Κάθε 19η Νοεμβρίου

Ειρήσθω με τον Λάζαρο Μαύρο στην Sigma Live

Ο Π Ω Σ ΠΕΡΣΙ, όπως κάθε 19η Νοεμβρίου, για 53 χρόνια, σήμερα, από τότε, σ' εκείνη τη Στιγμή τού Ανθρώπου ο θαυμασμός, διότι: Ναι, στα καθημερινά και στη διαχρονική τους συνέχεια και συνέπεια, φαίνετ’ η ποιότητα τ’ ανθρώπου. Και στις τραμουντάνες, η αντοχή του. Αλλά, όμως, έρχεται κάποια Στιγμή σπανιότητας, που ο άνθρωπος ίσως βρεθεί να διασταυρώνει τα βήματά του μ' εκείνα της ιστορίας. Εκείν’ η μοναδική Στιγμή, που συμπίπτει να 'ναι και το κρίσιμο απειροελάχιστο της αργόσυρτης αιωνιότητας. Όπου κρίνεται μια για πάντα, αν θα πει το «ναι» ή το «ΟΧΙ». Αν θα ψελλίσει το «παραδίδομαι» ή αν θα βροντοφωνάξει το Μολών Λαβέ. Η Στιγμή, στη επίγεια διέλευση του ανθρώπου, που ο ίδιος συναντιέται με την αιωνιότητα. Για να δώσει τις εισαγωγικές και συνάμα τις τελικές του εξετάσεις. Είναι το κλάσμα δευτερολέπτου που οριστικά, τελεσίδικα κι αμετάκλητα, μετριέται το πραγματικό μπόι τού ανθρώπου. Εκεί, εκείνη τη Στιγμή, το μέτρο είναι μόνο ένα. Το ίδιο πάντα. Από τα βάθη των αιώνων ώς τη συντέλεια του κόσμου: «Το αληθινό μπόι τού ανθρώπου μετριέται πάντα με το μέτρο τής λευτεριάς. Τίποτ’ άλλο»...

Κ Ρ Η Σ Φ Υ Γ Ε Τ Ο τής Ε.Ο.Κ.Α. στο Δίκωμο. Τετάρτη 19η Νοεμβρίου 1958, νωρίς το απόγευμα. Ισχυρές στρατιωτικές δυνάμεις των Εγγλέζων και των Τούρκων αστυνομικών τους, έχουν κυκλωμένο, στην τρύπα κάτω απ’ το δάπεδο, τον 32χρονο Κυριάκο Μάτση. Δίοδος διαφυγής, καμία. Τον καλούν να βγει έξω, να παραδοθεί. Οπλίζει το αυτόματο και τούς απαντά: «Αν θα βγω, θα βγω πυροβολώντας»…

Φ Υ Σ Ο Υ Σ Ε μανιασμένα 'κείνη τη μέρα στον Πενταδάκτυλο. Τόσο δυνατά ώστε να πάρει τού Μάτση την απάντηση, όχι μόνο στα πέρατα της οικουμένης, αλλά, προπάντων, σε όλους από εκείνη τη στιγμή τους αιώνες. Τού ‘ριξαν χειροβομβίδες και τον σκότωσαν. Επειδή ήξεραν ότι το εννοούσε. Το 'χε πει κατάμουτρα, άλλωστε, στον δικό τους τον στρατάρχη, τον σερ Τζων Χάρτινγκ, Γενάρη τού ’56, φυλακισμένος στα φρικτά μπουντρούμια τής αγγλικής «Γκεστάπο» στην Ομορφίτα. Όπου είχε την αναισχυντία, ο αχρείος, να τού προσφέρει 500 χιλιάδες αργύρια για να γίνει καταδότης:

- «Ού περί χρημάτων τον αγώνα ποιούμεθα, Εξοχώτατε, αλλά περί αρετής»!

Διότι: Ο γιος της Τζυρκακούς τζιαι τού Γριστοφή τού Μάτση που το Παλαιχώρι, απόφοιτος του Ελληνικού Γυμνασίου Αμμοχώστου, πτυχιούχος Γεωπονικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, άριστος πάντα στα μικρά κι άψογος στα καθημερινά της διαχρονικής συνέπειας, έναν μονίμως του Μιστράλ στίχο απάγγελλε, προετοιμαζόμενος παιδιόθεν για τη 19η Νοεμβρίου 1958: «Αν είναι να πεθάνεις για την Ελλάδα, θεία είν’ η δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει»…

ΕΡΩΤΗΣΗ 
Η δεδηλωμένη αδημονία τού Έρογλου, να λυθεί το Κυπριακό «το πρώτο 3μηνο του 2012», ποια άραγε σχέση έχει με τον στόχο τής Άγκυρας, διά του «τ/κ Συνιστώντος Στέιτ», του «Συνεταιρισμού» τού κ. Χριστόφια, να βάλει στο χέρι τα κοιτάσματα τής ΑΟΖ και να ελέγξει «συνεταιρικά» και την προεδρία της ΕΕ;