Οι φίλοι που χάσαμε....

Του Πάνου Θεοδωρόπουλου

Ο Αντώνης Σαμαράς μετά το πέρας της συνάντησής του με τον Βλαντιμίρ Πούτιν,, αναφέρθηκε, εκτός των άλλων και σε προβλήματα μεταξύ των δύο χωρών, που μπορούν να ξεπεραστούν.  Διαπιστώνεται πως το «ουδείς αναντικατάστατος», για την περίπτωση των Ελληνορωσικών σχέσεων δεν ισχύει. Ο Καραμανλής δεν ήταν δυνατόν να αντικατασταθεί από τον Παπανδρέου. Σειρά εθνικών στρατηγικών συμφωνιών, ως αποτέλεσμα της εξαιρετικής σχέσης του Βλαντιμίρ Πούτιν με τον Κώστα Καραμανλή, έτυχαν αμφισβήτησης από τον Γιώργο Παπανδρέου, κατά την προεκλογική περίοδο του 2009.

Ο αρνητισμός του ΠΑΣΟΚ, απέναντι στη Ρωσία, συνεχίστηκε και κατά τη διάρκεια της... κυβερνητικής του θητείας, με πάγωμα των συμφωνιών και με διπλωματική στάση τέτοια που ουσιαστικά έστελνε μηνύματα απόρριψης προς την παγκόσμια υπερδύναμη.

Η Ελλάδα, έρμαιο των αγορών και των δανειστών της, με ευλαβικότητα, έπρεπε, τη διετία που πέρασε, να προσέξει τους διεθνείς ισχυρούς φίλους της.
Αντιθέτως η κυβέρνηση Παπανδρέου, έκρινε πως έπρεπε να ενισχύσει το «διεφθαρμένο» προφίλ της χώρας προς την Ευρώπη κι όχι τις υπάρχουσες διεθνείς συμφωνίες με Ρωσία και Κίνα που θα εξασφάλιζαν, ανάπτυξη και πλούτο για την Ελλάδα.
Η ζημία για τη χώρα, είναι ανεπανόρθωτη. Όχι γιατί οι σχέσεις δεν μπορούν να αναταχθούν, αυτό άλλωστε σηματοδότησε η επίσκεψη Σαμαρά στη Μόσχα, αλλά γιατί χάθηκε πολύτιμος χρόνος για την Ελλάδα, μαζί με χρήμα και ανθρώπους, γιατί υποθηκεύτηκε η χώρα και εκτέθηκε διεθνώς.

Η ολέθρια εξωτερική πολιτική, με Ευρώπη και Ρωσία, σε απόλυτη αρμονία με την τραγική διαχείριση των οικονομικών της χώρας, ευθύνονται για τη σημερινή κατάσταση της Ελλάδας, Φτωχή και Μόνη.

πηγή