Από το 2007 ως το 2009, και πριν ξεσπάσει η κρίση, προειδοποιούσα για την υπερσυγκέντρωση ομολόγων που λήγουν το 2009-2010 με συνέπειες πολύ προβλέψιμες που θα οδηγούσαν στη χρεοκοπία της χώρας! Όχι μόνο δεν έλαβε κανείς πολιτικός σοβαρά τα άρθρα αυτά, ειδικά στο adalis.gr, αλλά τα χαρακτήριζαν ως «καταστροφολογικά» και συνομωσιολογικά!
Μόλις άρχισε να «φαίνεται» η κρίση, τον Μάριο του 2010 σε περιφερειακό τηλεοπτικό σταθμό, είχα αποκαλύψει πολύ πριν καν παραδεχτούν ΓΑΠ-Παπακωνσταντίνου ότι φέρνουν το ΔΝΤ στην Ελλάδα.
Στις 12 Απριλίου 2010, όταν όλοι έλεγαν ότι θα λάβουμε δάνειο 20 με 30 δις, απεκάλυπτα με βεβαιότητα, ότι το δάνειο θα είναι 80 δις από την Ε.Ε. και κάπου 30 δις από το ΔΝΤ!
Προσωπικά, δέχτηκα σωρεία λεκτικών επιθέσεων από «εργολάβους» της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης, ένθεν και ένθεν του πολιτικού φάσματος!
Τον ίδιο μήνα, όταν άρχισε να αποκαλύπτεται η αλήθεια, στον ίδιο τηλεοπτικό σταθμό, δήλωνα ότι βάζω στοίχημα όλη την περιουσία μου, ότι θα ληφθούν αντιλαϊκά...
μέτρα και θα επιβληθούν φόροι , τόσο εντός του 2010, όσο και εντός του 2011 αλλά κυρίως εντός του 2012. Και είχα πει ότι όσο είμαστε σε θέση εξάρτησης με μνημόνια και δανειακές συμβάσεις που αποπληρώνουν προηγούμενα δάνεια, θα πέφτουν οι μισθοί και θα αυξάνονται οι φόροι, λέγοντας χαρακτηριστικά ότι πρόκειται για ένα μαγγανοπήγαδο, το οποίο, αν όλα πάνε καλά θα διαρκέσει 30 χρόνια αλλιώς πάμε για φτωχοποίηση εντός των επόμενων 70 ετών!
Στις εκπομπές που υπάρχουν καταγεγραμμένες στον ραδιοφωνικό σταθμό της Θεσσαλονίκης City International, έχω αποκαλύψει διαδοχικά, την πορεία διάρρηξης του κοινωνικού ιστού, από τον νέο «Γερμανικό Αξονα» και τους εντόπιους εκπροσώπους του, που βρίσκονται κυρίως στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στη ΝΔ!
Στην πορεία αυτή, οι ακαδημαϊκοί άργησαν να παρέμβουν και όταν ξεκίνησαν έστω και αργά, τα ΜΜΕ άρχισαν να τους αποκλείουν σταδιακά!
Τον Ιανουάριο του 2012, είχα δηλώσει ότι στις εκλογές όποτε και να γίνουν, το ΠΑΣΟΚ θα πάρει ένα απίστευτο ποσοστό που κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να είναι ακόμη και μονοψήφιο!!!
Η οικονομία της χώρας είχε όντως δομικά προβλήματα, πολύ διαφορετικά από αυτά των υπολοίπων κρατών της Δύσης!
Πολύ απλά διότι η πολιτική στην Ελλάδα, μετέφερε τα δικά της δομικά προβλήματα, μέσα στην καρδιά της πραγματικής οικονομίας, μιας και πάντοτε, σε όλα τα επίπεδα της διοίκησης, τοποθετήθηκαν κομματάνθρωποι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, άσχετοι με τα σύγχρονα οικονομικά και όπου «ακούμπησαν» τα έκαναν θάλασσα!
Αν κρίνει κανείς από τις φαρέτρες των κομμάτων, που κατά καιρούς έβγαζαν διάφορα «πουλέν» που θα μας έσωζαν, επρόκειτο για παντελώς άχρηστους ανθρώπους, που τίποτα δεν μπορούσαν να προσφέρουν στην Κρατική Οικονομία, μιας και αδυνατούσαν να κατανοήσουν έστω και βασικές αρχές της ΄σύγχρονης οικονομικής πολιτικής και πολύ περισσότερο των εργαλείων που κυκλοφορούσαν στην αγορά!
Αυτό είχε μυριάδες κακά αλλά κι ένα καλό!
Οι τράπεζες στην Ελλάδα, μιας και είχαν κατακλυστεί με κομματάνθρωπους που τους «τοποθετούσαν» εκεί τα κόμματα και όχι οι ανάγκες της αγοράς, μην μπορώντας να παρακολουθήσουν τους φρενήρεις ρυθμούς της διεθνούς οικονομίας, παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό «παραδοσιακές» και δεν μπήκαν καν στην διαδικασία της εναρμόνισης των πολιτικών τους και των εργαλείων τους με τις υπόλοιπες τράπεζες του πλανήτη!
Και θα αναρωτηθείτε από πού κι ως που αυτό είναι καλό;
Αρκεί να σκεφτείτε, όταν ξέσπασε στην Αμερική το σκάνδαλο με τα τοξικά τραπεζικά προϊόντα, η Ελλάδα, λόγω της κατάστασης που προανέφερα, ήταν η μοναδική χώρα της Δύσης, η οποία δεν υπέστη καμία σχεδόν ζημιά, από μετάδοση της τοξικότητας , πολύ απλά, διότι εδώ οι τράπεζες λειτουργούσαν με ρυθμούς της δεκαετίας του 1980!!!
Μάλιστα κάποιοι το πανηγύριζαν αυτό, διατυμπανίζοντας την δυναμική του Ελληνικού τραπεζικού συστήματος, χωρίς όμως να λένε, ότι στην πραγματικότητα, ήταν αδύνατο να «κολλήσουν» την ασθένεια που προκάλεσε η Leehman Brothers, πολύ απλά, διότι ο ιός «κολλούσε» τις σύγχρονες τράπεζες και όχι τις Ελληνικές που βρισκόταν ελλείψει ικανού στελεχιακού δυναμικού, εκτός του Συγχρονου Τραπεζικού Συστήματος!
Συνεπώς, οι ελληνικές τράπεζες, δέχτηκαν την ελάχιστη ζημία που προκάλεσαν τα τοξικά προϊόντα της κρίσης στις ΗΠΑ, και ήταν ακλόνητες στην θέση συμμετοχής τους στο Ελληνικό ΑΕΠ!
Η Κυβέρνηση Καραμανλή λοιπόν, παρασυρόμενη από στελέχη του τραπεζικού συστήματος που έχουν ραμμένο τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ ακόμη και στα … εσώρουχά τους, προχώρησε σε παροχή εγγυήσεων άνω των 20 δις ευρώ αρχικά! Ένα ποσό τεράστιο, αν σκεφτεί κανείς ότι την προηγούμενη επταετία, όλο το ΚΠΣ στήριξης κι ανάπτυξης της Ελληνικής Οικονομίας ήταν 14 δις ευρώ!
Και με δεδομένη την πραγματική αξία του συνόλου των τραπεζών που δεν ξεπερνούσε –τότε- τα 23-24 δις, αναρωτιέται κανείς, πως δόθηκαν συνολικά από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, από το 2008 ως και σήμερα, εγγυήσεις που αξίζουν τα 100 δις ευρώ, για κάτι που στην ουσία την ΠΕΝΤΑΕΤΙΑ αυτή δεν πρόσφερε στο ΑΕΠ της χώρας πάνω από 75-85 δις ευρώ!!!!
Και όταν λέμε εγγυήσεις, εννοούμε φρέσκο χρήμα, μιας και με βάση την ημέρα υπογραφής τους μεταξύ τραπεζών και Κυβέρνησης, οι τράπεζες μπορούν να το μετατρέψουν άμεσα σε ρευστό, στην διεθνή διατραπεζική αγορά! Συνεπώς ας αφήσουν τα … «σάπια» ορισμένοι τραπεζίτες ότι οι εγγυήσεις δεν είναι ρευστό!!!
Πως λοιπόν με τόσο «ενισχυτικό» μπετόν, οι τράπεζες είναι κλειστές στην ουσία εδώ και τρία χρόνια;
Γιατί δεν μιλά κανείς γι αυτό;
Μήπως η ελεύθερη δημοσιογραφία έπεσε θύμα στο βωμό της διαφημιστικής πίττας, στην οποία συμμετέχουν κατά μεγάλο ποσοστό οι διαφημίσεις των τραπεζών;
Και τέλος, γιατί σήμερα ενισχύονται –για άλλη μια φορά- οι τράπεζες με επιπλεον 18 δις , που θα τα λάβουν μέχρι την Παρασκευή που έρχεται και όχι η πραγματική οικονομία;
Το βασικό σφάλμα των πολιτικών των Κυβερνήσεων Καραμανλή, Παπανδρέου και κυρίως του Παπαδήμου, είναι ότι ενισχύουν με ότι μέσον έχουν τις τράπεζες και όχι την πραγματική οικονομία, που αν διοχετευόταν εκεί οι εγγυήσεις και οι ενισχύσεις, τότε θα συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο από αυτό που συμβαίνει σήμερα!
Δηλαδή, με απλά λόγια.
Τα τελευταία χρόνια προσπαθούν να ξαναζωντανέψουν τις νεκρές Ελληνικές τράπεζες, και εξοντώνουν τον μικρό και μεσαίο επιχειρηματία, που δεκαετίες τώρα, πλήρωνε τα ολέθρια σφάλματα των βελούδινων τραπεζιτών!
Και ενώ βλέπουν ότι το μαγγανοπήγαδο αυτό, από τη μια δεν επαναφέρει στη ζωή της τράπεζες και από την άλλη «σκοτώνει» τον επιχειρηματία και τον νοικοκύρη, αυτοί συνεχίζουν να κάνουν το ίδιο ολέθριο σφάλμα, είτε πρόκειται για ‘’’-αδέξιους δεξιούς είτε πρόκειται για Σοσιαλ(η)στές!
Αν όλη αυτή η προσπάθεια, και ο πακτωλός χρημάτων, είχε κατευθυνθεί στην παραγωγική διαδικασία, με ενισχύσεις απ ευθείας των παραγωγικών μονάδων και των νοικοκυριών προσέξτε τι θα συνέβαινε!
Αν οι εγγυήσεις δίνονταν απ ευθείας στην βιοτεχνία-βιομηχανία, δεν θα έκλειναν χιλιάδες επιχειρήσεις τα τελευταία τρία χρόνια δημιουργώντας στην Ελλάδα περίπου 800.000 ΝΕΟΥΣ ανέργους!
Αν οι ενισχύσεις δίνονταν απ ευθείας στα νοικοκυριά που ήταν υπερχρεωμένα, και όχι στους τραπεζίτες, τότε τα δάνεια που ήταν στο κόκκινο, σύμφωνα με δικούς μου υπολογισμούς, σήμερα θα ήταν μόνο το 25% αυτών που υπάρχουν.
Τα δύο αυτά οικονομικά γεγονότα, θα είχαν ως αποτέλεσμα την σταθερότητα της κατανάλωσης κι έτσι, οι τράπεζες θα δημιουργούσαν υπερκέρδος και δεν θα είχαν τις τεράστιες ζημίες που έχουν σήμερα αλλά κυρίως, το κράτος θα διατηρούσε δυνητικά τον όγκο των εσόδων που είχε παλιά από άμεσους κι έμμεσους φόρους!
Την πολύ απλή αυτή οικονομική συνταγή, που την εφάρμοσε άλλωστε στην Ελλάδα, πρώτο το ΠΑΣΟΚ τα έτη 1982-1984, χαρίζοντας στην ουσία δάνεια ευπαθών ομάδων, όχι απλά δεν την εφάρμοσαν αλλά δεν δέχτηκαν καν να τη συζητήσουν, αποκαλώντας όλους εμάς που την προτείναμε ως λαϊκιστές και … άσχετους!
Με μια διαφορά όμως!
Αν δεν γινόταν –ευτυχώς- οι εκλογές με το αποτέλεσμα που είχαμε, και συνέχιζαν την καταστροφική αυτή πολιτική του ξεπουλήματος της χώρας, με μαθηματική ακρίβεια σε τρεις οικογένειες, τότε θα ξεσπούσε αιματοχυσία στην Ελλάδα, και όλοι το γνώριζαν αυτό.
Σήμερα, μια οικογένεια στο Ηνωμένο Βασίλειο, Μία στην Γερμανία και μία στις ΗΠΑ, ετοιμάζονται να δρέψουν τους καρπούς τους αμέσως μετά τις εκλογές!
Αν εσείς δεν βλέπετε ότι οι συνεχιστές της καταστροφικής αυτής πολιτικής, οι κ.κ. Βενιζέλος και Σαμαράς, και πιστεύετε αξίζουν την ψήφο σας, τότε σπευστε να τους την δώσετε, αλλά γνωρίζοντας ότι στόχος της πολιτικής είναι η διάσωση των τραπεζών και η διάλυση της Ελληνικής Οικογένειας και Ελληνικής Επιχείρησης!
Αν σκεφτείτε με γνώμονα την ζωή των παιδιών σας και το μέλλον τους, τότε αναζητήστε ανθρώπους που δηλώνουν ότι θα ανατρέψουν ΑΥΤΗ τη συγκεκριμένη πολιτική!
Όλα τα υπόλοιπα πλαστά διλήμματα , όπως «ευρώ ή δραχμή» δεν είναι τίποτε άλλο παρά το παραπέτασμα καπνού των κομμάτων, το μελάνι της σουπιάς του κάθε πολιτικού αρχηγού, που θέλει να ξεφύγει και να απαντήσει στο πραγματικό ερώτημα που είναι ένα:
« Η πολιτική σου θα είναι ενίσχυση των τραπεζών ή ενίσχυση των Επιχειρηματιών και των Νοικοκυραίων»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου