Η Ελλάδα έχει δύο επιλογές: Είτε θα αντισταθεί, επιτέλους, με εθνική αξιοπρέπεια και, κάποια στιγμή, δεν αποκλείεται να αντιμετωπίσει και θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, αφού το τουρκικό casus belli ακόμα ισχύει. Είτε η έμφοβη διστακτικότητά της έναντι της αποθηριωμένης Τουρκίας θα την οδηγήσει σε ακόμα μιαν απώλεια εθνικού εδάφους.

Αντιστάσεις

Ο γκρίζος λύκος Νταβούτογλου υλακτεί για το Καστελόριζο| 10/03/2011 |

 Εκτύπωση 

 Με τον Σάββα Ιακωβίδη

Η ΕΛΛΑΔΑ δεν είναι αναθεωρητικό κράτος. Ασκεί εξωτερική πολιτική στηριγμένη στο διεθνές δίκαιο. Αντίθετα, η Τουρκία είναι αδίστακτα αναθεωρητικό, επεκτατικό και κατακτητικό κράτος. Την εξωτερική πολιτική της ασκεί με στρατιωτική ισχύ (hard power) αλλά περισσότερο με μαλακή δύναμη (soft power), επενδυμένη με ό,τι αποκαλείται στις διεθνείς σχέσεις ως Public Diplomacy (Δημόσια Διπλωματία, στηριγμένη σε δημόσιες σχέσεις, πολιτική, πολιτιστική, οικονομική, κτλ. προβολή της χώρας ως σταθεροποιητικού παράγοντα ειρήνης, συνεργασίας, κτλ.). Η Ελλάδα είναι οικονομικά αδύναμη ενώ η Τουρκία ανήκει στην ομάδα των G20 πλουσιότερων και ανεπτυγμένων χωρών. Η Ελλάδα κατάντησε το μαύρο πρόβατο και ο αποδιοπομπαίος τράγος της Ευρώπης και των διεθνών χρηματοπιστωτικών οργανισμών. Η Τουρκία είναι το χαϊδεμένο παιδί όλων εξαιτίας της στρατηγικής και ενεργειακής σημασίας της, έστω και αν δεν παράγει ούτε ένα βαρέλι πετρέλαιο. Είναι, όμως, ισχυρός διαμετακομιστικός σταθμός για πολλούς αγωγούς προς τη Δύση.

Τα σημειώνουμε αυτά για να εξηγηθεί η σημασία της προχθεσινής επίσκεψης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου, στην Αθήνα. Με προβιά προβάτου μετέβη στην ελληνική πρωτεύουσα ο Τούρκος γκρίζος λύκος. Γι’ αυτό και δεν απέφυγε να ξαναπεί όσα καινοφανή δήλωσε στην αθηναϊκή «Καθημερινή», την περ. Κυριακή. Ότι, τάχα, το Καστελόριζο είναι μεν ένα ελληνικό νησί, αλλ’ ανήκει στη… Μεσόγειο! Τι επιδιώκει η Τουρκία; Στη διαπραγμάτευση για το Αιγαίο, το Καστελόριζο να εξαιρεθεί. Ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών και η ελληνική κυβέρνηση απέφυγαν να απαντήσουν ευθέως στον Νταβούτογλου και περιόρισαν το ζήτημα στην οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας «από τον Έβρο μέχρι το Καστελόριζο». Αλλ’ η Τουρκία έχει δύο μείζονες στόχους σε βάρος της Ελλάδας, εκτός άλλων: Πρώτον, επιδιώκει συνδιαχείριση του Αιγαίου. Δεύτερον, αξιώνει αποκλεισμό του Καστελόριζου από την οριοθέτηση της ΑΟΖ.

Γιατί; Επειδή στη θαλάσσια περιοχή, που εκτείνεται από την Κρήτη και το Καστελόριζο με προέκταση προς τη λεκάνη της Λεβαντίνης (Κύπρος, Ισραήλ, Αίγυπτος), έχουν ανακαλυφθεί φανταστικές ποσότητες φυσικού αερίου και υδριτών μεθανίου. Αν η Τουρκία επιτύχει να εξαιρέσει το Καστελόριζο της ΑΟΖ με την Ελλάδα, πέραν όλων των άλλων ολέθριων εθνικών συνεπειών, θα έχει ΑΟΖ με την Αίγυπτο! Και, φυσικά, η Κύπρος θα υποχρεωθεί να έχει ΑΟΖ συνορεύουσαν με την Τουρκία. Δύο άλλα προβλήματα. Πρώτον, δυστυχέστατα η Αθήνα δεν άκουσε και δεν ακολούθησε τη Λευκωσία που, επί Τάσσου, είχε αρχίσει τις διαδικασίες για την οριοθέτηση της ΑΟΖ με το Λίβανο, το Ισραήλ και την Αίγυπτο. Αν το ίδιο έπραττε τότε και η Αθήνα, σήμερα η κατάσταση θα ήταν τελείως διαφορετική. Δεύτερον, η Τουρκία, για λόγους ευνόητους, δεν έχει υπογράψει τη Σύμβαση του 1982 για το Δίκαιο της Θάλασσας. Το άρθρο 121 της Σύμβασης προσδιορίζει ότι τα νησιά έχουν πλήρη δικαιώματα υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ.

Τι είπε προχθές ο Νταβούτογλου; Η Τουρκία είναι «ανοικτή σε κάθε συζήτηση εφ’ όλων των θεμάτων και, βεβαίως, επί του (θέματος) του Καστελόριζου». Με απλά λόγια, η Τουρκία όχι μόνο αμφισβητεί την ελληνική εθνική κυριαρχία επί της νήσου αλλά και την γκριζοποιεί. Η Ελλάδα έχει δύο επιλογές: Είτε θα αντισταθεί, επιτέλους, με εθνική αξιοπρέπεια και, κάποια στιγμή, δεν αποκλείεται να αντιμετωπίσει και θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο, αφού το τουρκικό casus belli ακόμα ισχύει. Είτε η έμφοβη διστακτικότητά της έναντι της αποθηριωμένης Τουρκίας θα την οδηγήσει σε ακόμα μιαν απώλεια εθνικού εδάφους.