Είναι φυσικό να παρατηρείται το φαινόμενο αυτό σε μια κοινωνία που κουβαλά στους ώμους της μια πενηντάχρονη νοοτροπία. Μια νοοτροπία που έχει ριζωθεί και επιβληθεί με χίλιους δυο τρόπους, μια νοοτροπία γέννημα του ίδιου του συστήματος, για την επιβίωσή του.
Αυτή η κοινωνία είναι μάρτυρας της φυλάκισης της αλήθειας. Μια αλήθεια, μια πραγματικότητα που όλοι μας γνωρίζαμε: «Δεν μας φθάνει το λάδι», «Καθετί είναι με δελτίο», «Και η Κυριακή που είναι μέρα του Θεού, την μετέτρεψαν σε Μέρα του Ενβέρη» και δεκάδες άλλες τέτοιες αγνές αλήθειες της καθημερινότητας, που σαν έβγαιναν από τα χείλη του κάθε πολίτη και έπεφταν στο σατανικό αυτί του πράκτορα θα σάπιζες στις φυλακές και τις εξορίες.
Αυτή η ταχτική δεν λέει να ξεκόψει. Δεν λέει ν’ αλλάξει, μιας και άλλαξε ολόκληρο το σύστημα. Μένει η ίδια.
Από την αρχή η εκάστοτε αλβανική κυβέρνηση μιλούσε για Κράτος Δικαίου, όπου θα σέβονταν τα δικαιώματα του πολίτη και των μειονοτήτων, όπου η Δικαιοσύνη θα είναι ανεξάρτητη και όχι επηρεασμένη από κυβερνήσεις ή...
από διάφορους εθνικιστικούς κύκλους. Όπου θα λάμψει η αλήθεια και θα φυλακίζεται η ψευτιά η διαφθορά και η δολιοφθορά. Όχι μόνον που δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά μέρα με την ημέρα φουντώνει, ενισχύεται.
Η κάθε ετήσια έκθεση προς την Αλβανία, από εξωτερικούς παράγοντες, αναφέρεται και στην διαφθορά, ένας φαύλος κύκλος που αφήνει εκτός των δημοκρατικών θεσμών τη χώρα, που πληθαίνουν τα μηνύματα του απλού πολίτη πως δεν υπάρχει κράτος.
Τελευταίο εγχείρημα αυτού του κατεστημένου είναι η περίφημη εμπλοκή στην διαφθορά του πρώτου αντιπρόεδρου της Κυβέρνησης και πρόεδρου του κόμματος του LSI, Ιλίρ Μέτα. Μια υπόθεση που εδώ και ένα χρόνο περιπαίζεται στις δικαστικές καλένδες, που κάποιος ανάλαβε το κουράγιο να τον τιμωρήσει με δυο χρόνια κάθειρξη, αλλά αυτός όχι μόνον που δεν τιμωρήθηκε αλλά βγήκε χαμογελαστός αφού το Ανώτατο Δικαστήριο τον αθώωσε. Πάλι ελεύθερη η διαφθορά. Όπως και σε δεκάδες άλλες υποθέσεις υψηλόβαθμων στελεχών.
Άλλη τύχη έχει η αλήθεια. Και ιδίως όταν έχει να κάνει με την Ελληνική Κοινότητα και την Ελλάδα. Τότε είναι που η Δικαιοσύνη κάνει «καλά» τη δουλειά της.
Την επιδίωξη, μέσω του πολιτισμένου και δημοκρατικού διαλόγου, να γίνουν σεβαστά από την αλβανική κυβέρνηση τα διεθνώς κατοχυρωμένα ανθρώπινα και μειονοτικά δικαιώματα, την εκμάθηση της μητρικής γλώσσας όπου υπάρχουν Έλληνες και συμπληρώνεται ο αριθμός των μαθητών, το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών όπως δικαιούταν και οι άλλες μειονότητες των Βαλκανίων, ζητούσαν οι πέντε της Ομόνοιας και κινδύνεψαν να απαγχονιστούν, άλλο που ξεσηκώθηκε σύσσωμος όλος ο Ελληνισμός.
Την ανακαίνιση του μνημείου αφιερωμένο στην ένδοξη ιστορία των Ελλήνων φαντάρων του ελληνο-ιταλικού πολέμου, έκανε ο πρόεδρος της Ομόνοιας Κορυτσάς Ναούμ Ντίσιο και τιμωρήθηκε με ένα χρόνο κάθειρξη. Τόσο δα. Για μία πραγματικότητα. Για μία αλήθεια. Φανταστείτε εάν θα ήταν εμπλεκόμενος στην σαβούρα της διαφθοράς, πόση μεγάλη θα ήταν η τιμωρία της «ανεξάρτητης και ελεύθερης» αλβανικής δικαιοσύνης.
Η διεθνής οργάνωση «Freedom House» με έδρα την Ουάσιγκτον, στην ετήσια έκθεσή της, χαρακτηρίζει την Αλβανία «χώρα με περιορισμένη ελευθερία». Θα ήταν στις πρώτες θέσεις ως προς την καταπάτηση των ελευθεριών των μειονοτήτων και ειδικά της Ελληνικής Κοινότητας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου