Απαράδεκτα ανεπαρκώς ενημερωμένος από τους συμβούλους του σε σχέση με το ζήτημα των ΕΝΑΕ εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας, πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ κατά την επίσκεψη που πραγματοποίησε στις εγκαταστάσεις των Ελληνικών Ναυπηγείων ΑΕ (ΕΝΑΕ), στον Σκαραμαγκά, τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου 2013.
Το αν η άγνοια που επιδείχθηκε από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είναι πραγματική ή διαμορφώθηκε από γενικότερες πολιτικές σκοπιμότητες, δηλαδή, σε απλά ελληνικά, την ανάγκη για «χάιδεμα» υποψήφιων και υφιστάμενων ψηφοφόρων του κόμματός του δεν το γνωρίζουμε, αλλά και σε τελική ανάλυση δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Πάντως, η ανακοίνωση της «Τρίαινας», του σωματείου εργαζομένων των ΕΝΑΕ, για την επίσκεψη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ως αιχμηρή, αφού αδειάζει κανονικά τον αυτόκλητο «προστάτη» των εργαζομένων:
«Θα θέλαμε να εκφράσουμε την λύπη και την αγανάκτησή μας για την σημερινή επίσκεψη του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης και Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο κλιμάκιο του Π.Ν. που βρίσκεται στις εγκαταστάσεις του Ναυπηγείου χωρίς καν να μπουν στον κόπο να ενημερώσουν τους εργαζόμενους και τους εκπροσώπους τους. Ήταν πιο επιτακτική άραγε η ανάγκη να δουν το κλιμάκιο του Π.Ν. από το να δουν τους εξαθλιωμένους – αγανακτισμένους εργαζόμενους που τόσο καιρό ζητούν συνάντηση μαζί τους;»
Άραγε η, κατά την ανακοίνωση του σωματείου, δυσκολία στον καθορισμό συνάντησης με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, σχετίζεται και με τις δηλώσεις στελεχών του κόμματος, κατά της ναυπήγησης των δύο νέων υποβρυχίων Type 214 που πλην των όποιων επιπτώσεων στη μαχητική ικανότητα του ελληνικού υποβρυχιακού στόλου αντιπροσωπεύουν και σημαντικό έργο για τα ναυπηγεία, που καταφανώς η ακύρωση της ανάθεσης του θα επηρεάσει την απασχόληση;
Δυστυχώς, για άλλη μία φορά αποδείχθηκε ότι η πολιτική ηγεσία της χώρας μας αντιμετωπίζει τη συνέχεια του κράτους κατά το δοκούν. Συμφωνίες ή συμβάσεις που υπογράφονται από την εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση θεωρούνται από τις πολιτικές δυνάμεις που θεωρούν ότι βρίσκονται στον προθάλαμο της εξουσίας (αφού για να την αποκτήσουν πρέπει να γίνουν εκλογές), ως πράξεις μεμονωμένων και ανεξάρτητων ατόμων και κατά συνέπεια ως… μη δεσμευτικές!
Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από τα βασικά και συγκεκριμένα και παρότι… χιλιοειπωμένα, φαίνεται ότι δεν έφτασαν ποτέ στ’ αυτιά της Κουμουνδούρου. Άντε πάμε από την αρχή λοιπόν…
Πρώτον, η σύμβαση του 2010 η οποία στη συνέχεια κυρώθηκε και από τη Βουλή ως νόμος του κράτους (Ν. 3885/2010) μπορεί να έχει, κατά την επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, «τη σφραγίδα του κ. Βενιζέλου και του κ. Παπακωνσταντίνου», πλην όμως οι δύο προαναφερόμενοι ήταν τότε υπουργοί και άρα νόμιμοι εκπρόσωποι της Ελληνικής Δημοκρατίας. Η δε σύμβαση κυρώθηκε από τη Βουλή των Ελλήνων, έγινε δηλαδή νόμος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Ειρήσθω εν παρόδω, η σύμβαση (νόμος του 2010) και τα άμεσα με αυτά συνδεδεμένα (όπως η εκτελεστική συμφωνία –«framework agreement») δεν αποτελεί παρά τον συμβιβασμό μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της TKMS/HDW, ώστε να σταματήσουν οι Γερμανοί την προσφυγή στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο.
Δεύτερον, αν κάποιος από το επιτελείο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ έμπαινε στον κόπο να διαβάσει τον Νόμο 3885/2010 θα διαπίστωνε ότι ο Σάφα, και ο οποιοσδήποτε Σάφα, δεν μπορεί να κρατάει ενέχυρο τα τρία υποβρύχια Type 214 και το εκσυγχρονισμένο «ΩΚΕΑΝΟΣ» S118, για τον απλούστατο λόγο ότι ρητά αναφέρεται ότι η κυριότητά τους περιέρχεται στο ελληνικό δημόσιο. Μάλιστα, γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο επίχαιρε ο νυν αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών και τότε Υπουργός Εθνικής Άμυνας της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος.
Φαίνεται ότι πολλοί θέλουν ή τους βολεύει να ξεχνούν, ότι όταν το 2009, ένα μήνα πριν τις εκλογές, η τότε γερμανική ιδιοκτησία TKMS/HDW) των ΕΝΑΕ κατήγγειλε τις συμβάσεις υποβρυχίων με το ελληνικό δημόσιο και αποφάσισε το κλείσιμο των ΕΝΑΕ, το ελληνικό δημόσιο δεν είχε ούτε καν την κυριότητα των υπό ναυπήγηση στα ΕΝΑΕ υποβρυχίων, την οποία ανέκτησε ο Βενιζέλος, τον οποίον σήμερα εγκαλεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Τρίτον, τα ΕΝΑΕ αποτελούν σήμερα ιδιωτική ιδιοκτησία. Αν ο ιδιοκτήτης τους τα κρατάει «ενέχυρο» ή όχι, μάλλον είναι αποκλειστικά δικό του δικαίωμα, αφού αποτελούν περιουσιακό του στοιχείο.
Τέταρτον, οι εργαζόμενοι πέραν πάσης αμφιβολίας είναι όμηροι και παραμένουν απλήρωτοι, αλλά το κομβικό ερώτημα είναι το «από ποιον»… Όταν σε μία επιχείρηση ο μοναδικός πελάτης που της επιτρέπεται να έχει, αρνείται να τηρήσει τους όρους σύμβασης η οποία μάλιστα… τυγχάνει να είναι και νόμος του κράτους, ποιος κρατάει ποιον όμηρο και γιατί, για να μην αναφέρουμε και το ποιος παρανομεί.
Πέμπτον, τίποτε δεν απαγορεύει στο ελληνικό δημόσιο να καταγγείλει τη σύμβαση και να «ασκήσει όλα τα ένδικα μέσα προκειμένου να διεκδικήσει με αγωγή αποζημίωση από την ABU DHABI MAR του κ. Σάφα». Μήπως όμως οι σύμβουλοι του Αλ. Τσίπρα τον πληροφόρησαν πού θα καταλήξει η καταγγελία; Στο Διεθνές Διαιτητικό Δικαστήριο κύριοι (και κυρίες…), όπου ήδη εκδικάζεται η προσφυγή της ιδιοκτησίας των ΕΝΑΕ κατά του ελληνικού δημοσίου και το αίτημα επιδίκασης αποζημίωσης μεγαλύτερης των 1,3 δις ευρώ ΣΕ ΒΑΡΟΣ του ελληνικού κράτους. Θα το πληρώσουν από την τσέπη τους; Ή θα αρχίσουν πάλι να κατηγορούν «τους άλλους»;
Παρεμπιπτόντως, η απόφαση του δικαστηρίου αναμένεται (πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται να εκδοθεί σε διάστημα έξι ως 12 μηνών το μέγιστο). Θα ήταν πραγματικά ενδιαφέρον να διαπιστώσει κανείς τι «χαριτωμένο» θα έβρισκε να πει ο νεαρός πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης εάν η χώρα καταδικαστεί για μια ακόμη φορά, επειδή αρνείται να δει την πραγματικότητα και θεωρεί ότι θα την ανέχονται χωρίς κόστος να συμπεριφέρεται παρανοϊκά.
Ας περιμένουμε λοιπόν λιγάκι, διότι προβλέπουμε νέα «έκπληξη» του πολιτικού μας συστήματοςόταν ξαφνικά διαπιστώσουμε με τον πιο τραυματικό τρόπο ότι για μια ακόμη φορά όσα διακηρύτταμε δεν είχαν σχέση με την πραγματικότητα και ότι κάποιοι με τις ψευδαισθήσεις και την ανικανότητά τους (ή μήπως πολιτικαντισμό;) πήραν στο λαιμό τους περί τις 10.000 οικογένειες που εξαρτώνται ευθέως και έμμεσα από τη λειτουργία του Σκαραμαγκά.
Έκτον. Η ανάκτηση του δημοσίου ελέγχου των ναυπηγείων, πώς ακριβώς νομίζει ο Τσίπρας και οι σύμβουλοί του ότι θα επιτρέψει «να αποπερατωθούν άμεσα τα υποβρύχια, να ναυπηγηθούν, να δοθούν προς χρήση στο Πολεμικό Ναυτικό αλλά και να διατηρηθούν οι θέσεις εργασίας, διότι τα Ναυπηγεία αυτά, με την τεχνογνωσία και την τεχνολογία που έχουν, μπορούν να είναι μοχλός ανάπτυξης για τη χώρα»;
Τα ΕΝΑΕ θα πληρωθούν για να επιτελέσουν το έργο, να πληρώσουν τους εργαζόμενους τους αλλά και τους υπόλοιπους πιστωτές είτε πρόκειται για ιδιώτες είτε για το ελληνικό δημόσιο και τους λοιπούς κρατικούς φορείς; Ο κύριος υποκατασκευαστής και πάροχος της τεχνογνωσίας που έδωσε την άδεια για τη ναυπήγηση των υποβρυχίων στην Ελλάδα, η TKMS/HDW θα πληρωθεί ή όχι κ. Τσίπρα; Κι αν όχι, την εγγύηση καλής λειτουργίας τους ποιος θα την αναλάβει και ποιος θα διασφαλίσει ότι η γερμανική πλευρά δεν θα εγείρει στη συνέχεια αξιώσεις;
Από τις σελίδες του «defence-point.gr» έχουμε υποστηρίξει επανειλημμένα ότι το πρόβλημα των ΕΝΑΕ δεν είναι το ποιος έχει την ιδιοκτησία τους. Με άλλα λόγια αν αύριο το πρωί η παρούσα ιδιοκτησία των ΕΝΑΕ «εξαφανιζόταν», τα προβλήματα θα λύνονταν αυτομάτως και τα υποβρύχια θα παραδίδονταν στο Πολεμικό Ναυτικό, ενώ και οι παραγγελίες από πελάτες του εξωτερικού θα συνέρρεαν;
Μήπως θα έπρεπε κάποιος να ενημερώσει τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για το σκηνικό που έχει διαμορφωθεί σήμερα στην παγκόσμια αγορά της ναυπηγικής βιομηχανίας ή αυτά είναι ψιλά γράμματα για τους θαυμαστές του Τσάβες, παρότι η πλούσια σε πετρέλαιο Βενεζουέλα πηγαίνει «ντουγρού» για χρεοκοπία και δεν της δίνει πλέον δάνειο ούτε η Κίνα;
Έβδομον. «Βεβαίως, ταυτόχρονα οφείλουμε να κάνουμε κι όλες εκείνες τις απαραίτητες κινήσεις νομικής υποστήριξης, προεργασίας αλλά και διεκδίκησης στην Ε.Ε. προκειμένου να ανακληθούν οι περιορισμοί που αφορούν στην κρατική ενίσχυση των Ναυπηγείων», δήλωσε ο κ. Τσίπρας. Βρε καλώς τον! Μόνο που παρέλειψε να ασκήσει κριτική εδώ που θα μπορούσε, αφού την ασφυξία στα ΕΝΑΕ τη δημιούργησαν διαδοχικές κυβερνήσεις (της Νέας Δημοκρατίας το 2008 και στη συνέχεια του ΠΑΣΟΚ του 2010), οι οποίες πρότειναν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή τη συγκεκριμένη λύση και την οποία στη συνέχεια αποδέχθηκαν ως «στρατιωτική απόφαση» της 1ης Δεκεμβρίου 2010.
Να του θυμίσουμε μάλιστα, ότι οι δε κρατικές ενισχύσεις που αποτέλεσαν την απαρχή του κακού, αφορούν την περίοδο που τα ΕΝΑΕ ήταν υπό κρατικό έλεγχο (ας μην το ξεχνάμε αυτό) και όχι στα χέρια του σημερινού ιδιοκτήτη (βλ. στη συνέχεια πως εμμέσως με μία γενική αναφορά τον «στόλισε»).Δυστυχώς, τα ΕΝΑΕ αλλά και γενικότερα η ελληνική ναυπηγική βιομηχανία, δεν πρόκειται να βγει από την πορεία καταστροφήςαν το ελληνικό δημόσιο και φυσικά τα πολιτικά κόμματα που το διαχειρίζονται, δεν καταφέρουν να σχεδιάσουν μία ολοκληρωμένη, συνεκτική και συμβατή με την παγκόσμια πραγματικότητα πολιτική.
Αν συνεχίζουμε τα δομικά (διαρθρωτικά) προβλήματα να τα παραπέμπουμε στο μέλλον ή να προσπαθούμε να τα επιλύσουμε με συνταγές του παρελθόντος που κύριο χαρακτηριστικό τους είναι ότι είναι εύπεπτες και «ακούγονται» γενικά ευχάριστα, τότε το μόνο που πετυχαίνουμε είναι προετοιμάζουμε την απόλυτη καταστροφή.
Τέλος, καλό θα ήταν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να ξεκαθαρίσει ποιους εννοεί ως «απατεώνες ψευδοεπενδυτές» στους οποίους μάλιστα δίνονται δισεκατομμύρια. Μετά από όσα έχουν συμβεί στη χώρα οι φορολογούμενοι πολίτες το λιγότερο που απαιτείται είναι να γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα.
Διότι αν σε αυτούς συμπεριλαμβάνει και τον παρόντα ιδιοκτήτη των ΕΝΑΕ, είναι γνωστό ότι στον χώρο της παγκόσμιας ναυπηγικής βιομηχανίας, ο συγκεκριμένος «ψευδοεπενδυτής» σαρώνει κυριολεκτικά τα ναυπηγεία στον ευρωπαϊκό – τουλάχιστον – χώρο, αλλά κλείνει και συμφωνίες εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ, από τις οποίες σήμερα ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να επωφεληθεί ο Σκαραμαγκάς και όχι με ευθύνη του Σάφα.Έχει μήπως υπόψη του ο Τσίπρας κι αυτοί που τον συμβουλεύουν, ότι αυτή τη στιγμή τα ναυπηγεία του Σάφα – πλην Σκαραμαγκά – έχουν περισσότερες παραγγελίες από αυτές που μπορούν να διεκπεραιώσουν (κάνουν και προσλήψεις προσωπικού) και οι εργαζόμενοι στα ελληνικά ναυπηγείο πένονται; Ο Σάφα φταίει ή εδώ για ορισμένους είναι… απατεώνας και σε όλο τον υπόλοιπο κόσμο αποτελεσματικός επιχειρηματίας που δημιουργεί πλούτο ταΐζοντας τις οικογένειες όσων εργάζονται στα ναυπηγεία του;
Μήπως τελικά το πρόβλημα είναι οι πολιτικοί κάθε απόχρωσης που οδήγησαν σε αυτή την κατάσταση την ελληνική ναυπηγική βιομηχανία και οι μαθητευόμενοι μάγοι, οι οποίοι με ρητορική της δεκαετίας του ’80 (που έγινε πολιτική πράξη και μας χρεοκόπησε) δεν αντιλαμβάνονται ότι στέλνουν το «καράβι» σε μετωπική με τα «βράχια»; Για μαντέψτε ποιος θα επικρατήσει… Πάμε στοίχημα;
Μήπως αντί να επαναλαμβάνει ευχολόγια και γενικόλογες αποτυχημένες λύσεις, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, θα προσέφερε τεράστια υπηρεσία στον τόπο και κυρίως τους εργαζόμενους στη ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία, εάν, αφού πρώτα διασταυρώσει τα στοιχεία που παραθέτουμε, σήκωνε το τηλέφωνο και ζητούσε άμεση συνάντηση με τους Σαμαρά και Βενιζέλο;
Στη συνάντηση, πολύ απλά, να τους ζητήσει τον λόγο γιατί με αυτά τα δεδομένα και τον όγκο βιομηχανικού έργου που έχει συσσωρεύσει ο ιδιοκτήτης του ομίλου στον οποίο ανήκει ο Σκαραμαγκάς, το ελληνικό ναυπηγείο βρίσκεται σε κωματώδη κατάσταση και οι εργαζόμενοι πεινάνε. Είναι παράλογο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου