Αφορμή για την παρούσα ανάρτηση μου έδωσε ο εμπαιγμός, από συγκεκριμένο ιστολόγιο, ενός ανθρώπου που ευρίσκεται στα τελευταία έτη της ζωής του, υπερήλικας πια, στην προσπάθειά του να ζήσει το σήμερα και ξέρω ότι πολλοί από σας (και λόγω του νεαρού της ηλικίας σας) θα γελάσετε ειρωνικά, προσπαθώντας να σχολιάσει «κάτι» σε ένα από τα , θεωρούμενα, σοβαρά ιστολόγια.
Θα γελάσετε γιατί δεν ξέρετε ότι ο πατέρας μου (διδάσκαλος, ανώτερος αξκος ε.α, εκδότης , συγγραφέας που μόλις προ μηνών εξέδωσε βιβλίο αλλά και ποιητική συλλογή κάποιου, τέλος πάντων, επιπέδου και με πληθώρα δημοσιευμάτων τόσο στρατιωτικο-πολιτικού όσο και γενικότερου αλλά και φιλοσοφικού περιεχομένου στον αθηναϊκό και επαρχιακό, ημερήσιο και περιοδικό τύπο) θέλει να ζει στο σήμερα παρ' όλα τα προβλήματα της ηλικίας του και την δυσκολία του "με τούτα τα αναθεματισμένα μηχανήματα", ενώ αυτός μέχρι χθες ακόμη, έγραφε, τα ταχυδρομούσε, τα δημοσιεύανε και τελείωνε το θέμα....
Θέλησα κι εγώ προ έτους να σχολιάσω κάτι στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ και από τότε δεν ξαναεπιχείρησα. Παρ' όλα αυτά όταν προ 15ημέρου ο πατέρας μου ήλθε στα Ιωάννινα, για τελευταία φορά λέει, τον εισήγαγα στα του διαδικτύου του υπέδειξα και ποια, κατά την γνώμη μου, ιστολόγια θα τον ενδιέφεραν, μεταξύ των οποίων και το προαναφερθέν και τον άφησα να "παλεύει" από το πρωί μέχρι το βράδυ. Με το γράψιμο δεν είχε πρόβλημα (μοιάζει καταπληκτικά με την ηλετρική γραφομηχανή για τους παλαιότερους) αλλά είχε πρόβλημα με την εγγραφή. Κι ενώ με τα υπόλοιπα συνδέθηκε με το ΑΝΤΙΒΑΡΟ δεν τα κατάφερε.
«Βρε παιδάκι μου, λές και προσπαθώ να μπω στα αρχεία της CIA ή της KGB"» είναι το παράπονό του. «Γιατί τέτοια διαδικασία και γιατί με απορρίπτουν συνέχεια; Με ξέρουν;» και απ' ότι παρατήρησα την όλη διαδικασία την έκανε σωστά αλλά μόνιμα «δεν ταίριαζε ο κωδικός με την επανάληψή ασφαλείας».
Βλέποντας τα δακρυσμένα μάτια του, του είπα, να μην ασχολείται πλέον γιατί όσο σοβαροφανές και αν δείχνει ένα ιστολόγιο στην πραγματικότητα "δεν αξίζει μία" γιατί, στο κάτω-κάτω, οι περισσότεροι από μας αντιγραφή κάνουμε ο ένας από τον άλλο, και άρα αυτοί που το διευθύνουν είναι ευθυνόφοβοι φοβούμενοι να επιτρέψουν την είσοδο στον οποιοδήποτε σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος απόρριψης ενός κειμένου, και ότι μάλλον του κάνουν πλάκα. Τον βοήθησα να γράψει ένα σύντομο απαντητικό σχόλιο περιέχοντας μια λέξη που τους χαρακτηρίζει απόλυτα και έστρεψα το ενδιαφέρον του αλλού.
Ώρες μετά, απομεσήμερο πια, γράφω τούτα τα λόγια για να εκτονοθώ και να ηρεμήσω. Θα στείλω τούτο το κομμάτι σε όσα ιστολόγια παρακολουθώ χωρίς απαίτηση ανάρτησής του αλλά και στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ και είναι το μόνο από το οποίο δεν θέλω απάντηση. Τι να την κάνω άλλωστε!
Ο διαχειριστής του «Ήπειρος, η πατρίδα μας» Οδυσσεύς
Θα γελάσετε γιατί δεν ξέρετε ότι ο πατέρας μου (διδάσκαλος, ανώτερος αξκος ε.α, εκδότης , συγγραφέας που μόλις προ μηνών εξέδωσε βιβλίο αλλά και ποιητική συλλογή κάποιου, τέλος πάντων, επιπέδου και με πληθώρα δημοσιευμάτων τόσο στρατιωτικο-πολιτικού όσο και γενικότερου αλλά και φιλοσοφικού περιεχομένου στον αθηναϊκό και επαρχιακό, ημερήσιο και περιοδικό τύπο) θέλει να ζει στο σήμερα παρ' όλα τα προβλήματα της ηλικίας του και την δυσκολία του "με τούτα τα αναθεματισμένα μηχανήματα", ενώ αυτός μέχρι χθες ακόμη, έγραφε, τα ταχυδρομούσε, τα δημοσιεύανε και τελείωνε το θέμα....
Θέλησα κι εγώ προ έτους να σχολιάσω κάτι στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ και από τότε δεν ξαναεπιχείρησα. Παρ' όλα αυτά όταν προ 15ημέρου ο πατέρας μου ήλθε στα Ιωάννινα, για τελευταία φορά λέει, τον εισήγαγα στα του διαδικτύου του υπέδειξα και ποια, κατά την γνώμη μου, ιστολόγια θα τον ενδιέφεραν, μεταξύ των οποίων και το προαναφερθέν και τον άφησα να "παλεύει" από το πρωί μέχρι το βράδυ. Με το γράψιμο δεν είχε πρόβλημα (μοιάζει καταπληκτικά με την ηλετρική γραφομηχανή για τους παλαιότερους) αλλά είχε πρόβλημα με την εγγραφή. Κι ενώ με τα υπόλοιπα συνδέθηκε με το ΑΝΤΙΒΑΡΟ δεν τα κατάφερε.
«Βρε παιδάκι μου, λές και προσπαθώ να μπω στα αρχεία της CIA ή της KGB"» είναι το παράπονό του. «Γιατί τέτοια διαδικασία και γιατί με απορρίπτουν συνέχεια; Με ξέρουν;» και απ' ότι παρατήρησα την όλη διαδικασία την έκανε σωστά αλλά μόνιμα «δεν ταίριαζε ο κωδικός με την επανάληψή ασφαλείας».
Βλέποντας τα δακρυσμένα μάτια του, του είπα, να μην ασχολείται πλέον γιατί όσο σοβαροφανές και αν δείχνει ένα ιστολόγιο στην πραγματικότητα "δεν αξίζει μία" γιατί, στο κάτω-κάτω, οι περισσότεροι από μας αντιγραφή κάνουμε ο ένας από τον άλλο, και άρα αυτοί που το διευθύνουν είναι ευθυνόφοβοι φοβούμενοι να επιτρέψουν την είσοδο στον οποιοδήποτε σαν να μην υπάρχει άλλος τρόπος απόρριψης ενός κειμένου, και ότι μάλλον του κάνουν πλάκα. Τον βοήθησα να γράψει ένα σύντομο απαντητικό σχόλιο περιέχοντας μια λέξη που τους χαρακτηρίζει απόλυτα και έστρεψα το ενδιαφέρον του αλλού.
Ώρες μετά, απομεσήμερο πια, γράφω τούτα τα λόγια για να εκτονοθώ και να ηρεμήσω. Θα στείλω τούτο το κομμάτι σε όσα ιστολόγια παρακολουθώ χωρίς απαίτηση ανάρτησής του αλλά και στο ΑΝΤΙΒΑΡΟ και είναι το μόνο από το οποίο δεν θέλω απάντηση. Τι να την κάνω άλλωστε!
Ο διαχειριστής του «Ήπειρος, η πατρίδα μας» Οδυσσεύς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου