Η στρατηγική συνεργασία στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-Ισραήλ

Αντιστάσεις

 Με τον Σάββα Ιακωβίδη από την ΣΗΜΕΡΙΝΗ

 

Ο ΘΟΥΚΥΔΙΔΗΣ διασάλπισε πριν από 2500 χρόνια ότι ο ισχυρότερος δεσμός μεταξύ πόλεων (κρατών, σήμερα) είναι το συμφέρον. Στο όνομα της υπεράσπισης συμφερόντων στηρίζεται και η ασφάλεια και η επιβίωση των κρατών και των λαών. Ο Υπουργός Άμυνας της Ελλάδας Πάνος Μπεγλίτης πραγματοποίησε πρόσφατα μια σημαντική, από κάθε άποψη, επίσκεψη στο Ισραήλ.

Όπως προηγουμένως η Κυπρία Υπουργός, Ερατώ Κοζάκου-Μαρκουλλή, έτσι και ο Π. Μπεγλίτης έγινε δεκτός όχι μόνο από τον ομόλογό του Μπαράκ αλλά και από τον Πρωθυπουργό Νετανιάχου και τον Πρόεδρο Σιμόν Πέρεζ. Και στις δύο περιπτώσεις, οι Ισραηλινοί θέλησαν να στείλουν ένα ευκρινέστατο μήνυμα προς την Ελλάδα και την Κύπρο. Ότι εννοούν να συνεργαστούν μαζί μας σε όλους τους τομείς και δη στον αμυντικό και στον στρατιωτικό. Τον τελευταίο καιρό, οι σχέσεις του Ισραήλ με την Ελλάδα και την Κύπρο εμβαθύνονται, αναπτύσσονται και...

ενισχύονται με γοργούς και πάρα πολύ θετικούς ρυθμούς. Οι λόγοι είναι πολλοί.

Πρώτα απ’ όλα είναι η επιτεινόμενη κρίση μεταξύ Ισραήλ-Τουρκίας. Η κλιμάκωσή της με πολεμικούς ή μάλλον εντυπωσιοθηρικούς και επικοινωνιακούς σκοπούς, εκ μέρους της Τουρκίας, υποβάλλει και επιβάλλει στο Ισραήλ να αναζητήσει πιο αξιόπιστους και σταθερούς, δημοκρατικούς συμμάχους στην περιοχή. Μετά την αραβική άνοιξη, που ενδέχεται να μετατραπεί σε αραβικό ή και ισλαμικό χειμώνα με όλες τις δυσμενείς παρενέργειες, τις δραματικές εξελίξεις στη Συρία, την κατάρρευση του Καντάφι και το Παλαιστινιακό, οι μόνες δημοκρατικές και σταθερές χώρες στην περιοχή είναι η Ελλάδα και η Κύπρος.

Μπορεί μεν να αντιμετωπίζουν οικονομική κρίση αλλ’ ανέκαθεν είναι χώρες πάνω στις οποίες το Ισραήλ θέλει να επενδύσει σε όλους τους τομείς. Και για έναν άλλο, σημαντικό λόγο: Όπως ο Π. Μπεγλίτης δήλωσε, «με το Ισραήλ είμαστε εταίροι και μπορούμε να γίνουμε στρατηγικοί εταίροι και δύο πυλώνες σταθερότητας και ασφαλείας στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου».

Η δήλωση αυτή του Μπεγλίτη είναι σημαντική και από μιαν άλλη άποψη: Καταδεικνύει τη βούληση της Ελλάδας να επιστρέψει στην Ανατολική Μεσόγειο μετά την εκδίωξή της από την περιοχή, μετά την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, το 1974. Πώς υλοποιείται αυτή η βούληση, αν πράγματι είναι στις προθέσεις της Αθήνας; Πρώτα απ' όλα με την αναζωογόνηση του Δόγματος του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου Ελλάδας-Κύπρου (ΕΑΧ). Αυτό εξυπακούει αναβάθμιση, τεχνολογική, οπλική και άλλη των ενόπλων δυνάμεων Ελλάδας-Κύπρου.

Και τούτο, μετά την ανακάλυψη κολοσσιαίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στα ισραηλινά και κυπριακά οικόπεδα. Προπάντων, μετά και τις τελευταίες τουρκικές απειλές και προκλήσεις. Η Τουρκία δοκιμάζει τις αντοχές όχι μόνο του Ισραήλ αλλά και της Κύπρου και της Ελλάδας, επειδή στόχος της είναι να επιβληθεί ως ηγέτιδα, περιφερειακή δύναμη στην περιοχή, υπερκεράζοντας το Ισραήλ. Η Τουρκία επιδιώκει να στείλει ευκρινές μήνυμα στις ΗΠΑ ότι αυτή είναι η δύναμη και, άρα, να κάνουν την επιλογή τους.

Ο Π. Μπεγλίτης υπογράμμισε ότι το Ισραήλ θεωρεί την ανάπτυξη των σχέσεων με την Ελλάδα ως στρατηγική και όχι συγκυριακή επιλογή και πρόσθεσε ότι αυτό αποτελεί στρατηγική επιλογή και για την ελληνική κυβέρνηση. Ήδη, υπογράφτηκε μνημόνιο στρατιωτικής και αμυντικής συνεργασίας, ενώ υπάρχει αμφίδρομα η πολιτική βούληση για μια σταθερή στρατηγική σχέση σε όλα τα επίπεδα. Αυτή η σχέση Ελλάδας και Κύπρου με το Ισραήλ πρέπει να κτιστεί με σοβαρότητα και αξιοπιστία για τις επόμενες δεκαετίες, λαμβάνοντας υπόψη όλες τις πολιτικές, ενεργειακές, οικονομικές παραμέτρους και συμφέροντα στην περιοχή.