Το Πακιστάν στην ακτές του... Αιγαίου – Η τουρκο-πακιστανική συνεργασία

 

Η πρόσφατη πτώση του τουρκικού εκπαιδευτικού T-37C με την απώλεια του πακιστανού εκπαιδευτή έφερε στην επιφάνεια αυτό που στον χώρο της άμυνας είναι κοινό μυστικό εδώ και πολλά χρόνια, δηλαδή την στενή τουρκο-πακιστανική συνεργασία στον τομέα της άμυνας. 

Η στρατιωτική συνεργασία μεταξύ Πακιστάν και Τουρκία ξεκινά πολλά χρόνια πριν από τα μέσα σχεδόν την δεκαετίας του 1980 όταν η Τουρκία προσπαθούσε να αποκτήσει πυρηνική τεχνολογία σε συνεργασία με το Πακιστάν. Παρά το γεγονός ότι από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 οι δύο χώρες είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις στον στρατιωτικό τομέα η συνεργασία τους αναβαθμίζονται ριζικά στα τέλη της προηγούμενης χιλιετίας όταν η Τουρκία ξεκινά το...

πρόγραμμα για την ανάπτυξη βαλλιστικών πυραύλων.

Σε συνεργασία με το Πακιστάν και την Κίνα οι Τούρκοι θέτουν τα θεμέλια για την δημιουργία της κατάλληλης υποδομής για την υλοποίηση αυτού του φιλόδοξου προγράμματος. Αποτέλεσμα αυτής της προσπάθειας που υλοποιήθηκε μέσω της αποστολής Τούρκων τεχνικών υπό καθεστώς άκρας μυστικότητας στις εγκαταστάσεις του Πακιστάν είναι ο πύραυλος J-600T Yildirim I με βεληνεκές 150 χλμ.

Η συνεργασία των δύο χωρών επιταχύνεται και εκβαθύνεται επί πρωθυπουργίας Ερντογάν όταν στα μέσα της προηγούμενης δεκαετίας ο Α/ΓΕΕΘΑ Hilmi Ozkok κατά την διάρκεια της επίσκεψης του στο Πακιστάν υπογράφει συμφωνίες για την ενδυνάμωση της στρατιωτικής συνεργασίας στην πολεμική βιομηχανία και κυρίως στην ανάπτυξη πυραυλικής τεχνολογίας (βαλλιστικών και πυραύλων cruise) αποτέλεσμα των οποίων εκτιμάται ότι είναι ο πύραυλος SOM καθώς και οι νεώτερες εκδόσεις του αυτή την περίοδο δοκιμάζονται.

Την ίδια περίοδο το Πακιστάν  αγοράζει από την Τουρκία 12 ρυμουλκούμενα πυροβόλα T-155 Panther  155/52 χλστ ενώ μερικά χρόνια αργότερα η συνεργασία διευρύνεται στον τομέα των ηλεκτρονικών με την
παράδοση στο Πακιστάν από την τουρκική εταιρεία Havelsan συστήματος δοκιμών ηλεκτρονικού πολέμου και εκπαιδεύσεως (EWTTR) το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την εκπαίδευση των πιλότων της Αεροπορίας της χώρας.

Την ίδια περίοδο  αρχές της νέας δεκαετίας η κρατική εταιρεία Aselsan υπογράφει συμφωνία για την
τεχνογνωσίας κατασκευής των ασυρμάτων PRC/VRC-9661 στο Πακιστάν συνολικού ύψους  120,5 εκατ. ευρώ. Παράλληλα η εταιρεία υπογράφει το καλοκαίρι του 2010 συμφωνίες για την πώληση στο Πακιστάν και επιπρόσθετου στρατιωτικού υλικού αξίας 39 εκατ. ευρώ.

Στο τομέα των ναυπηγήσεων η Τουρκία καταφέρνει να πωλήσει στο Πακιστάν δύο ταχύπλοα σκάφη MRTP 33 τα οποία είναι εξοπλισμένα με κινεζικά πυραυλικά συστήματα επιφανείας-επιφανείας. Αντιθέτως αποτυχημένη ήταν η προσπάθεια της τουρκικής βιομηχανίας να προωθήσει την κορβέτα Milgem στο Ναυτικό
του Πακιστάν. Το πλοίο αν και κάλυπτε τις ανάγκες του Ναυτικού του Πακιστάν δεν επιλέχτηκε για λόγους κόστους.

Στον τομέα των αεροκατασκευών η τουρκική ΤΑΙ αναλαμβάνει το 2009 την υλοποίηση του προγράμματος Mid-Life Update (MLU) για 35 πακιστανικά F-16A/B Block 15, ενώ ακόμα 10 αεροσκάφη προστίθενται τον Αύγουστο του 2011. Από τα 45 αεροσκάφη τα τρία θα αναβαθμιστούν στην Τουρκία και τα υπόλοιπα στο Πακιστάν με την βοήθεια των τεχνικών της ΤΑΙ.  

Επιβεβαίωση των στενών σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών είναι η συγκρότηση του Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας στα τέλη του Δεκεμβρίου του 2010 με τον Τούρκο πρωθυπουργό Ταγίπ Ερντογάν, και τον Πακιστανό ομόλογό  του Γιουσούφ Ραζά Γκιλάνι να προεδρεύουν στο Συμβούλιο στην πρώτη συνεδρίασή του στην Άγκυρα.

Η συνεργασία των δύο χωρών περιλαμβάνει την από κοινού ανάπτυξη νέων οπλικών συστημάτων με την ανταλλαγή πληροφοριών και την στενότερη συνεκπαίδευση των ναυτικών και αεροπορικών δυνάμεων των δύο χωρών. 

πηγή