Καληνύχτα σας κύριοι καθηγητές....

Γράφει

η Μάνια Κρητικού

 Νομίζουμε ότι το μεγάλο και υγιές μέρος της κοινωνίας έχει απηυδήσει πλέον με την πρόσφατη «επιχείρηση επαναστατικής γυμναστικής» από τη συνδικαλιστική ηγεσία των καθηγητών κι ίσως νιώθει ανακούφιση από την τροπή που πήραν τα πράγματα με τη δυναμική αντίδραση της κυβέρνησης.

Είναι άκρως υποκριτική η στάση των συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ, όταν δηλώνει ότι «φταίει η κυβέρνηση που αναγκάζονται να καταφύγουν σε απεργιακές κινητοποιήσεις καταμεσής των πανελληνίων εξετάσεων».

Μάλλον οι συνδικαλιστές έχουν χάσει και τ’ αυγά και τα πασχάλια.

Παραδέχονται ότι το συγκεκριμένο νομοθέτημα έχει ψηφιστεί από τον προηγούμενο Νοέμβριο (!!!), αλλά ανερυθρίαστα ομολογούν ότι δεν το είχαν αντιληφθεί.

Πρώτο ατόπημα:

Οι συνδικαλιστές της ΟΛΜΕ (ευρισκόμενοι σε κλαδική προεκλογική περίοδο, με ότι αυτό συνεπάγεται), ομολογούν ότι έχουν χρόνια να μπουν σε τάξη και να διδάξουν.

Προφανώς επιδιδόμενοι στα συνδικαλιστικά τους καθήκοντα.

Τότε, όμως, για ποιον λόγο δεν
πήραν χαμπάρι ότι ψηφίστηκε τον προηγούμενο Νοέμβριο; Τι έκαναν αυτοί οι κύριοι και οι κυρίες; Τι έκαναν οι νομικοί τους σύμβουλοι;

Δεύτερο ατόπημα:

Χωρίς να έχουν διαπιστώσει την ύπαρξη λαϊκού ερείσματος υπέρ τους, προχώρησαν σε ακραίες θέσεις και φαιδρές δηλώσεις, οι οποίες μεγέθυναν το χάσμα με την κοινωνία, μέρος της οποίας αισθάνθηκε όμηρος των προθέσεων και των ενεργειών τους.

Τρίτο ατόπημα:

Κατέφυγαν σε ακραίες θέσεις και αποφάσισαν απεργιακές κινητοποιήσεις για ένα νόμο που ήδη είχε ψηφιστεί πριν έξι μήνες. Ξευτίλισαν με αυτόν τον τρόπο και τους εαυτούς τους, αλλά κυρίως την έννοια της απεργίας, την οποία από «όπλο» των εργαζομένων την κατέστησαν συνδικαλιστικό τερτίπι.

Τι νόημα είχε η απεργία σε ένα ψηφισμένο νόμο; Και τι μήνυμα δίνουν οι εκπαιδευτικοί στους μαθητές τους με τη μη εφαρμογή των νόμων;

Τέταρτο ατόπημα:

Αφού ο νόμος ευρίσκεται σε ισχύ, για ποιον λόγο η σπουδή των απεργιακών κινητοποιήσεων εν μέσω εξετάσεων;

Δεν μπορούσαν, επί παραδείγματι, να κινητοποιηθούν αμέσως μετά, έστω και εις βάρος των πολύμηνων διακοπών τους; Μπορεί τότε να μην είχαν ομήρους μαθητές και οικογένειες, αλλά θα είχαν μεγαλύτερη συμπάθεια από την κοινή γνώμη.

Δεν μπορούσαν, επί παραδείγματι, να κινητοποιηθούν τον επόμενο Σεπτέμβριο με την έναρξη της σχολικής περιόδου; Τότε, όμως, θα είχαν τελειώσει οι…κλαδικές τους εκλογές…Αφήστε που οι μαθητές θα ήταν «απελευθερωμένοι» από το σχολείο και θα πανηγύριζαν αφού θα είχαν χρόνο να ασχοληθούν με τις…φροντιστηριακές τους υποχρεώσεις!

Θα μπορούσε κάποιος να καταγράψει ουκ ολίγα ακόμη ατοπήματα της συνδικαλιστικής ηγεσίας της ΟΛΜΕ.

Δεν έχει σημασία.

Φαίνεται ότι ακόμη κι εκείνοι που διδάσκουν στις τάξεις «Λογική», τη στερούνται…

Καληνύχτα σας κύριοι!