Τώρα οι Γερμανοί μας ζητούν και τα… ρέστα!
Τα φρικιαστικά εγκλήματα του γερμανικού στρατού σε βάρος του ελληνικού λαού, ιδιαίτερα δε σε βάρος των αμάχων, ακόμη και μικρών παιδιών, είναι απερίγραπτα, απίστευτα.
Τα ναζιστικά κτήνη, τα εγκληματικά όργανα του Χίτλερ, που, δυστυχώς, είχαν τη συναίνεση, λίαν επιεικώς, για να μην πω κάτι πιο βαρύ, κάτι χειρότερο, μεγάλης, πολύ μεγάλης μερίδας του γερμανικού λαού, μεθυσμένα από την ιδέα ενός παγκόσμιου μεγαλείου της πατρίδας τους, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο, κατέσφαξαν τον ελληνικό λαό, έκαψαν πόλεις και... χωριά, λεηλάτησαν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, έκλεψαν το χρυσάφι και τις αρχαιότητες της χώρας μας και διέπραξαν κάθε είδους θηριωδίες.
Σαρκοβόρα τέρατα οι Γερμανοί κακούργοι δεν χόρταιναν από τις σάρκες και το αίμα του λαού μας και κάθε μέρα έκαναν και νέα ειδεχθή, αποτρόπαια εγκλήματα.
Ένα απ’ αυτά ήταν και η σφαγή του Διστόμου, το καλοκαίρι του 1944, που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο κόσμος, με εξαίρεση τις σφαγές των αρμενίων από τους τούρκους, στις αρχές του περασμένου αιώνα, και τις ωμότητες, τις βαρβαρότητες και τις κακουργηματικές δραστηριότητες, των τούρκων επίσης, κατά του ελληνισμού της Μικράς Ασίας.
Ήταν η 10η Ιουνίου του 1944, όταν φάλαγγες (περίπου 70) γερμανικών στρατιωτικών αυτοκινήτων που ξεκίνησαν από την Λιβαδειά φθάνουν στο Δίστομο και οι επικεφαλής των ναζιστικών τεράτων ζητούν από τον πρόεδρο και τον ιερέα, πληροφορίες για τις κινήσεις των ανταρτών και όταν προσκρούουν στην σιωπή των δύο ανδρών, επιδίδονται εκτεταμένες λεηλασίες.
Λίγο πιο κάτω, στην περιοχή του Άγιου Λουκά, οι Γερμανοί δίνουν σκληρή μάχη με τους αντάρτες, που διαρκεί δύο ώρες.
Απώλειες των Γερμανών : 40 νεκροί και ο διοικητής τους τραυματίας.
Οι κάτοικοι του Δίστομου, όσοι βέβαια δεν μπόρεσαν να εγκαταλείψουν εγκαίρως το χωριό τους από την μοναδική διάβαση που ήταν ελεύθερη, κλειδαμπαρώνονται έντρομοι στα σπίτια τους, ενώ οι γερμανοί στρατιώτες, σαν άγρια θηρία, με εφ’ όπλο λόγχη μπαίνουν στα σπίτια, σφάζουν, εκτελούν, βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, ξεκοιλιάζουν παιδιά, μωρά, και φεύγοντας βάζουν φωτιά για να μην μείνει τίποτα.
Στην περιοχή ακούγονταν μόνον τα βογκητά των ανθρώπων που ξεψυχούσαν. Αλλά ακόμη, ακούγονταν γέλια, τραγούδια και ουρλιαχτά μαζί, κάποιων που τρελάθηκαν από τη φρίκη των αποτρόπαιων εγκλημάτων των γερμανών.
Απολογισμός της σφαγής του Διστόμου από τα γερμανικά αιμοσταγή κτήνη :
• Νεκροί (σφαγιασθέντες – εκτελεσθέντες – ξεκοιλιασθέντες) : 228
(Μεταξύ τους 53 παιδιά!)
• Καμένη, λεηλατημένη και κατεστραμμένη μια ολόκληρη περιοχή.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι, ότι ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός είχε ανακοινώσει, ότι στην ευρύτερη περιοχή, τα γερμανικά τέρατα, οι δολοφόνοι ναζιστές, σκότωσαν συνολικά 600 (εξακόσιους) ανθρώπους.
Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος, έγραψε :
«Εδώ είναι το πικρό το χώμα του Διστόμου/ ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις / Εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου/ κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου/ Εδώ μια στήλη απλή μαρμάρινη όλη κι όλη. Με ονόματα σεμνά. Κι η δόξα τα ανεβαίνει λυγμό – λυγμό, σκαλί – σκαλί, μεγίστη σκάλα»…
Ένας γενικότερος επίσημος και αδιαμφισβήτητος απολογισμός, είναι ο ακόλουθος : Η σφαγή του Διστόμου, στις 10 Ιουνίου 1944, υπήρξε ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα. Τα SS θανάτωσαν 228 κατοίκους. Απ’ αυτούς 117 ήταν γυναίκες και 111 άνδρες. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονται 20 βρέφη, 45 παιδιά και 42 υπερήλικες.
Δεκάδες ήταν και οι άμαχοι, που εκτέλεσαν κατά την πορεία τους προς τη βοιωτική κωμόπολη. Όμως δεν τους έφτανε ο θάνατος των άοπλων ανθρώπων. Κτηνώδη ένστικτα τους έκαναν να κατακρεουργήσουν και τα πτώματα. Έσφαξαν ακόμα και τα ζώα. Πυρπόλησαν το χωριό.
Ένας από τους επικεφαλής αξιωματικούς, που θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη σφαγή ήταν ο Χανς Τσάμπελ. Μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στη Γαλλία. Εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στη Γερμανία για να γίνουν, λέει, εκεί έρευνες. Έμεινε ελεύθερος.
Σήμερα το Βερολίνο αρνείται να καταβάλει ακόμα και τις οφειλόμενες αποζημιώσεις σε απογόνους θυμάτων της χιτλερικής αγριότητας.
Από τα μέσα του 1943, καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις είχαν πάρει άσχημη τροπή για τον άξονα, οι γερμανοί ξεκίνησαν μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση μαζικών εκτελέσεων.
• Τυφεκισμός 106 κρατουμένων στο Κούρνουβο
• Εκτέλεση 317 κατοίκων στο Κομμένο Άρτας
• Σφαγή 700 γυναικόπαιδων στη Βιάνο της Κρήτης και ισοπέδωση της Κάνδανου
• Θανάτωση περισσότερων από 1.000 κατοίκων στα Καλάβρυτα και πυρπόληση της πόλης
• Εκτέλεση 118 αγωνιστών στο Μονοδένδρι, Λακωνίας
• Δολοφονία 640 αμάχων στην Κατράνιτσα (Πύργος) της Δυτικής Μακεδονίας
• Αφανισμός 233 παιδιών και γυναικών στην Κλεισούρα της Καστοριάς
• Την Πρωτομαγιά του 1944 στήθηκαν στον τοίχο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής οι 200 κομμουνιστές. Τον Αύγουστο στήθηκαν τα φοβερά μπλόκα σε Κοκκινιά, Βύρωνα, Δουργούτι (Νέο Κόσμο). Τον Σεπτέμβριο, λίγο πριν, επιτέλους, φύγουν, έκαναν τα ίδια σε Αιγάλεω και Καλογρέζα.
Στα Καλάβρυτα, στα 7 μηνών δύο μωρά του Στάθη Κολιοκώστα, τα αιμοβόρα θηρία του Γ΄ Ράιχ, έβαλαν στα στόματά τους βαμβάκι ποτισμένο σε βενζίνη και το άναψαν!! Φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Εκεί έφθασαν κ. Μέρκελ, παπαδοκόρη κ. Μέρκελ, οι συμπατριώτες σας δολοφόνοι, οι στυγνοί και αποτρόπαιοι εγκληματίες που, βέβαια, για τα πρωτοφανή σε αγριότητα φρικιαστικά τους εγκλήματα, είχαν ευθύνη, όχι μόνον ο Χίτλερ και η ναζιστική παρέα αλλά και μεγάλη μερίδα του γερμανικού λαού που τους ανεχόταν ή και τους ενθάρρυνε!
Μια μεγάλη μερίδα του γερμανικού λαού που ουσιαστικά έπρεπε να κατηγορηθεί για ηθική αυτουργία των εγκλημάτων των λίγο παλαιότερων από την γενιά σας παπαδοκόρη κ. Μέρκελ.
Και τώρα;
Τώρα τι;
Αντί να ξεπουλήσετε ολόκληρη την «πολιτισμένη» χώρα σας για να πληρώσετε (αν είναι δυνατόν να πληρώσετε) για όσα μας κάνατε και αντί να ζητήσετε και να ζητάτε συνεχώς συγγνώμη, μας ζητάνε και τα ρέστα!
Κυρία Μέρκελ,
Για να αποδοθεί δικαιοσύνη, αν και τα χρήματα δεν διορθώνουν την κατάσταση και δεν φέρνουν στη ζωή τις χιλιάδες χιλιάδων σφαγιασθέντων, θα πρέπει να καταβάλετε στην Ελλάδα τόσα πολλά, ώστε να σας δανείζει αυτή για να μην χρεοκοπήσετε.
Ηθικά πάντως κ. Μέρκελ έχετε χρεοκοπήσει.
Αυτά και μια τελευταία συμβουλή. Να πείτε στους συμπατριώτες σας ξετσίπωτους δημοσιογράφους, στις αδίστακτες και θρασύτατες φυλλάδες τους, σε άλλους τινες και στα υπουργεία σας, να πάψουν να επικρίνουν, να ειρωνεύονται, να λοιδορούν, να προπηλακίζουν και να βρίζουν την Ελλάδα και να το χωνέψουν, ότι εσείς μας χρωστάτε και εσείς, το γερμανικό έθνος, είστε οι κατηγορούμενοι. Εσείς έχετε το στίγμα του δολοφόνου και του εγκληματία και δυστυχώς δεν δείχνετε σημάδια μετάνοιας ούτε τώρα μετά από 67 χρόνια!
Εμείς όμως δεν ξεχνάμε. Η μνήμη των συμπατριωτών μας που κατακρεουργήθηκαν από τις γερμανικές ορδές, θα είναι πάντοτε νωπή και θα την τιμούμε, όπως ακριβώς πριν από λίγες μέρες, την τίμησε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή μας με την προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.
Γράφει ο
Γιώργος Τσιούνης
Γιώργος Τσιούνης
Τα ναζιστικά κτήνη, τα εγκληματικά όργανα του Χίτλερ, που, δυστυχώς, είχαν τη συναίνεση, λίαν επιεικώς, για να μην πω κάτι πιο βαρύ, κάτι χειρότερο, μεγάλης, πολύ μεγάλης μερίδας του γερμανικού λαού, μεθυσμένα από την ιδέα ενός παγκόσμιου μεγαλείου της πατρίδας τους, έπνιξαν στο αίμα τον κόσμο, κατέσφαξαν τον ελληνικό λαό, έκαψαν πόλεις και... χωριά, λεηλάτησαν δημόσιες και ιδιωτικές περιουσίες, έκλεψαν το χρυσάφι και τις αρχαιότητες της χώρας μας και διέπραξαν κάθε είδους θηριωδίες.
Σαρκοβόρα τέρατα οι Γερμανοί κακούργοι δεν χόρταιναν από τις σάρκες και το αίμα του λαού μας και κάθε μέρα έκαναν και νέα ειδεχθή, αποτρόπαια εγκλήματα.
Ένα απ’ αυτά ήταν και η σφαγή του Διστόμου, το καλοκαίρι του 1944, που όμοιά της δεν έχει γνωρίσει ο κόσμος, με εξαίρεση τις σφαγές των αρμενίων από τους τούρκους, στις αρχές του περασμένου αιώνα, και τις ωμότητες, τις βαρβαρότητες και τις κακουργηματικές δραστηριότητες, των τούρκων επίσης, κατά του ελληνισμού της Μικράς Ασίας.
Ήταν η 10η Ιουνίου του 1944, όταν φάλαγγες (περίπου 70) γερμανικών στρατιωτικών αυτοκινήτων που ξεκίνησαν από την Λιβαδειά φθάνουν στο Δίστομο και οι επικεφαλής των ναζιστικών τεράτων ζητούν από τον πρόεδρο και τον ιερέα, πληροφορίες για τις κινήσεις των ανταρτών και όταν προσκρούουν στην σιωπή των δύο ανδρών, επιδίδονται εκτεταμένες λεηλασίες.
Λίγο πιο κάτω, στην περιοχή του Άγιου Λουκά, οι Γερμανοί δίνουν σκληρή μάχη με τους αντάρτες, που διαρκεί δύο ώρες.
Απώλειες των Γερμανών : 40 νεκροί και ο διοικητής τους τραυματίας.
Οι κάτοικοι του Δίστομου, όσοι βέβαια δεν μπόρεσαν να εγκαταλείψουν εγκαίρως το χωριό τους από την μοναδική διάβαση που ήταν ελεύθερη, κλειδαμπαρώνονται έντρομοι στα σπίτια τους, ενώ οι γερμανοί στρατιώτες, σαν άγρια θηρία, με εφ’ όπλο λόγχη μπαίνουν στα σπίτια, σφάζουν, εκτελούν, βιάζουν γυναίκες και μικρά κορίτσια, ξεκοιλιάζουν παιδιά, μωρά, και φεύγοντας βάζουν φωτιά για να μην μείνει τίποτα.
Στην περιοχή ακούγονταν μόνον τα βογκητά των ανθρώπων που ξεψυχούσαν. Αλλά ακόμη, ακούγονταν γέλια, τραγούδια και ουρλιαχτά μαζί, κάποιων που τρελάθηκαν από τη φρίκη των αποτρόπαιων εγκλημάτων των γερμανών.
Απολογισμός της σφαγής του Διστόμου από τα γερμανικά αιμοσταγή κτήνη :
• Νεκροί (σφαγιασθέντες – εκτελεσθέντες – ξεκοιλιασθέντες) : 228
(Μεταξύ τους 53 παιδιά!)
• Καμένη, λεηλατημένη και κατεστραμμένη μια ολόκληρη περιοχή.
Αξιοσημείωτο επίσης είναι, ότι ο Ελβετικός Ερυθρός Σταυρός είχε ανακοινώσει, ότι στην ευρύτερη περιοχή, τα γερμανικά τέρατα, οι δολοφόνοι ναζιστές, σκότωσαν συνολικά 600 (εξακόσιους) ανθρώπους.
Ο ποιητής της Ρωμιοσύνης Γιάννης Ρίτσος, έγραψε :
«Εδώ είναι το πικρό το χώμα του Διστόμου/ ω, εσύ διαβάτη, όπου πατήσεις να προσέχεις / Εδώ πονά η σιωπή, πονάει κι η πέτρα κάθε δρόμου/ κι απ’ τη θυσία κι απ’ τη σκληρότητα του ανθρώπου/ Εδώ μια στήλη απλή μαρμάρινη όλη κι όλη. Με ονόματα σεμνά. Κι η δόξα τα ανεβαίνει λυγμό – λυγμό, σκαλί – σκαλί, μεγίστη σκάλα»…
Ένας γενικότερος επίσημος και αδιαμφισβήτητος απολογισμός, είναι ο ακόλουθος : Η σφαγή του Διστόμου, στις 10 Ιουνίου 1944, υπήρξε ένα από τα πιο στυγερά εγκλήματα των ναζί στην Ελλάδα. Τα SS θανάτωσαν 228 κατοίκους. Απ’ αυτούς 117 ήταν γυναίκες και 111 άνδρες. Ανάμεσα τους συγκαταλέγονται 20 βρέφη, 45 παιδιά και 42 υπερήλικες.
Δεκάδες ήταν και οι άμαχοι, που εκτέλεσαν κατά την πορεία τους προς τη βοιωτική κωμόπολη. Όμως δεν τους έφτανε ο θάνατος των άοπλων ανθρώπων. Κτηνώδη ένστικτα τους έκαναν να κατακρεουργήσουν και τα πτώματα. Έσφαξαν ακόμα και τα ζώα. Πυρπόλησαν το χωριό.
Ένας από τους επικεφαλής αξιωματικούς, που θεωρήθηκε υπεύθυνος για τη σφαγή ήταν ο Χανς Τσάμπελ. Μετά το τέλος του πολέμου συνελήφθη στη Γαλλία. Εκδόθηκε στην Ελλάδα. Στην πορεία ζητήθηκε η μεταφορά του στη Γερμανία για να γίνουν, λέει, εκεί έρευνες. Έμεινε ελεύθερος.
Σήμερα το Βερολίνο αρνείται να καταβάλει ακόμα και τις οφειλόμενες αποζημιώσεις σε απογόνους θυμάτων της χιτλερικής αγριότητας.
Από τα μέσα του 1943, καθώς οι πολεμικές επιχειρήσεις είχαν πάρει άσχημη τροπή για τον άξονα, οι γερμανοί ξεκίνησαν μια άνευ προηγουμένου επιχείρηση μαζικών εκτελέσεων.
• Τυφεκισμός 106 κρατουμένων στο Κούρνουβο
• Εκτέλεση 317 κατοίκων στο Κομμένο Άρτας
• Σφαγή 700 γυναικόπαιδων στη Βιάνο της Κρήτης και ισοπέδωση της Κάνδανου
• Θανάτωση περισσότερων από 1.000 κατοίκων στα Καλάβρυτα και πυρπόληση της πόλης
• Εκτέλεση 118 αγωνιστών στο Μονοδένδρι, Λακωνίας
• Δολοφονία 640 αμάχων στην Κατράνιτσα (Πύργος) της Δυτικής Μακεδονίας
• Αφανισμός 233 παιδιών και γυναικών στην Κλεισούρα της Καστοριάς
• Την Πρωτομαγιά του 1944 στήθηκαν στον τοίχο του Σκοπευτηρίου της Καισαριανής οι 200 κομμουνιστές. Τον Αύγουστο στήθηκαν τα φοβερά μπλόκα σε Κοκκινιά, Βύρωνα, Δουργούτι (Νέο Κόσμο). Τον Σεπτέμβριο, λίγο πριν, επιτέλους, φύγουν, έκαναν τα ίδια σε Αιγάλεω και Καλογρέζα.
Στα Καλάβρυτα, στα 7 μηνών δύο μωρά του Στάθη Κολιοκώστα, τα αιμοβόρα θηρία του Γ΄ Ράιχ, έβαλαν στα στόματά τους βαμβάκι ποτισμένο σε βενζίνη και το άναψαν!! Φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Εκεί έφθασαν κ. Μέρκελ, παπαδοκόρη κ. Μέρκελ, οι συμπατριώτες σας δολοφόνοι, οι στυγνοί και αποτρόπαιοι εγκληματίες που, βέβαια, για τα πρωτοφανή σε αγριότητα φρικιαστικά τους εγκλήματα, είχαν ευθύνη, όχι μόνον ο Χίτλερ και η ναζιστική παρέα αλλά και μεγάλη μερίδα του γερμανικού λαού που τους ανεχόταν ή και τους ενθάρρυνε!
Μια μεγάλη μερίδα του γερμανικού λαού που ουσιαστικά έπρεπε να κατηγορηθεί για ηθική αυτουργία των εγκλημάτων των λίγο παλαιότερων από την γενιά σας παπαδοκόρη κ. Μέρκελ.
Και τώρα;
Τώρα τι;
Αντί να ξεπουλήσετε ολόκληρη την «πολιτισμένη» χώρα σας για να πληρώσετε (αν είναι δυνατόν να πληρώσετε) για όσα μας κάνατε και αντί να ζητήσετε και να ζητάτε συνεχώς συγγνώμη, μας ζητάνε και τα ρέστα!
Κυρία Μέρκελ,
Για να αποδοθεί δικαιοσύνη, αν και τα χρήματα δεν διορθώνουν την κατάσταση και δεν φέρνουν στη ζωή τις χιλιάδες χιλιάδων σφαγιασθέντων, θα πρέπει να καταβάλετε στην Ελλάδα τόσα πολλά, ώστε να σας δανείζει αυτή για να μην χρεοκοπήσετε.
Ηθικά πάντως κ. Μέρκελ έχετε χρεοκοπήσει.
Αυτά και μια τελευταία συμβουλή. Να πείτε στους συμπατριώτες σας ξετσίπωτους δημοσιογράφους, στις αδίστακτες και θρασύτατες φυλλάδες τους, σε άλλους τινες και στα υπουργεία σας, να πάψουν να επικρίνουν, να ειρωνεύονται, να λοιδορούν, να προπηλακίζουν και να βρίζουν την Ελλάδα και να το χωνέψουν, ότι εσείς μας χρωστάτε και εσείς, το γερμανικό έθνος, είστε οι κατηγορούμενοι. Εσείς έχετε το στίγμα του δολοφόνου και του εγκληματία και δυστυχώς δεν δείχνετε σημάδια μετάνοιας ούτε τώρα μετά από 67 χρόνια!
Εμείς όμως δεν ξεχνάμε. Η μνήμη των συμπατριωτών μας που κατακρεουργήθηκαν από τις γερμανικές ορδές, θα είναι πάντοτε νωπή και θα την τιμούμε, όπως ακριβώς πριν από λίγες μέρες, την τίμησε ο πρωθυπουργός και η κυβέρνησή μας με την προσφυγή στο δικαστήριο της Χάγης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου