕΣΙΔΙΚΑ τα ηνία στην κυβέρνηση των ανδρεικέλων των αδελφών Παπανδρέου: Των νέων Τσολάκογλου της αμερικανική μπότας…
Ο Νίκος Παπανδρέου, ο γνωστότατος αδελφός και ο βασικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, γράφει από κοινού με το Μίκη το σενάριο της ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΜΙΚΗ.

Διαβάστε το ρεπορτάζ

απ.ο την city press