Υπάρχει ελπίδα......

Το 2010 ήταν χωρίς αμφιβολία μια χρονιά εξαιρετικά δύσκολη σε κάθε επίπεδο. Στον προσκήνιο βρέθηκαν τα μεγάλα προβλήματα που χρόνια ταλανίζουν την πατρίδα μας και για τα οποία οι εκλεγμένοι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι μας ποτέ δεν μας ενημέρωσαν σωστά και υπεύθυνα. Για να ανακαλύψουμε έκπληκτοι πως για πάρα πολλά χρόνια τρώγαμε από τις σάρκες μας. Δεν πειθαρχήσαμε ποτέ στις εντολές της Ε.Ε.. Τα χρήματα που μας έδωσαν για επενδύσεις έγιναν καπνός και κατανάλωση. Και γύρω από τους αμυντικούς μας εξοπλισμός φτιάχτηκαν περιουσίες. Και έτσι φθάσαμε εδώ που φθάσαμε. Με μια σημαντική, όμως, διαφορά: Ότι, δηλαδή, εκείνοι που μαζί τα φάγανε βρίσκονται ακόμα στο απυρόβλητο και κυκλοφορούν ελεύθεροι!!! Μεταξύ αυτών μάλιστα περιλαμβάνονται και πρώην πρωτοκλασάτοι υπουργοί. Βλέπε φυγόστρατος πρώην υπουργός Εθνικής Άμυνας Άκης Τσοχατζόπουλος, Μαντέλης, Βουλγαράκης και άλλοι πολλοί όμοιοι τους. Και όταν το γλέντι της διαφθοράς γίνεται σε ανώτατο επίπεδο, αναπόδραστα, επιχειρηματίες και δημόσια διοίκηση αντιγράφουν τους φυσικούς προϊστάμενους τους. Έτσι μας προέκυψε το χρήμα της τρόικας το οποίο σε κάθε περίπτωση είναι πάρα πολύ ακριβό δυστυχώς, με την μερίδα του λέοντος να καταλήγει στα ταμεία των τραπεζών.

Χρόνια τώρα οι λέξεις ειλικρίνεια, διαφάνεια και υπευθυνότητα ήταν απαγορευτικά εργαλεία για το πολιτικό κατεστημένο, αλλά όχι μόνο γι’ αυτό. Όλοι μας προσαρμοσθήκαμε σε ένα στρεβλό σύστημα που το μόνο που δεν παρήγαγε ήταν ανθρώπους με κριτική σκέψη, ειλικρίνεια, ήθος και εντιμότητα. Και αυτό το πρόβλημα μπορεί να ακουμπά περισσότερο τους πολιτικούς, αλλά αφορά και όλους εμάς που μονίμως κοιτάμε τους απέναντι.

Ας γίνει λοιπόν ο καινούργιος χρόνος η ευκαιρία της Εθνικής ανάτασης μας. Για να μετατρέψουμε την καταχνιά της κρίσης σε ένα ελπιδοφόρο μέλλον για όλους μας. Ας αντιληφθούμε όλοι πως τα κενά της ψυχής μας δεν γεμίζουν ποτέ με υλικά αγαθά. Ας κοιτάξουμε έστω και λίγο μέσα μας. Ας κάνουμε όλοι μας την απαραίτητη για την περίσταση ενδοσκόπηση. Για να βάλουμε μια για πάντα στο περιθώριο και την πολιτική ανεπάρκεια και την πολιτισμική αποξήρανση και την προελαύνουσα μετριότητα που κυριαρχεί παντού. Τίποτε δεν είναι ακατόρθωτο. Η μαγιά σίγουρα υπάρχει. Είναι εκείνοι οι ανώνυμοι πολίτες που μονίμως βρίσκονται στο περιθώριο, αφού δεν βολεύουν το σύστημα και δεν αυξάνουν την τηλεθέαση. Είναι εκείνοι οι πολίτες που ποτέ τους δεν προσκύνησαν και ποτέ τους δεν υποτάχθηκαν έναντι οιουδήποτε ανταλλάγματος. Είναι εκείνοι που τον καιρό της ισοπέδωσης και του όλοι το ίδιο είμαστε, μοχθούν να αποδείξουν πως υπάρχει ελπίδα, αρκεί να μην επαναλάβουμε τα ίδια λάθη του παρελθόντος.

Η χώρα απαιτεί σταθερότητα, υπευθυνότητα, και πρωτίστως γενναιότητα. Και όσα για λεφτά, σίγουρα υπάρχουν και μπόλικα μάλιστα. Όχι, δεν είναι αυτά που μας έταζε προεκλογικώς ο κύριος Παπανδρέου. Είναι τα αμέτρητα δις που οι διαχρονικοί κλέφτες του Ελληνικού δημοσίου φρόντισαν να φυγαδεύσουν σε μεγάλες τράπεζες του εξωτερικού, αλλά και ο θαμμένος θησαυρός κάτω από τον βυθό των καταγάλανων νερών τους Αιγαίου μας που μπορούν να δώσουν λύσεις σε όλα τα οικονομικά αδιέξοδα.. Θέλει αρετή και τόλμη πολλή, όμως, για να βγούμε οριστικώς από την επιτήρηση και το κατοχικό μνημόνιο. Για να σταματήσει μια για πάντα η Ελληνική Βουλή να σφραγίζει φιρμάνια του Δ.Ν.Τ……

Ντίνος Αυγουστή
Εκπαιδευτικός στο ΑΤΕΙ Λάρισας
Από το Μονάγρι Λεμεσού