Η ρεβάνς για το 1981
Rate This
ΜΑΝΟΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ Ο «πρόλογος» του δοκιμίου της Μεταπολίτευσης, αν βρει κανείς τον χρόνο να τον «διαβάσει» προσεκτικά, περιέχει πολιτικές αλήθειες και νοήματα, που παραμένουν επίκαιρα στις μέρες μας, ακριβώς επειδή συνιστούν βιωματικές πραγματικότητες. Ίσως επειδή συγγραφέας του προλόγου, ήταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Εθνάρχης. Ποια ήταν τα πρώτα βήματά του, μετά την πτώση του καθεστώτος των συνταγματαρχών; Συγκρότησε Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας, πραγματοποιώντας άνοιγμα σε πολιτικούς χώρους πολύ ευρύτερους κι εκείνης ακόμη της Κεντροδεξιάς. Έλυσε μέσα σε… μισό βράδυ το Πολιτειακό, διοργανώνοντας δημοψήφισμα με το οποίο η Ελλάδα αποχαιρέτησε τον θεσμό της μοναρχίας. Έδωσε στον Κωνσταντίνο Τσάτσο, ένα από τα φωτεινότερα πνεύματα της ελληνικής διανόησης, τις κατευθυντήριες γραμμές για το πρώτο Σύνταγμα της Πρώτης Προεδρευομένης Ελληνικής Δημοκρατίας (μετά τη χούντα, εννοείται). Και, νομιμοποίησε το Κομμουνιστικό Κόμμα, μια τομή πολιτικού ήθους και αποκατάστασης του ψυχισμού των Ελλήνων. Κάτι που δεν είχε καν διανοηθεί να πράξει ο χώρος του Κέντρου, και οι ηγέτες του. Η νομιμοποίηση του ΚΚΕ, επέτρεψε σε ένα μεγάλο τμήμα του ελληνικού λαού, να αισθανθεί και πάλι μέλος της «όλης Ελλάδας». Να μην κρύβεται, και να μην κρύβει και τις πεποιθήσεις του. Η ορθή κρίση του Καραμανλή, διευκόλυνε την Ελλάδα να εισέλθει σε μια καινούρια εποχή, έχοντας αριστερές εφεδρείες προοδευτικών ιδεών μαζί της, στον παραγωγικό ιστό της ενεργούς κοινωνίας. Και όχι απέναντι, στο αντάρτικο πόλεων και βουνών. Ο ιστορικός του μέλλοντος, ενδεχομένως απορήσει γιατί η Αριστερά δεν πέτυχε να εδραιωθεί ως ο άλλος πόλος απέναντι στη Δεξιά. Η απορία του θα εξηγηθεί, μόλις φτάσει… στον Ανδρέα! Ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ, υπήρξε ο μοιραίος πολιτικός για την Αριστερά. Υπό την έννοια ότι αξιοποίησε στο έπακρο όλες τις σπάνιες, χαρισματικές πτυχές του χαρακτήρα του, για να απαλλοτριώσει την πολιτική και εκλογική δεξαμενή της Αριστεράς, προς όφελος της δικής του κομματικής εκδοχής του τότε σύγχρονου Κέντρου. Σε επίπεδο συνθημάτων, οι Αριστεροί άκουγαν από τα χείλη του Ανδρέα, όσα ονειρεύονταν να εκστομίζουν οι δικοί τους ηγέτες. Το ΠΑΣΟΚ υπήρξε από ιδρύσεώς του, Κίνημα επαναστατικό και ανατρεπτικό, φιλοξενώντας στις τάξεις του ακόμη και εκείνους που λάτρευαν το άκρα της κομμουνιστικής θεωρίας, και της αναρχικής προσέγγισης του κοινοβουλευτισμού και των θεσμών. Και βέβαια, προσέφερε κάτι το οποίο οι Αριστεροί απώλεσαν με την ήττα τους στον Εμφύλιο: Τη δυνατότητα πρόσβασης στη νομή της εξουσίας. Κάπως έτσι, η σαρωτική νίκη του ΠΑΣΟΚ το 1981, στηρίχτηκε πρωτίστως στους μέχρι τότε και επί δεκαετίες περιθωριοποιημένους Αριστερούς. Εκείνοι ήταν που έδωσαν διαστάσεις ηγεμονίας στην πολιτική επικράτηση του Κέντρου. Και την ίδια στιγμή, απονεύρωσαν, αποψίλωσαν και αποδόμησαν το αυτόνομο πολιτικό μέλλον της Αριστεράς. Εκείνη η πραγματικότητα, που διαμορφώθηκε στην Ελλάδα το 1981, με τον ερχομό της Αλλαγής, υπάρχει μέχρι και σήμερα. Ή μάλλον… μέχρι το Καστελόριζο, και εκείνο το ανοιξιάτικο μεσημέρι που ο Γιώργος Παπανδρέου, ο πολιτικός κληρονόμος της Αλλαγής, μας ανακοίνωσε ότι τα κλειδιά της χώρας παραδίδονται στην τρόικα. Δηλαδή, στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Εκείνη τη στιγμή, ο ψυχικός δεσμός του «βαθέως ΠΑΣΟΚ» με τις αριστερές συνιστώσες του, αποκόπηκε. Και όσο περνούσαν οι μήνες, το χάος γινόταν ακόμη πιο βαθύ. Προκαλώντας ρωγμές ακόμη και στον πυρήνα των παραδοσιακών, κεντρογενών οπαδών, και όχι απλά ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ. Αυτό το υπόγειο ρεύμα ανατροπής των δεδομένων, αποτυπώθηκε απερίφραστα στην κάλπη της πρώτης Κυριακής των Αυτοδιοικητικών εκλογών. Το ΚΚΕ, δηλαδή η ιδεολογική μητρόπολη της Αριστεράς, ενισχύθηκε, όχι μόνο σε πολιτικές εντυπώσεις, αλλά και σε απόλυτο αριθμό ψήφων. Υπήρξαν ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι διήνυσαν όλη τη διαδρομή. Και όπως μπορεί να σας επιβεβαιώσει κάθε σοβαρός αναλυτής των ποιοτικών δεδομένων των μετρήσεων και των εκλογικών αποτελεσμάτων, ο ψηφοφόρος που διανύει μια τόσο μεγάλη απόσταση, δεν έχει στο τσεπάκι του, αλλά ούτε και στις προθέσεις του, εισιτήριο επιστροφής. Το πραγματικά ενδιαφέρον πολιτικό διακύβευμα αυτής της δεύτερης εκλογικής Κυριακής, που θα εμπεδώσει το συμπέρασμα της συρρίκνωσης της απήχησης του ΠΑΣΟΚ, είναι το κατά πόσο η Αριστερά, δηλαδή το ΚΚΕ, θα πάρει την ιστορική ρεβάνς για το 1981. Και, αυτή τη φορά, θα απαλλοτριώσει εκείνη ένα «πολιτικά μεταλλαγμένο» ΠΑΣΟΚ, από ψηφοφόρους και συνθήματα. Γιατί, από μια τέτοια ιδεολογική αφαίμαξη, το ΠΑΣΟΚ θα δυσκολευτεί να συνέλθει στο μέλλον. Όσους αρχηγούς κι αν αλλάξει… statesmen
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου