ΟΤΑΝ –μια τέτοια μαρτιάτικη μέρα– ο Ευαγόρας Παλληκαρίδης ανέβαινε στο ικρίωμα της αγχόνης, άφηνε στους συμμαθητές του την εντολή για να πάρουν μιαν ανηφοριά, αν θέλουν να συναπαντηθούν με την πανώρια κόρη, και στην οικογένειά του να βαφτιστεί η ανιψιά του με το μοναδικό όνομα –Ε-ΛΕΥ-ΘΕ-ΡΙ-Α!
Επειδή, λέει, δεν άντεχε να βλέπει τους Βρετανούς αποικιοκράτες να μαζεύουν σύνεργα για ν’ αλλάξουν τις ψυχές.
Τότε, δεν είχε Πρόεδρο η Κύπρος, που να… εξηγήσει στον Ευαγόρα ότι την κυριαρχία των Βρετανών θα την παραπέμψουμε να συζητηθεί από τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Ούτε είχε Επίτροπο Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού για να… εξηγήσει στους συμμαθητές του Ευαγόρα ότι η αγωνιστική-απελευθερωτική τους διάθεση πρέπει να… επικεντρωθεί στο δικαίωμά τους να φορούν ό,τι θέλουν στο σχολείο τους!
Ούτε είχε Υπουργό Παιδείας να… εξηγήσει στον Ευαγόρα την κουλτούρα ειρηνικής συμβίωσης των κατακτητών με τους κατακτημένους.
Τότε, ο Ευαγόρας δεν είχε ακούσει από επίσημα χείλη ότι δεν πρέπει ν’ ακούει τι του λεν οι γονιοί και οι δάσκαλοί του, αλλά να πειθαρχεί μόνο στους κομματικά επιλεγμένους συμμαθητές του –παραλήπτες συντεχνιακών φερεφώνων και αναπαραγωγούς των κεντρικών εντολών των κεντρικών επιτροπών.
Τότε, ο… ανενημέρωτος Ευαγόρας, επειδή πολύ ηράσθη την Ελευθερία, άκουε μόνο τη φωνή: «Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δε ελεύθερον το εύψυχον».
Γι’ αυτό:
Δεν κρύφτηκε κάπου, να περιμένει κάπιους άλλους… Ευαγόρες να θυσιαστούν για την Ελευθερία, ώστε να του δοθεί η ευκαιρία να βρεθεί σ’ ένα –ευκαιριακό– αξίωμα, και να… νουθετεί τα εγγόνια του:
— Βαδίστε στον… αγώνα του αποπροσανατολισμού!
Αλλά:
Δεν θα ήταν εκείνος ο ένας Ευαγόρας Παλληκαρίδης.
Και εμείς,οι πολλοί θεατές υβριστές!
— Βαδίστε στον… αγώνα του αποπροσανατολισμού!
Αλλά:
Δεν θα ήταν εκείνος ο ένας Ευαγόρας Παλληκαρίδης.
Και εμείς,οι πολλοί θεατές υβριστές!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου