Τζήμερος και Ανδρέας Παπανδρέου

Θέλω να σχολιάσω τον Τζήμερο και την ανάρτήσή του στο F/B. Κατ' αρχήν ο άνθρωπος μας λέει ότι ψήφισε σε ηλικία 20 ετών, χωρίς να έχει αποκρυσταλλώσει δική του άποψη, και μάλιστα ψήφισε ΠΑΣΟΚ επηρεασμένος από εξωγενείς παράγοντες όπως το «τι άκουγε», «τι φαινόταν», η «ανάρμοστη συμπεριφορά κάποιου υπαλλήλου», το «οικογενειακό περιβάλλον», και δευτερευόντως το «συναίσθημα» που στην ηλικία των 20 γίνεται κάπως πιεστικό στην λήψη αποφάσεων ενώ είναι εύκολο να να παρασυρθεί (το συναίσθημα) από τις μεγαλοστομίες ενός εγωπαθή, φαντασμένου, ανίκανου και ψεύτη πολιτικάντη όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Θα μου πεις ότι τον Ανδρέα τον ψήφισαν εκατομμύρια Έλληνες για να σου πω ότι, ποιος είπε ότι ο άνθρωπος ωριμάζει πάντα σύμφωνα με την ηλικία του; Θέλει προσπάθεια για να ωριμάσει και να «μορφωθεί» κανείς κοινωνικά. Οδυσσεύς Πάτσης

Εκλογές του ’81. Φρέσκος ψηφοφόρος, μόλις είχα κλείσει τα ’20, ψήφισα κι εγώ αλλαγή. Γιατί; Γιατί η ΝΔ είχε γίνει αντιπαθής. Γιατί η νοοτροπία “δικό μου είναι το κράτος – ό,τι θέλω κάνω” δεν ήταν συνταγή για να εξελιχθεί η κοινωνία. Γιατί οι δεξιοί που ήταν στη Δημόσια Διοίκηση είχαν ύφος και συμπεριφορά δικτατορίσκου. Γιατί οι δεξιοί
δημοσιογράφοι (ο Δημήτρης Ρίζος ήταν ένας από αυτούς) έβριζαν χυδαία τον Χατζιδάκι, κι εγώ τον λάτρευα, όχι μόνο ως μουσικό αλλά ως ελεύθερο άνθρωπο.

Γιατί ο παππούς μου, ο πατέρας της μάνας μου, που έφαγε πολλά χρόνια στην εξορία ως αριστερός κι ήταν ένας λεβέντης, δίκαιος και γενναιόδωρος, μου έλεγε ιστορίες για τις αδικίες που έζησε η γενιά του. Γιατί περιμέναμε να γίνει η εθνική συμφιλίωση, κι η ΝΔ δεν την έφερε. Γιατί ο “αριστερός” εξακολουθούσε να είναι μίασμα, κι εγώ ένιωθα αριστερός. Αλλά ταυτόχρονα ήμουν αντικομμουνιστής, από το γυμνάσιο. Γιατί είχα διαβάσει ιστορία – και ελληνική και διεθνή. Γιατί καταλάβαινα πώς λειτουργούν οι κοινωνίες.

Γιατί άκουγα απ΄τους παλιότερους αφηγήσεις για τον εμφύλιο κι είχα πεισθεί ότι “κι οι δυο πλευρές έκαναν αίσχη”. Συμπαθούσα τον Κύρκο. Ήταν ανθρώπινος, λογικός, μοντέρνος. Έπαιζε και φυσαρμόνικα. Αλλά δεν τον ψήφισα. Γιατί στις προηγούμενες είχε συνεργαστεί με το ΚΚΕ. Γιατί η συμμαχία των ισορροπιών που είχε φτιάξει τότε δεν ενέπνεε καμμιά εμπιστοσύνη.

Ψήφισα λοιπόν ΠΑΣΟΚ. Για να μην πάει χαμένη η ψήφος. Γιατί ο Ανδρέας ήταν γοητευτικός, κοσμογυρισμένος. Γιατί φορούσε ζιβάγκο και η αντισυμβατικότητα μού άρεσε, όπως και τώρα. Γιατί είχε μαζί του τη Μελίνα.

Κοντολογίς: καταψήφισα την ΝΔ για πολιτικούς λόγους και υπερψήφισα το ΠΑΣΟΚ για επικοινωνιακούς. Μέγα σφάλμα. Όταν παίρνεις πολιτικές αποφάσεις – κι η ψήφος είναι η κορυφαία από αυτές – δεν μπορεί η πολιτική να είναι δευτερεύον κριτήριο. Η διαπίστωση απευθύνεται στους σημερινούς ψηφοφόρους, εικοσάρηδες και μη.