Αντίσταση; Τι είναι πάλι τούτο; Σε πολλούς ‘Ελληνες της Κύπρου υπάρχει μια επικίνδυνη νοοτροπία. Θέλουν να θεωρούν τους εαυτούς τους απλώς Κυπρίους. Το ίδιο θέλουν να θεωρούν τους Τουρκοκύπριους απλώς Κυπρίους. Για την καταγωγή, την εθνικότητα, την παράδοση καμιά αναφορά. Θεωρούν ότι πρέπει να θεωρούμε όλοι τους εαυτούς μας απλώς απογόνους τους ανθρώπων που κατοικούν στην Κύπρο εδώ και δέκα χιλιάδες χρόνια. Θεωρούν τον πολιτισμό , την ιστορία και τα μνημεία της Κύπρου ως κοινά. ‘Οταν όμως φτάνουν στη μορφή της λύσης και του κράτους, εδώ σταματούν τα κοινά. Θεωρούν ότι οι «Κύπριοι» πρέπει να ζήσουμε σε δυο διαφορετικά κρατίδια, που να αποτελούν την «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία», στην οποία να συνεργαστούμε, Ελληνοκύπριοι και Τουρκοκύπριοι, για να φτιάξουμε το νέο κράτος.
Η αντινομία στη σκέψη τους είναι ολοφάνερη. Δεν θέλουν από τα μια να πιστεύουν ότι ο λαός της Κύπρου να αποτελείται ‘Ελληνες με παρουσία τριών χιλιάδων χρόνων και από Τούρκους, με παρουσία λιγότερη των πεντακοσίων χρόνων, από τότε δηλαδή που η οθωμανική αυτοκρατορία κατέκτησε την Κύπρο.
Από την άλλη όμως αποδέχονται ασμένως ότι η Κύπρος πρέπει να γίνει μια «διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία με δυο κρατίδια με φυλετικό διαχωρισμό και πλειοψηφία μιας εθνότητας στο κάθε κρατίδιο. ‘Οταν πρόκειται για τη φιλοσοφία της λύσης, είμαστε, γι αυτούς, όλοι Κύπριοι. ‘Οταν όμως φτάσουνε στις πρόνοιες της λύσης, είμαστε δυο εθνότητες, που κάθε μια πρέπει να έχει το κράτος της, με εγγυημένη πλειοψηφία και ιδιοκτησία.
Οι οπαδοί αυτοί της φιλοσοφίας θέλουν μια οποιαδήποτε λύση, όπως για παράδειγμα το σχέδιο Ανάν. Δεν τους ενδιαφέρει το μέλλον και η επιβίωση του Ελληνισμού, γιατί οι ίδιοι δεν νιώθουν ‘Ελληνες, αλλά Κύπριοι. Δεν τους ενδιαφέρει αν η Κύπρος καταστεί προτεκτοράτο της Τουρκίας. Τους ικανοποιεί μόνο ότι οι κάτοικοι της Κύπρου θα ζουν δίπλα δίπλα και θα συνεργάζονται. Δεν τους ενδιαφέρει αν σε πενήντα ή εκατό χρόνια τα παιδιά τους έχουν εθνική ταυτότητα και ελληνικά ονόματα. Δεν τους ενδιαφέρει αν θα γιορτάζουν Πάσχα ή Ραμαζάνι, αφού κατά το Δημήτρη Χριστόφια «Πάσχα και Ραμαζάνι είναι αδέλφια δίδυμα». Δεν θέλουν να υπάρχουν εθνικοί, φυλετικοί και θρησκευτικοί διαχωρισμοί, αλλά μόνο ταξικές αντιπαραθέσεις. Το φυλετικό διαχωρισμό θα τον έχουν μόνο τα κρατίδια της «διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας».
Αντιλαμβάνεστε ότι γι αυτούς η εθνική συνείδηση της καταγωγής και ο αγώνας για επιβίωση του Ελληνισμού της Κύπρου αποτελούν εμπόδια για τη λύση, που είναι έτοιμοι να αποδεχθούν και να υπερψηφίσουν σε ένα μελλοντικό δημοψήφισμα.
Οι άνθρωποι αυτής της ιδεολογίας συμφωνούν απόλυτα με τον Κίσιγκερ, ότι μόνο αν αχρηστεύσουν τα σημαντικά και ανίκητα όπλα της αντίστασής μας, δηλαδή την πίστη στην ελληνική μας καταγωγή και τη μεητέρα Ελλάδα, την προσήλωση στην ορθόδοξή μας παράδοση, την γλώσσα που μας έδωσαν ελληνική και έτσι και κάμουν την ελληνική μας συνείδηση να αδρανήσει, θα μπορέσουν να μας επιβάλουν λύση. Σε περίπτωση που πετύχουν να αχρηστεύσουν τα όπλα μας, δεν θα χρειαστεί να μας επιβάλουν την λύση. Απλώς θα την αποδεχτούμε, όπως είναι έτοιμοι να την αποδεχτούν, όσοι πιστεύουν πως είναι απλώς Κύπριοι και όχι ‘Ελληνες που κατοικούν στην Κύπρο. Το ίδιο συνέβη και με κείνους που ψήφισαν ΝΑΙ στο δημοψήφισμα του 2004. ‘Ηθελαν απλώς να πάρουν πίσω κάτι, κάτι από τις περιουσίες τους, χωρίς να σκέφτονται το μέλλον των παιδιών και των εγγονιών τους.
Για τούτο και η φωνή του Τάσσου Παπαδόπουλου θα είναι πάντα επίκαιρη και αναγκαία υπόμνηση: «Σε καλώ να υπερασπιστείς το δίκαιο, την Ιστορία και την αξιοπρέπειά σου».
από το Χριστόφιας-watch
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου