Του Νίκου Λυγερού
Ο Πειραιάς δεν ήταν ξηρά, αλλά νησί που έγινε λιμάνι, δηλαδή γη θάλασσας. Ήλθε από τη θάλασσα για να δώσει μέλλον στη γη, στην πατρίδα μας. Βέβαια αυτό το επινόησε ένας Θεμιστοκλής και το κατανόησε ένας Θουκυδίδης, ενώ άλλοι ακόμα και να το κοίταζαν δεν θα το έβλεπαν καν. Με άλλα λόγια, κι οι δυο τους ανέδειξαν το στρατηγικό ρόλο του Πειραιά. Κι αυτός ο ρόλος είχε επιπτώσεις και στο εμπόριο και στην οικονομία. Τα ναυπηγεία δημιούργησαν ένα νέο κόσμο πάνω στα κύματα. Και δεν είναι τυχαίο αν η Ελλάδα έχει πια τον πρώτο εμπορικό στόλο του κόσμου. Μόνο που όταν η οικονομία δεν έχει στρατηγικό βάθος και η
στρατηγική δεν θεωρείται παρά μόνο και μόνο ένας οικονομικός παράγοντας, έχουμε το φαινόμενο του εκφυλισμού. Δεν μπορεί ένας αποτελεσματικός στόλος να μην έχει ανθεκτικό λιμάνι. Πιο αφαιρετικά, πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι όσον αφορά στο θέμα της ΑΟΖ, τα νησιά μας είναι ο στόλος μας. Κι αυτά τα νησιά για να λειτουργήσουν δυναμικά, πρέπει να έχουν ένα λιμάνι με τείχη, το οποίο να έχει μία διεθνή βαρύτητα. Αλλιώς η αποκλειστικότητα δεν μπορεί να γίνει κτήμα. Η στρατηγική ανάπτυξη του Πειραιά είναι απαραίτητη για να υποστηρίξει επί του πρακτέου τον στόλο μας, τα νησιά μας, δηλαδή την ΑΟΖ μας. Αν δεν εξετάσουμε το θέμα στρατηγικά, τότε θα εμφανιστούν αναπόφευκτα οι φοβίες μας όσον αφορά στα νησιά. Δίχως στρατηγικό κέντρο αποφάσεων δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί η εμβέλεια της θεωρίας παιγνίων πάνω στα νησιά μας. Αν αυτά δεν νιώσουν ότι ανήκουν στο ίδιο σύμπλεγμα, στο ίδιο πεδίο δράσης, διότι έχει καθοριστεί ένα πλαίσιο μέσω της στρατηγικής, στην τελική δεν θα αποτελούν πια μια ανοιχτή δομή ικανή ν’ αντισταθεί, αλλά μόνο και μόνο μία σειρά από dominos έτοιμη να καταρρεύσει με το πρώτο πέσιμο. Ο Πειραιάς δεν είναι μόνο ένα στάδιο ή μία ομάδα. Ο Πειραιάς είναι η καρδιά της πατρίδας μας. Υπάρχει μία αποστολή κι έχουμε ανθρώπους που διαθέτουν γνώσεις, για να την υλοποιήσουν. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η θέληση. Πρωταρχικά είναι η επίγνωση. Αν ο καθένας μας καταλάβει το στρατηγικό ρόλο του Πειραιά για την ΑΟΖ, τότε θα δει το όραμα και θ’ αρχίσει την πραγματική προσπάθεια. Για να πείσουν τους άλλους για την οχύρωση έδωσαν πρώτα μάχη στα νησιά. Με άλλα λόγια η Σαλαμίνα απέδειξε τη σημασία του Πειραιά. Με την ΑΟΖ, τα νησιά μας δείχνουν ήδη την ανάγκη μιας στρατηγικής κι ο Πειραιάς θα είναι η θεμελίωσή της.
στρατηγική δεν θεωρείται παρά μόνο και μόνο ένας οικονομικός παράγοντας, έχουμε το φαινόμενο του εκφυλισμού. Δεν μπορεί ένας αποτελεσματικός στόλος να μην έχει ανθεκτικό λιμάνι. Πιο αφαιρετικά, πρέπει να καταλάβουμε όλοι μας ότι όσον αφορά στο θέμα της ΑΟΖ, τα νησιά μας είναι ο στόλος μας. Κι αυτά τα νησιά για να λειτουργήσουν δυναμικά, πρέπει να έχουν ένα λιμάνι με τείχη, το οποίο να έχει μία διεθνή βαρύτητα. Αλλιώς η αποκλειστικότητα δεν μπορεί να γίνει κτήμα. Η στρατηγική ανάπτυξη του Πειραιά είναι απαραίτητη για να υποστηρίξει επί του πρακτέου τον στόλο μας, τα νησιά μας, δηλαδή την ΑΟΖ μας. Αν δεν εξετάσουμε το θέμα στρατηγικά, τότε θα εμφανιστούν αναπόφευκτα οι φοβίες μας όσον αφορά στα νησιά. Δίχως στρατηγικό κέντρο αποφάσεων δεν μπορεί να ενεργοποιηθεί η εμβέλεια της θεωρίας παιγνίων πάνω στα νησιά μας. Αν αυτά δεν νιώσουν ότι ανήκουν στο ίδιο σύμπλεγμα, στο ίδιο πεδίο δράσης, διότι έχει καθοριστεί ένα πλαίσιο μέσω της στρατηγικής, στην τελική δεν θα αποτελούν πια μια ανοιχτή δομή ικανή ν’ αντισταθεί, αλλά μόνο και μόνο μία σειρά από dominos έτοιμη να καταρρεύσει με το πρώτο πέσιμο. Ο Πειραιάς δεν είναι μόνο ένα στάδιο ή μία ομάδα. Ο Πειραιάς είναι η καρδιά της πατρίδας μας. Υπάρχει μία αποστολή κι έχουμε ανθρώπους που διαθέτουν γνώσεις, για να την υλοποιήσουν. Το πρόβλημα δεν είναι μόνο η θέληση. Πρωταρχικά είναι η επίγνωση. Αν ο καθένας μας καταλάβει το στρατηγικό ρόλο του Πειραιά για την ΑΟΖ, τότε θα δει το όραμα και θ’ αρχίσει την πραγματική προσπάθεια. Για να πείσουν τους άλλους για την οχύρωση έδωσαν πρώτα μάχη στα νησιά. Με άλλα λόγια η Σαλαμίνα απέδειξε τη σημασία του Πειραιά. Με την ΑΟΖ, τα νησιά μας δείχνουν ήδη την ανάγκη μιας στρατηγικής κι ο Πειραιάς θα είναι η θεμελίωσή της.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου