«ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ τυχαίο που κάποιοι προσπαθούν να συντηρήσουν το παραμύθι περί αφελληνισμού διότι έτσι θεωρούν ότι πλήττουν τον Πρόεδρο, την κυβέρνηση και το κόμμα, από το οποίο προέρχεται ο Πρόεδρος με μια διαχρονική κατηγορία περί ανθελλήνων». Η αναφορά αυτή έγινε από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο προχθές σε συνέντευξή του στον «Φ» κληθείς να σχολιάσει το νέο μέτωπο που άνοιξε ο πρόεδρος Χριστόφιας με τη δήλωσή του περί «ωραίων Ελλήνων». Πρόκειται για ένα θέμα που συγκρούεται με τη γενικότερη αντίκριση των πολιτικών θεμάτων από τη στήλη, αφού η συζήτησή του εκτροχιάζει τους πολιτικούς από την ορθή πορεία που πρέπει να ακολουθούν όντας στην καθοριστικότερη ίσως στιγμή του Κυπριακού.
Εντούτοις, από τη στιγμή που επιχειρείται με άγαρμπο τρόπο να πέσει στάχτη στα μάτια των πολιτών, πρέπει κάποια πράγματα να διευκρινιστούν.
Αξίζει κατ’ αρχήν να αναρωτηθεί κάποιος αν πρόκειται όντως για παραμύθι και γιατί να θέλουν να το συντηρήσουν. Σύμφωνα λοιπόν με τον Μπαμπινιώτη παραμύθι είναι «φανταστική ιστορία με έντονα τα στοιχεία του εξωπραγματικού και του παραλόγου, του υπερφυσικού και του μαγικού, με συνήθως ψυχαγωγικό και συχνά διδακτικό χαρακτήρα». Στην προκειμένη περίπτωση δεν μπορεί να μιλά οποιοσδήποτε για φανταστική ιστορία, από τη στιγμή που στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα και συγκεκριμένα σε πραγματικές δηλώσεις του προέδρου Χριστόφια. Είναι ή δεν είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας που είχε κατά το παρελθόν αποκαλέσει την Ελλάδα «ξηπετσισμένο κουρκουτά»; Είναι ή δεν είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας που έθεσε την Ελλάδα στην ίδια μοίρα με την Τουρκία μιλώντας για εισβολές των «Μητέρων Πατρίδων» στην Κύπρο; Είναι ή δεν είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας που ισχυρίστηκε ότι οι Κύπριοι μοιάζουν περισσότερο με τους Σύρους παρά με τους Έλληνες; Είναι ή δεν είναι ο Δημήτρης Χριστόφιας που αναφέρθηκε με ειρωνικό τρόπο στους «ωραίους Έλληνες».
Από τη στιγμή που η ιστορία στηρίζεται σε πραγματικά γεγονότα σημαίνει ότι απορρίπτεται ο ισχυρισμός ότι πρόκειται για παραμύθι. Όπως ταυτόχρονα, απορρίπτεται και ο ισχυρισμός ότι κάποιοι συντηρούν την ιστορία. Όταν οι προκλήσεις προέρχονται από το ίδιο πολιτικό πρόσωπο και δη τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, κατ’ εξακολούθηση σε διάφορα χρονικά διαστήματα, τότε αυτός που συντηρεί την ιστορία είναι εκείνος που επαναλαμβάνει τις προκλήσεις.
Ακόμη όμως και αν χάριν συζήτησης δεχτεί κάποιος ότι πράγματι κάποιοι συντηρούν αυτή την ιστορία για να πλήξουν τον πρόεδρο της Δημοκρατίας, αξίζει να διερωτηθεί ποιοι και γιατί το επιχειρούν. Οι προαναφερθείσες προκλήσεις του Προέδρου έναντι των αισθημάτων μεγάλου αριθμού πολιτών έτυχαν αρνητικού σχολιασμού κατά καιρούς από όλες τις πολιτικές δυνάμεις πέραν του ΑΚΕΛ. Απαιτείται υπερβολική φαντασία για να πιστέψει κάποιος ότι όλοι πλην του ΑΚΕΛ είναι τόσο λάθος στην ερμηνεία των δηλώσεων του Προέδρου ή τόσο ακραία εχθρικοί (οι μισοί από αυτούς είτε συνεργάζονταν μέχρι πριν ένα χρόνο είτε ακόμη συνεργάζονται μαζί του) ώστε να σκαρφίζονται τέτοιο παιχνίδι για να τον πλήξουν. Ακόμη και αν ξεπεράσει όμως κάποιος τα όρια της φαντασίας και δεχτεί τον ισχυρισμό του ΑΚΕΛ, τότε αποτελεί πολιτικό μαζοχισμό και πολιτική μωρία να επανέρχεται ο Πρόεδρος με τόσες και τέτοιες αναφορές εν γνώσει του ότι προκαλεί τα αισθήματα μεγάλης μερίδας του λαού και ταυτόχρονα δίνει την ευκαιρία σε όλους αυτούς που υποτίθεται ότι προσπαθούν να τον πλήξουν, να το εκμεταλλεύονται.
Η αλήθεια είναι δυστυχώς για το ΑΚΕΛ, ότι όλοι ξέρουν όλους πολύ καλά στη μικρή Κύπρο και επομένως τα περί παραμυθιών μόνο σαν παραμύθια της Χαλιμάς ερμηνεύονται…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου