Μη βιάζεστε θα΄ ρθει και η σειρά σας;

του Κώστα Στούπα

Το κυνήγι της πάπιας οι περισσότεροι θάχετε ακούσει πως γίνεται. Ο κυνηγός κρύβεται στις καλαμιές και με μια σφυρίχτρα μιμείται το κελάηδημα του πτηνού, προκειμένου αυτό να εφησυχάσει και να πλησιάσει...
Παρατηρώ στην ειδησεογραφία των τελευταίων ημερών πως λάτρεις του ναζισμού και των συμβόλων του, δηλώνουν αγνοί εθνικιστές και πατριώτες. Γιατί κάποιος κρύβει τις πραγματικές του πεποιθήσεις σε μια χώρα που οι πεποιθήσεις δεν τιμωρούνται;
Το νεοναζιστικό μόρφωμα της ΧΑ υπάρχει στο περιθώριο του πολιτικού στερεώματος εδώ και 20-30 χρόνια χωρίς κανένας να το έχει ενοχλήσει και χωρίς παλαιότερα να κρύβει τις πραγματικές πεποιθήσεις του.
Στη δημοκρατία όλες οι απόψεις επιτρέπονται και ιδίως οι ανατρεπτικές είναι αυτές που δίνουν νόημα στην ουσία της δημοκρατίας. Στην δημοκρατία τιμωρούνται μόνο οι έκνομες πράξεις που απειλούν τη σύμβαση της δημοκρατικής νομιμότητας που αποδέχεται η πλειοψηφία.
Η προσπάθεια απόκρυψης της ναζιστικής ιδεολογίας άρχισε όταν το φαινόμενο απέκτησε μαζικές διαστάσεις και φιλοδοξούσε να αποκτήσει ακόμη μαζικότερες.
Αυτό δεν ισχύει μόνο για την Χρυσή Αυγή.
Κάτι ανάλογο συμβαίνει με κάποιους γνωστούς γραφικούς, σταλινικούς, μαοϊκούς και τροτσκιστές της μεταπολίτευσης, από τη στιγμή που απέκτησαν κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, θέα στην εξουσία και πρόσβαση στην κρατική χρηματοδότηση, μεταξύ άλλων ανακάλυψαν και ενθουσιάστηκαν από το γνωστό αστό οικονομολόγο Τζων Μαϋναρντ Κέυνς.
Προσθέστε και τη δημαγωγία της διανομής πλούτου μέσω της εκτύπωσης χρήματος ή ανάπτυξης μέσω της μόχλευσης της ζήτησης και έχετε ένα ιδεολογικό αχταρμά που
μαγνητίζει το ενδιαφέρον ανθρώπων που ξαφνικά ξύπνησαν από ένα όνειρο ευημερίας με δανεικά και διαπίστωσαν τον εφιάλτη μιας δύσκολης πραγματικότητας.
Η απόσταση από τον Μάρξ, τον Λένιν και τον Μάο μέχρι τον Κέυνς είναι μεγαλύτερη από την απόσταση που χωρίζει τον Χάγιεκ με τον Φρήντμαν και τον τελευταίο με τον Κέυνς. Άπαντες οι τελευταίοι αποδέχονται στο αστικό δημοκρατικό καθεστώς και την ατομική ιδιοκτησία, οι πρώτοι όχι...
Και Σόιμπλε και Μάρξ ή Μάο μαζί δεν γίνεται, όπως δεν γίνεται και Χίτλερ και Περικλής ο Ξανθίππου. Πρόκειται για προφανείς και επιτηδευμένες συγχύσεις και αυθαιρεσίες στο βωμό της σκοπιμότητας που ακούει στο όνομα εξουσία.
Η πορεία προς την κατάκτηση της εξουσίας ξεκινά σαν αναγκαίο κακό για κάποιους προκειμένου να υλοποιήσουν κάποιο ρεαλιστικό πρόγραμμα ή κάποια αφηρημένη ουτοπία που συνήθως αποδεικνύεται σε δυστοπία.
Ένα από τα πράγματα που μαθαίνουν οι κερδοσκόποι στο χρηματιστήριο είναι πως όταν κάποιος θέλει να σου χαρίσει χρήματα, δηλ. να κερδίσει χρήματα χωρίς αντάλλαγμα, είναι καλύτερα να κρατήσεις σφιχτά το πορτοφόλι σου κλεισμένο μέσα στην τσέπη. Είναι προφανές πως τόχει βάλει στο μάτι.
Το ίδιο φαίνεται πως ισχύει και στην πολιτική...
Κάτι ανάλογο βέβαια σε πιο πρακτικό επίπεδο κάνει η κυβέρνηση όταν υπόσχεται πως του χρόνου θα διανείμει μέρος ενός λογιστικού πλεονάσματος.
Άπαντες, μας λένε ό,τι θέλουμε να ακούσουμε αρκεί αυτό να τους φέρει πιο κοντά στην εξουσία. Και ας έχει αποδειχτεί μέχρι σήμερα πως αυτός ο τρόπος προσέγγισης της εξουσίας είναι καταστροφικός και γι’ αυτούς και για τη χώρα...

Μην βιάζεστε θάρθει και η σειρά σας για την απαξίωση...