Σελίδες

Σάββατο 15 Ιουνίου 2013

Λάθος συνταγή, σε λάθος χρόνο. Μία άποψη.

Αποδεικνύεται περισσότερο σοβαρή η κατάσταση από όσο υπολόγισε η κυβέρνηση, με την αιφνίδια αναγγελία παύσης λειτουργίας της ΕΡΤ. Τόσο οι φανερές δημοσκοπήσεις όσο και οι κυλιόμενες που πραγματοποιεί η Ν.Δ., δείχνουν πως βρίσκεται αντιμέτωπη με τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού.
Ο οποίος -δεν είναι μυστικό- συνηθίζει να γενικεύει καταστάσεις, και βρίσκεται τώρα αντίθετος και με κυβερνητικές προθέσεις που σε άλλες περιπτώσεις, θα περνούσαν με ελάχιστες αντιδράσεις. Για όσους δεν διάβασαν την είδηση, την διαφωνία του με τον χειρισμό της ΕΡΤ εκφράζει το 65% των πολιτών (σύμφωνα με δημοσκόπηση).
Όσο και αν είμαστε επιφυλακτικοί σε δημοσκοπήσεις που παραγγέλλονται από φορείς, που έχουν λόγο να «ζητήσουν» συγκεκριμένο αποτέλεσμα, όλοι στον κύκλο μας έχουμε ανάλογες παραστάσεις.
Βέβαια, αν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα και οι άλλες απαντήσεις, τότε
υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Επειδή, κατά την δημοσκόπηση, καταγράφεται συντριπτικό ποσοστό και εναντίον των ιδιωτικοποιήσεων στο νερό, τα μεταλλεία χρυσού, τα αποθέματα υδρογονανθράκων, την ΔΕΗ, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια.
Αν υπάρξει αμφιβολία για την αυθεντικότητα των απαντήσεων, υπάρχουν όμως και οι κυλιόμενες μετρήσεις για την ΕΡΤ, που τις διεξάγει με έγκυρο τρόπο το κόμμα, και όπως έγραψε εχθές η Voria.gr «ένας μικρός πανικός έχει πέσει τις τελευταίες ώρες στο Μέγαρο Μαξίμου».
Αυτές οι μετρήσεις έδειξαν ό,τι είπαμε και στο σημείωμά μας από την πρώτη στιγμή. Ότι δεν ενόχλησε τους περισσότερους το κλείσιμο της ΕΡΤ, όσο ο χειρισμός του όλου θέματος. Φαίνεται δε, πως στο Μέγαρο Μαξίμου έδειξαν να αιφνιδιάζονται από τα αποτελέσματα των μετρήσεων, εφόσον κοινή είναι σχεδόν η αντίληψη πως δεν μπορεί να συνεχίσει η ΕΡΤ να λειτουργεί με τον τρόπο που λειτούργησε.
Δεν υπάρχει κόμμα, δεν υπάρχει πολιτικός, δεν υπάρχει εργαζόμενος στα ΜΜΕ (πλην των εργαζομένων στην ΕΡΤ) που να μη έχει εκφράσει την δυσαρέσκειά του (ίσως και την απαξίωση) και να μη δήλωσε πως πρέπει να αλλάξει ο τρόπος λειτουργίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης. Και με αυτό ως δεδομένο, η κυβέρνηση πίστεψε πως δεν θα υπάρξουν μεγάλες αντιδράσεις.
Άλλωστε, μέσα σε ένα χρόνο έχει προβεί σε τόσες επιστρατεύσεις εργαζομένων, και όχι μόνον δεν είχε μεγάλες αντιδράσεις, αλλά έβλεπε η Ν.Δ. να μεγαλώνει κάπως η διαφορά της από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό ίσως την έκανε να πιστεύει, πως η επίδειξη αποφασιστικότητας λειτουργεί προς όφελός της.
Ίσως, είχε και λόγους να πράξει όπως έπραξε. Αφενός, δεν γίνεται καμιά συζήτηση για την αποτυχία πώλησης της ΔΕΠΑ, αφετέρου βρέθηκαν οι 2.000 απολυόμενοι, που ο κ. Μανιτάκης αναζητούσε ματαίως, συγχέοντας τον πολιτικό ρεαλισμό με παρωχημένες ιδεοληψίες.
Μπορεί πάλι, να θεωρεί ότι «έχει στο χέρι» τους δύο συγκυβερνήτες, οι οποίοι φοβούνται περισσότερο από ό,τι η Ν.Δ. την προκήρυξη εκλογών. Μόνο που όταν τεντώνει υπερβολικά ένα σχοινί, υπάρχει φόβος να σπάσει, ανεξάρτητα από τις προθέσεις αυτών που το κρατούν.
Πριν αποφασίσει η κυβέρνηση τις επόμενες κινήσεις της (κάποιος τρόπος θα βρεθεί για να υποχωρήσει αξιοπρεπώς, και να λειτουργήσει η ΕΡΤ έστω και υποτυπωδώς, ώσπου να εφαρμοστεί το νέο σχέδιο) πρέπει να διερευνήσει και τις προθέσεις του κοινού. Τι ήταν αυτό που ενόχλησε περισσότερο; Η επίδειξη αυταρχισμού; Ο ερασιτεχνικός σχεδιασμός; Η άρνηση σε υπερβολικές αποκρατικοποιήσεις; Η απογοήτευση που προήλθε από την υπόθεση της ΔΕΠΑ, του ψευδώνυμου αντιρατσιστικού νομοσχεδίου, από απουσία φροντίδας στην στεγνότητα της αγοράς;
Δεν μπορούσε να βαδίζουμε συνεχώς «στα κουτουρού». Κάποια Υπουργεία λες και δεν υφίστανται. Ως πότε μπορεί κάποιος να δίνει ελπίδες, χωρίς να υπάρχουν και πράξεις που να τις επαληθεύουν;.
Οι δε τυχόντες στο επιτελείο της Νέας Δημοκρατίας που μελετούν την πολιτική ιστορία, γνωρίζουν πως ο γαλλικός «Μάης του ’68» -για να απαλλαχτούν οι Αμερικανοί από τον ευρωπαϊστή Ντε Γκωλ- ξεκίνησε με την απαγόρευση της κυβέρνησης να κοιμούνται στους ίδιους κοιτώνες των Φοιτητικών Εστιών, οι φοιτητές με τις φοιτήτριες. Τόσο απλά.

Ο Μακεδών

Δεν υπάρχουν σχόλια: