Σελίδες

Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011

Έχουν άραγε αξία τα παράσημα και οι τιμητικές διακρίσεις στην μεταπολιτευτική Ελλάδα;

Το πήρα από το θαυμάσιο ιστολόγιο «Μαθαίνουμε Ελληνική Ιστορία». Διαβάζοντάς το, μου γεννήθηκαν απορίες και επιτρέψτε μου να τις εκφράσω προκαταβολικά. Ο Ντεγιάννης ήταν αυτό που ήταν και το ξέρουμε όλοι μας δηλ. ένας λειτουργός της δικαιοσύνης, ένας μετριότατος συγγραφέας (σε σύγκριση με πολλούς άλλους αξιολογότερους ) και αμελητέος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Ο Ντ. τιμήθηκε το 1996 με το παράσημο του «Τάγματος Εθνικής Τιμής» και δεν μπορώ να το αιτιολογήσω . Καλύτεροι συγγραφείς οπωσδήποτε υπήρξαν και υπάρχουν αλλά δεν τιμήθηκαν. Δικαστικοί ισάξιοι και ίσως και καλύτεροι υπήρξαν και υπάρχουν αλλά δεν τιμήθηκαν όσο για βουλευτές..... Μήπως τελικά τιμήθηκε επειδή εξέδωσε απόφαση που του επιβλήθηκε άνωθεν; Μα τότε είναι εύκολο να φαντασθούμε τι είδους υπηρεσίες προσέφεραν και οι λοιποί τιμηθέντες με το παράσημο του «Τάγματος της Εθνικής Τιμής» (το οποίο, αλήθεια, υπό τίνος την αιγίδα τελεί;) Οδυσσεύς



Γιάννης Ντεγιάννης ο Δικαστής της Χούντας

Από την Βικιπαίδεια

Ο Γιάννης Ντεγιάννης (1914 - 28 Μαΐου 2006) ήταν Έλληνας ανώτατος δικαστικός, βουλευτής και λογοτέχνης. Στη δίκη των πρωταιτίων της Xoύντας των Συνταγματαρχών ήταν ο πρόεδρος του δικαστηρίου.

Γεννήθηκε το 1914 στους Στρόπωνες Εύβοιας και σπούδασε νομικά στην Αθήνα. Το 1949 μπήκε στο δικαστικό σώμα. Ήταν πρόεδρος του Πενταμελούς Εφετείου που δίκασε (Ιούλιος του 1975) και καταδίκασε σε θάνατο τους πρωταίτιους της Απριλιανής δικτατορίας (Γεώργιος Παπαδόπουλος, Στυλιανός Παττακός,Νικόλαος Μακαρέζος κ.ά.), η ποινή των οποίων μετατράπηκε τελικά σε ισόβια από τον τότε πρωθυπουργό Κωνσταντίνο Καραμανλή. Ο Ντεγιάννης παρέμεινε στο δικαστικό σώμα μέχρι το 1981, οπότε συνταξιοδοτήθηκε με το βαθμό του αρεοπαγίτη.

Εκλέχτηκε βουλευτής Επικρατείας το 1981 και βουλευτής Θεσσαλονίκης το 1984 με το ΠΑΣΟΚ.

Εκλέχτηκε επίτιμος πρόεδρος του Ιδρύματος Κοινωνικών και Ιστορικών Μελετών «Σταύρος Καλλέργης» και διετέλεσε πρόεδρος της Εταιρείας Ευβοϊκών Μελετών, μέλος της Αρχαιολογικής Εταιρείας Ελλήνων Λογοτεχνών και μέλος του Δ.Σ. του Ιδρύματος Γεωργίου Παπανδρέου. Το 1996 τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος Εθνικής Τιμής.

Εξέδωσε τέσσερις ποιητικές συλλογές: «Κλεψύδρα» (1961), «Απόγευμα» (1963), «Επιστροφή» (1978), «Προλεγόμενα κάθε μελλοντικής ευτυχίας» (1981) και το βιβλίο «Η Δίκη» (1991).

Πέθανε σε ηλικία 92 ετών και ετάφη στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.

ΜΟΝΟΓΡΑΜΜΑ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΝ
ΓΙΑΝΝΗ ΝΤΕΓΙΑΝΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΨΗΦΙΑΚΟ ΑΡΧΕΙΟ ΤΗΣ ΕΡΤ
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: