Σε καιρούς χαλεπούς… της ΕΟΚΑ η αρχή! του Σάββα Ιακωβίδη

Αλίμονο στον τόπο που, σε ώρες κρίσιμες, έχει σπιθαμιαίους ηγέτες να κατευθύνουν τις τύχες του και να καταπνίγουν το φρόνημά του... 

Τι κατάντημα… Σήμερα η Κύπρος ολόκληρη έπρεπε να λαμπροφορεί και να τιμά την πιο συγκλονιστική εποποιία της σύγχρονης ιστορίας της: Τον μοναδικό αντιαποικιακό, αντιιμπεριαλιστικό και απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ, υπό το λάβαρο του Διγενή και του Μακάριου. Σήμερα, ο κυπριακός Ελληνισμός έπρεπε να αναμιμνήσκεται των ωραίων και άλκιμων νέων μας, που θυσίασαν τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου και την Ένωση με τη Μάνα Ελλάδα. Σήμερα, οι Έλληνες αυτού του τόπου καλούνται να πορευτούν στα Φυλακισμένα Μνήματα και να κοινωνήσουν των αχράντων ναμάτων και ιδεών των ευκλεώς αγωνισαμένων και απαγχονισθέντων ηρώων μας. Σήμερα, οι Έλληνες της Κύπρου έπρεπε να τιμήσουν με πάνδημη και υπέρλαμπρη εκδήλωση, στο στάδιο «Ελευθερία-Τάσσος Παπαδόπουλος», την στρατιά των αγωνιστών, νεκρών τε και ζώντων που, μηδέποτε δειλιάσαντες ενώπιον των κινδύνων, έθεσαν εαυτούς εις την υπηρεσία της δούλης πατρίδας για την απόκτηση της ατίμητης ελευθερίας. Σήμερα…

Τι μήνας κι αυτός ο φετινός Μάρτης. Σημαδεμένος από εγκλήματα δικών μας ηγητόρων και εκβιασμούς, απειλές ξένων εταίρων. Ο Μάρτης του 2013 θα γραφτεί στην ιστορία του τόπου ως ο χειρότερος, ίσως, μήνας που οδήγησε σε μια πρωτοφανή προσπάθεια εξευτελισμού, απαξίωσης,...

προσβολής, οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής υποδούλωσης και ηθικής εξουθένωσης των Ελλήνων της Κύπρου. Όσοι περάσαμε και άλλους τραγικούς γύρους της κυπριακής κολάσεως, δεν θυμόμαστε τέτοιο κατάντημα ενός Ελληνισμού και ενός τόπου, την ώρα που έπρεπε να μεγαλουργεί και να καλπάζει με δυναμισμό προς τα εμπρός. Ναι, αλλά… Αυτός ο τόπος φαίνεται πως στέρεψε. Δεν γεννά πια ηγέτες με ανάστημα και όραμα, αλλά σπιθαμιαίους, μικρούς, ανεπαρκείς κομματάρχες και πολιτικάντηδες, που μόνη έγνοια τους είναι η καρέκλα, οι επόμενες εκλογές, το κόμμα και όχι η πατρίδα, η προκοπή της και οι επόμενες γενιές. 

Μέσα σε αυτό το έρεβος της απελπισίας, της αβεβαιότητας, της σύγχυσης και της οικονομικής καταστροφής, που κατέδειξε το σαθρό, διεφθαρμένο και γελοιώδες του πολιτικού και οικονομικού εποικοδομήματος, ανέτειλλε σήμερα η 1η του Απρίλη 1955, της ΕΟΚΑ η αρχή, που ακούστηκε στην Κύπρο η φωνή του Διγενή. Και στον ήχο της φωνής του έτρεξε η λεβεντιά… Η λεβεντιά! Η περηφάνια! Η αξιοπρέπεια! Η κυοφορία αιώνων! Η ιστορία και οι ήρωες! Η ορμή και το πάθος ελευθερίας! Οι αγώνες και οι θυσίες! Η τιμή και το ήθος! Σήμερα, όπως κάθε χρόνο, οι Σύνδεσμοι Αγωνιστών, η ΣΕΚ και άλλες οργανώσεις έπρεπε να διοργανώσουν την πιο υπέρλαμπρη, την πιο εντυπωσιακή και την πιο μεστή νοημάτων και μηνυμάτων εκδήλωση στο «Ελευθερία». Θα ήταν η ευκαιρία για τις χιλιάδες Έλληνες αυτού του τόπου να τονώσουν ξανά το φρόνημά τους και να ενισχύσουν τις αντιστάσεις τους ενάντια στα λογής κουρέματα της αξιοπρέπειας, της τιμής, της περιουσίας, της ελευθερίας και της ιστορίας τους.

Η σημερινή εκδήλωση δεν θα γίνει! Γιατί; Οι διοργανωτές επικαλούνται διάφορους περίεργους λόγους, που δεν αντέχουν στην κοινή λογική. Υποψιαζόμαστε ότι κατόπιν άνωθεν εντολής, διά τον φόβον αντιδράσεων και ίσως μετατροπής της σε ένα σφοδρό «κατηγορώ» εναντίον της Κυβέρνησης και της πολιτικής ηγεσίας, η εκδήλωση περιορίζεται σε μια σύναξη στο οίκημα του Συνδέσμου Αγωνιστών… Δεν μας έπεισαν η επιχειρηματολογία και οι λόγοι που αγωνιστές επικαλέστηκαν, αφού εδώ και μήνες προετοίμαζαν την εκδήλωση. Όταν άνθρωποι, που για τέσσερα χρόνια υπέφεραν τα πάνδεινα για την ελευθερία του τόπου, υποκύπτουν προφανώς σε πολιτικούς εξαναγκασμούς και σκοπιμότητες, τι να πει ο απλός πολίτης, που αύριο ανέμενε να εμβαπτισθεί ξανά στην κολυμπήθρα του έπους της ΕΟΚΑ;

Σήμερα οι πολίτες ανέμεναν να αντλήσουν δύναμη, να αναθαρρήσουν, να ενθουσιαστούν, να ξαναπιστέψουν στις αξίες και στις αρχές, που γαλβάνισαν εκείνον τον υπέροχο αγώνα των παιδιών του Διγενή και του Μακάριου. Και του λένε κατάμουτρα να πάει να… κουρευτεί! Δεν θα τιμήσουν τον αγώνα!

Υποτίθεται ότι η νέα Κυβέρνηση είναι… εθνικόφρων. Συντίθεται από κεντροδεξιά κόμματα. Άρα, λογικά, ο εθνικόφρων ΔΗΣΥ, όπως και το ΔΗΚΟ και το ΕΥΡΩΚΟ, θα συνέβαλλαν με κάθε τρόπο στην ενίσχυση των αντιστάσεων και του ψυχικού σθένους των πολιτών, που αυτές τις μέρες διάγουν τις χειρότερες στιγμές της ζωής τους, με τις περιουσίες τους να εξανεμίζονται, τη δουλειά τους να είναι επισφαλής και το μέλλον να είναι άδηλο. Φαίνεται πως θέλουν… πολιτισμένο, δηλαδή υπάκουο, όχι αγωνιστή, όχι ανθιστάμενο, αλλά σιωπηλό, υποταγμένο λαό. Σήμερα έπρεπε να ανατείλει λαμπροφόρος και πιο δοξασμένη η 1η Απριλίου της ΕΟΚΑ μας. Και οι παιάνες της να ακουστούν πέρα ώς πέρα, ως βροντερή φωνή αντίστασης και αξιοπρέπειας. Έπρεπε… Αλίμονο στον τόπο που, σε ώρες κρίσιμες, έχει σπιθαμιαίους ηγέτες να κατευθύνουν τις τύχες του και να καταπνίγουν το φρόνημά του.

Σημερινή