Ο πρωθυπουργός δεν κρύβει την αγωνία του για τον τρόπο αντιμετώπισης από το λαό των προσπαθειών του «να τα βρει» με τον Ταγίπ Ερτογάν στο θέμα του Αιγαίου και στα υπόλοιπα προβλήματα που δημιουργεί η Αγκυρα στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Η παρουσία του στη Βουλή για να απαντήσει στην Αλέκα Παπαρήγα, αλλά και η έκκληση του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα προς τους διευθυντές των Γραφείων Τύπων να χρησιμοποιούν την ομιλία του πρωθυπουργού στο Ερζερούμ ως «οδηγό» όταν έχουν να προωθήσουν τις σχέσεις μας με την Τουρκία, αποδεικνύουν εκτός από αγωνία και πανικό.
Το μέγα πρόβλημα που φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται ο πρωθυπουργός και ο κ. Δρούτσας είναι αυτό που και οι ίδιοι αποκαλούν, ασκούν και αποδέχονται: Η μυστική διπλωματία. Το δεύτερο μείζον θέμα είναι η στάση και των δύο στη διάρκεια της εκστρατείας επιβολής (impose) του αντιδημοκρατικού και φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν. Αυτά τα δύο γεγονότα μας αναγκάζουν να είμαστε καχύποπτοι και να μην τους εμπιστευόμαστε.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας επισκέφθηκε την Τουρκία και μίλησε με σκληρά λόγια για την τακτική της Αγκυρας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο. Με λίγα λόγια μίλησε όπως θα μιλούσε ο πατέρας του, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Ταγίπ Ερτογάν δεν αντέδρασε -σεβάστηκε τον φιλοξενούμενό του, είπε- αλλά στο αεροπλάνο για το Κουβέιτ ισχυρίστηκε ότι ο κ. Παπανδρέου του είπε πως... ξέφυγε κάπως. Λίγο - πολύ ότι δεν ήθελε να προκαλέσει ή δεν τα εννοούσε όσα είπε. Διαλέγετε και παίρνετε.
Στην Τουρκία είχε και μία τρίωρη συνάντηση με τον πρωθυπουργό της. Και στο σημείο αυτό αρχίζουν τα περίεργα, κατ' άλλους ύποπτα. Ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε ο λαλίστατος κατά τα άλλα Ταγίπ Ερτογάν δηλώνουν το παραμικρό για τα αποτελέσματα της μυστικής τους διπλωματίας. Δεν μιλά κανείς, ουδείς διαρρέει το παραμικρό. Γιατί; Είναι τόσο δύσκολο να ενημερωθούν οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα όσα συζητούν πίσω από την πλάτη τους οι ηγέτες τους; 'Η συμβαίνει αυτό που φοβάται ο σοφός λαός, ο οποίος στο τέλος -και θα με θυμηθείτε- δεν θα ακολουθήσει τις οδηγίες των ηγετών του αλλά το ενστικτό του.
Η άρνηση ενημέρωσης του λαού τον κάνει υποψιάζεται, τον κάνει να φοβάται και αναγκαστικά αντιδρά. 'Η δεν το καταλαβαίνουν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Εξωτερικών ή δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη του λαού. 'Η μήπως τους καθοδηγεί η φράση-δόγμα «να τους το επιβάλουμε (impose)» (σ.σ.: το Σχέδιο Ανάν στους Ελληνοκύπριους) που εκστόμισε ο Αμερικανός τότε πρέσβης Τομ Μίλερ στη διάρκεια συνομιλίας που είχε τον Απρίλιο του 2004 με Ελληνα πολιτικό αρχηγό.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Δρούτσας ένιωσε την ανάγκη να επαναλάβει χθες ότι «το καθεστώς στο Αιγαίο δεν αλλάζει». Αλλά μου έκανε εντύπωση μία κουβέντα του. «Μην ακούτε κανέναν που υποστηρίζει τέτοια πράγματα», είπε κάνοντας λόγο για «φωνές» από «εξωθεσμικούς παράγοντες» ή κάποιους που «υψώνουν» φωνές ξένων αξιωματούχων.
Εχει υποχρέωση να αποκαλύψει τους εξωθεσμικούς παράγοντες, αλλά και αυτούς που παίζουν το παιγνίδι ξένων αξιωματούχων. Για να τους γνωρίζουμε και να προσέχουμε. Βέβαια, αν θυμάμαι καλά, ξένος αξιωματούχος ήταν και ο Κόλιν Πάουελ, τον οποίο ο ίδιος και ο πρωθυπουργός προτίμησαν και επέλεξαν να ικανοποιήσουν τον Απρίλιο του 2004...
Το μέγα πρόβλημα που φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται ο πρωθυπουργός και ο κ. Δρούτσας είναι αυτό που και οι ίδιοι αποκαλούν, ασκούν και αποδέχονται: Η μυστική διπλωματία. Το δεύτερο μείζον θέμα είναι η στάση και των δύο στη διάρκεια της εκστρατείας επιβολής (impose) του αντιδημοκρατικού και φιλοτουρκικού Σχεδίου Ανάν. Αυτά τα δύο γεγονότα μας αναγκάζουν να είμαστε καχύποπτοι και να μην τους εμπιστευόμαστε.
Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή: Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας επισκέφθηκε την Τουρκία και μίλησε με σκληρά λόγια για την τακτική της Αγκυρας στο Αιγαίο, τη Θράκη και την Κύπρο. Με λίγα λόγια μίλησε όπως θα μιλούσε ο πατέρας του, ο Ανδρέας Παπανδρέου. Ο Ταγίπ Ερτογάν δεν αντέδρασε -σεβάστηκε τον φιλοξενούμενό του, είπε- αλλά στο αεροπλάνο για το Κουβέιτ ισχυρίστηκε ότι ο κ. Παπανδρέου του είπε πως... ξέφυγε κάπως. Λίγο - πολύ ότι δεν ήθελε να προκαλέσει ή δεν τα εννοούσε όσα είπε. Διαλέγετε και παίρνετε.
Στην Τουρκία είχε και μία τρίωρη συνάντηση με τον πρωθυπουργό της. Και στο σημείο αυτό αρχίζουν τα περίεργα, κατ' άλλους ύποπτα. Ούτε ο κ. Παπανδρέου, ούτε ο λαλίστατος κατά τα άλλα Ταγίπ Ερτογάν δηλώνουν το παραμικρό για τα αποτελέσματα της μυστικής τους διπλωματίας. Δεν μιλά κανείς, ουδείς διαρρέει το παραμικρό. Γιατί; Είναι τόσο δύσκολο να ενημερωθούν οι λαοί της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα όσα συζητούν πίσω από την πλάτη τους οι ηγέτες τους; 'Η συμβαίνει αυτό που φοβάται ο σοφός λαός, ο οποίος στο τέλος -και θα με θυμηθείτε- δεν θα ακολουθήσει τις οδηγίες των ηγετών του αλλά το ενστικτό του.
Η άρνηση ενημέρωσης του λαού τον κάνει υποψιάζεται, τον κάνει να φοβάται και αναγκαστικά αντιδρά. 'Η δεν το καταλαβαίνουν ο πρωθυπουργός και ο υπουργός των Εξωτερικών ή δεν τους ενδιαφέρει η γνώμη του λαού. 'Η μήπως τους καθοδηγεί η φράση-δόγμα «να τους το επιβάλουμε (impose)» (σ.σ.: το Σχέδιο Ανάν στους Ελληνοκύπριους) που εκστόμισε ο Αμερικανός τότε πρέσβης Τομ Μίλερ στη διάρκεια συνομιλίας που είχε τον Απρίλιο του 2004 με Ελληνα πολιτικό αρχηγό.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο κ. Δρούτσας ένιωσε την ανάγκη να επαναλάβει χθες ότι «το καθεστώς στο Αιγαίο δεν αλλάζει». Αλλά μου έκανε εντύπωση μία κουβέντα του. «Μην ακούτε κανέναν που υποστηρίζει τέτοια πράγματα», είπε κάνοντας λόγο για «φωνές» από «εξωθεσμικούς παράγοντες» ή κάποιους που «υψώνουν» φωνές ξένων αξιωματούχων.
Εχει υποχρέωση να αποκαλύψει τους εξωθεσμικούς παράγοντες, αλλά και αυτούς που παίζουν το παιγνίδι ξένων αξιωματούχων. Για να τους γνωρίζουμε και να προσέχουμε. Βέβαια, αν θυμάμαι καλά, ξένος αξιωματούχος ήταν και ο Κόλιν Πάουελ, τον οποίο ο ίδιος και ο πρωθυπουργός προτίμησαν και επέλεξαν να ικανοποιήσουν τον Απρίλιο του 2004...
Εθνικά θέματα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου