του Ανδρέα Τζιάρρα

 Ο όρος «οτινανισμός» προκύπτει από τη φράση «ό,τι να ’ναι». Αυτή η κατάσταση διέπει ανθρώπους και ομάδες που παίρνουν ανορθολογικά αποφάσεις και συχνά βασισμένες στη φαντασία, στον εγωισμό, στο πείσμα και στο βραχυπρόθεσμο παρόν (και όχι στο συναίσθημα για να μην υπάρξει παρεξήγηση). Γενικολογώντας ο «οτινανισμός» είναι προϊόν της νοοτροπίας μας, δηλαδή έχει να κάνει με την κωλυσιεργία, την έλλειψη σοβαρότητας-αυτογνωσίας και οργάνωσης, όχι όμως με την έλλειψη μόρφωσης και γνώσης όπως κανείς θα υπολόγιζε.
Κάποιοι θα μπορούσαν να υποστηρίξουν πως ο «οτινανισμός» ήταν ένας από τους λόγους που μας έφερε στην κρίσιμη κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα. Μπορεί, αλλά αυτό δεν με απασχολεί ιδιαίτερα. Αυτό που με απασχολεί είναι ότι η χώρα γέμισε οτινανιστές. Δηλαδή ειδήμονες για τα χρηματοοικονομικά, banking, ιστορία, συνταγματολόγους, σούπερ μάνατζερ για το πώς πρέπει να διαχειριστούμε τους φυσικούς μας πόρους και σκληροπυρηνικό ρόκετ και ό,τι να ‘ναι, και όλα αυτά επειδή γουστάρουν και μόνο, όχι επειδή ξέρουν ή έχουν πτυχίο (συχνά αυτά τα δύο δεν συμπίπτουν). Είναι inn τέλος πάντων, αν δεν εκφράσεις γνώμη με κάτι που είπε το κόμμα σε συνδυασμό με κάτι που διάβασες online ανακατεμένο με κάτι που άκουσες στην τηλεόραση και κάτι που είπε ο τάδε Τάκης επιστήμονας και ρίξεις Ύ φαντασίας Φώσκολου μέσα, τότε δεν είσαι αποδεκτός σε καμία παρέα για καφέ. Αυτό το φαινόμενο δεν είναι απαραίτητα κακό, στο κάτω-κάτω δεν
ενοχλούν(-με) κανένα.
Ποιοι όμως ενοχλούν και προκαλούν ζημιές; Οι Ultimate-Οτινανιστές, δηλαδή κοινοί οτινανιστές με θέσεις εξουσίας και πολλούς άλλους οτινανιστές να τους υποστηρίζουν. Οι κυβερνώντες, οι πρώην και οι νυν. Από μια κυβέρνηση «καφενέ» που δεν μπορούσε να σερβίρει καν καφέ σε μια κυβέρνηση «Bimbo» που φαίνεται ελκυστική, όμορφη, στολισμένη και προετοιμασμένη (go go power rangers) άλλα στην πραγματικότητα δεν είναι έτοιμη για τίποτα. Αυτοί όλοι, η γεροντοκρατία με την ανακυκλωμένη στα μέτρα της «προοδευτική» και «πρωτοποριακή» νεολαία, οι ειδικοί επιστήμονες «γιοκκάδες του μπαμπά», οι πατριώτες της δεκάρας, οι χρόνιοι υπηρέτες του χρήματος και εαυτού, οι κατά φαντασίαν Ultimate-Πολιτικάντηδες της Ευρώπης και του ευρύτερου Σύμπαντος. Φτιάξανε την πολιτική και την κυβέρνηση αυτού του τόπου βασισμένη στο ρουσφέτι, στο «ό,τι κάμεις τζι εν καλά κουμπάρε», τον ανορθολογισμό, κυπριακόν καφέν και το συμφέρον.

 *O Ανδρέας Τζιάρρα είναι φοιτητής Κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο Κύπρου.