Συμβούλιο οπερέτα

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΑΚΟΓΙΑΝΝΗΣ στο αιέν αριστεύειν

Αυτή η παράσταση που δόθηκε το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε με τον βαρύγδουπο τίτλο «Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ», είχε ορισμένα ενδιαφέροντα σημεία.
Κατ αρχήν φάνηκε ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι «μοναδικό». Υπάρχουν δύο ΠΑΣΟΚ, με τα ίδια στελέχη -κάτι σαν κλωνοποίηση περίπου-, που ενώ συμμετέχουν σε κυβερνητικές θέσεις και λήψεις αποφάσεων οδυνηρών για τη Χώρα και τους πολίτες της, μιλώντας σαν μέλη του κόμματος λένε και προβάλλουν θέσεις τελείως διαφορετικές.Έτσι κατ αυτούς το μαύρο γίνεται άσπρο, το καταστροφικό ωφέλιμο, το ανήθικο γίνεται ηθικό κ.ο.κ.
Με λίγα λόγια συμπεριφέρονται σαν να ζούνε σε άλλο κόσμο, σαν να βλέπουν τα πράγματα όχι σαν συμμετέχοντες, αλλά σαν από απόσταση.
Ξεκινώντας από τον κύριο Λοβέρδο, τον άνθρωπο που διέλυσε και διαλύει το σύστημα υγείας, περηφανευόμενος ότι πέτυχε μείωση των δαπανών... στην παροχή φαρμάκων, όταν έχει καταργήσει εκατοντάδες φάρμακα απ' τη συνταγογράφηση, όταν έχει στερήσει το δικαίωμα στην υγεία των ανθρώπων που επί σειρά ετών πλήρωναν την υποχρεωτική τους συμμετοχή για να έχουν περίθαλψη, έρχεται ο παραπάνω κύριος μαζί με τον ομόσταυλό του υπουργό εργασίας, γέννημα του πράσινου συνδικαλιστικού σωλήνα και θρέμμα του καθοδικού σωλήνα των τηλεοράσεων που άλλα έλεγε σαν συνδικαλιστής προσκολλημένος στο κόμμα της τότε αντιπολίτευσης και άλλα πράττων σαν εφαρμοστής αυτών που έλεγε σαν κυβέρνηση, καταργώντας και αλλοτριώνοντας τις περιουσίες των ταμείων που είχαν δημιουργήσει με ΔΙΚΑ τους χρήματα οι εργαζόμενοι και όχι με τη συμμετοχή ή συμβολή των κρατικών δαπανών, με τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων ξανά και ξανά, για να ευοδωθεί η προσπάθειά τους να συρρικνωθεί στο ελάχιστο το πληθυσμιακό δυναμικό τόσο των συνταξιούχων αφού θα πεθαίνουν ευκολότερα, αλλά και των εργαζομένων αφού δεν θα βρίσκουν εργασία και θα αναγκάζονται είτε στον εκπατρισμό είτε στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία.
Παρ όλα αυτά ο Λοβέρδος δήλωσε «αισιόδοξος ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί να κερδίσει τις επόμενες εκλογές», ότι «είναι στο χέρι μας να κερδίσουμε τις εκλογές, αρκεί να προχωρήσουμε με συνέπεια και θάρρος, όπως κάναμε και τους προηγούμενους 26 μήνες».
Βλέπεις χρειαζότανε μεγάλη συνέπεια και πολύ θάρρος (θράσος) για να εξαθλιώσεις ένα ολόκληρο λαό μέσα σε είκοσι έξη μήνες.
Επίσης δήλωσε ότι «πρέπει να επανακτήσουμε το καλό ΠΑΣΟΚ»
Άρα δηλώνει σαφέστατα ότι το παρόν ΠΑΣΟΚ είναι το κακό ΠΑΣΟΚ και πρέπει να επανακτήσουμε δηλαδή να πάρουμε πίσω (και από ποιους;;) το καλό ΠΑΣΟΚ;
Περισσότερο ειλικρινής αλλά και αυτός στο ίδιο μοτίβο ο Χρυσοχοΐδης, είπε ότι «εξαιτίας και δικών μας πολιτικών καταστράφηκαν η εργασία και η παραγωγή ωστόσο αναφερόμενος στην γενική πολιτική αποτίμηση της μέχρι τώρα πορείας του ΠΑΣΟΚ και κάνοντας λόγο για ύφεση, ανεργία και διπλασιασμό των φτωχών είπε ότι η πολιτική μας δεν φέρνει αποτελέσματα.
Επιπλέον ο Χρυσοχοϊδης είπε ότι «ουδείς δικαιούται να απεμπολήσει κοινωνικές κατακτήσεις των τελευταίων 60 ετών». Μόνο που δεν έχει καταλάβει ότι κανείς δεν απεμπόλησε τις κοινωνικές κατακτήσεις, αλλά η κυβέρνησή του στην οποία συμμετέχει και ο ίδιος, τις κατακτήσεις αυτές τις κουρέλιασε σε μια νύχτα μέσα, με τη φασιστική νοοτροπία του «αποφασίζομεν και διατάσσομεν» μιας άλλης εποχής, που όσο και να μη το θέλουμε υπήρξε πολύ υποδεέστερη φασιστικά από τη σοσιαλιστική του κόμματος που υπηρετεί.
Ολοκλήρωσε δε, λέγοντας ότι απαιτείται η διατύπωση από το Κίνημα μιας νέας πρότασης με κεντρικό σύνθημα, «Η Ελλάδα από την αρχή».
Μόνο που δεν διευκρίνισε από ποια αρχή: Από την αρχαιότητα? Από το Βυζάντιο και μετά?, από την τουρκοκρατία και μετά? Από την κατοχή και μετά? Από την πτώση της επταετίας και μετά? Έτσι για να ξέρουμε και εμείς οι αφελείς που θα κληθούμε να τους πιστέψουμε.
Εκτός από τους υποψήφιους χαλίφηδες για τη θέση του χαλίφη, μίλησαν και οι παρατρεχάμενοι του χαλίφη, που μη έχοντες προοπτική φρόντισαν να δείξουν την υποταγή στον νυν αρχηγό.
Ένας απ αυτούς ο Χρήστος Παπουτσής, εξέφρασε την πεποίθηση ότι η ευρωπαϊκή αδυναμία αντιμετώπισης της κρίσης χρέους είναι πρόδηλη, και υπογράμμισε ότι «η Ελλάδα θα διασωθεί, αν διασωθεί η Ευρώπη».
(Άρα το μπαλάκι είναι στην Ε.Ε. εμείς σαν κυβέρνηση δεν φταίμε σε τίποτα!)
Τα σοσιαλιστικά κόμματα ηττήθηκαν καθώς κυβερνούσαν όταν επέτρεψαν την αποδόμηση του κράτους πρόνοιας, είπε ο κ. Παπουτσής ο οποίος για την Ελλάδα είπε ότι αν δεν υπάρξει επανεκκίνηση της οικονομίας σύντομα η χώρα θα εγκλωβιστεί στην ύφεση με οδυνηρές συνέπειες.
Εννοώντας προφανώς ότι η αποδόμηση του κράτους πρόνοιας στην Ελλάδα έγινε από κάποιο άλλο σοσιαλιστικό κόμμα και όχι το δικό του, ενώ η επανεκκίνηση της οικονομίας θα γίνει από μόνη της χωρίς την ανύπαρκτη κυβερνητική προσπάθεια.
Και ο λιβανωτός από τον ίδιο στον αρχηγό: «Στην δίχρονη προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ όλοι δώσαμε την μάχη, ενώ η παρουσία του Γιώργου Παπανδρέου ήταν καταλυτική» είπε ο κ. Παπουτσής προσθέτοντας ότι «σήμερα ο κ. Παπανδρέου εγγυάται την ενότητα της πορείας του ΠΑΣΟΚ.Θα ήταν επίσης ανέντιμο να ξεχνάμε ότι τίποτα δεν θα είχαμε πετύχει, χωρίς την καταλυτική παρουσία, το διαπραγματευτικό ρόλο και τη διεθνή υποστήριξη που προσέφερε προσωπικά ο πρωθυπουργός Γιώργος Παπανδρέου. Όπως θεωρώ και συνεχίζω να θεωρώ ότι είναι πολύτιμος ο ρόλος του, η παρουσία του και η συνδρομή του και σήμερα, τόσο στην κυβέρνηση Παπαδήμου, όσο και στο ΠΑΣΟΚ και στις μελλοντικές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ».

Ε όχι και να χάσουμε και την υπουργική καρέκλα!! Έτσι κύριε Χρήστο;
Η κυρία Κατσέλη κάνοντας την αυτοκριτική της αναρωτήθηκε: «Είμαστε ή δεν είμαστε σοσιαλιστές και τι σημαίνει αυτό σήμερα; Πιστεύουμε ή όχι ότι μια αξιοπρεπής θέση εργασίας, ένα ελάχιστο επίπεδο διαβίωσης και ισότιμη πρόσβαση σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας και παιδείας αποτελούν κοινωνικά δικαιώματα; Δεν μπορούμε σήμερα να εξηγήσουμε στον κόσμο που μας παρακολουθεί γιατί έγινε η μείωση μισθών και συντάξεων, γιατί αυξήσαμε τους φόρους, γιατί εκτινάχθηκε η ανεργία, γιατί έκλεισαν τόσες χιλιάδες επιχειρήσεις, γιατί προωθήσαμε την εφεδρεία. Δεν ξέρουμε και δεν μπορούμε να απαντήσουμε σε ένα κεντρικό ερώτημα που μας ρωτάνε: Καλά, θα πιάσουν τόπο οι θυσίες μας; Δεν μπορούμε να απαντήσουμε, γιατί φοβόμαστε ότι θα βγούμε άλλη μια φορά αναξιόπιστοι. Δεν αισθανόμαστε περήφανοι για την ουσιαστική ατιμωρησία όλων όσων παρανόμησαν, πλούτισαν, ενεπλάκησαν σε σκάνδαλα, ή εξακολουθούν να φοροδιαφεύγουν.
Αγαπητέ Πρόεδρε δεν συγκρουστήκαμε με τα συμφέροντα. Δυστυχώς λίγοι συγκρούστηκαν με τα συμφέροντα. Φταίνε οι «κηπουροί» λένε οι άλλοι. Μα καλά όλοι όσοι έχουν διατελέσει Υπουργοί ή κυβερνητικά στελέχη για χρόνια δεν έχουν καμία ευθύνη;»
Αυτά έλεγες κυρία Αλέκα μας και βρέθηκες στην απέξω.
Επίσης μίλησε και ποιος;;
Ο Νίκος ο Σηφουνάκης για να πει το αμίμητο, τη μεγάλη κουβέντα: «Ηττηθήκαμε αλλά δεν νικηθήκαμε».
(Εδώ θα πρέπει να κληθεί ο κύριος Μπαμπινιώτης για να εξηγήσει την ειδοποιό διαφορά των δύο αυτών λέξεων που έχουν την ίδια σημασία. Τι θέλει να πει ο ποιητής;)
«Χάσαμε στην επικοινωνία, καθώς δεν ενημερώσαμε τον κόσμο» ανέφερε στην ομιλία του στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ ο Νίκος Σηφουνάκης.
Αλήθεια ποια ενημέρωση δεν έγινε και δεν το μάθαμε; Αφού μας λέγατε και με έντονο ύφος ότι «λεφτά υπάρχουν» και κλέψατε την ψήφο, τι άλλο δεν μας είπατε;;
Τέλος, σκληρή κριτική στον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ για την πρωθυπουργική του θητεία άσκησε από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου η Βάσω Παπανδρέου, επιρρίπτοντάς του ευθύνες για την κατάσταση στη χώρα και στο ΠΑΣΟΚ.
Κατηγόρησε επίσης «ορισμένους» από όσους μίλησαν, τους οποίους όμως δεν κατονόμασε, ότι δεν μίλησαν με ειλικρίνεια και πρόσθεσε ότι η ειλικρίνεια έλειψε τα 2,5 χρόνια, μέχρι που «η κυβέρνησή μας κατέρρευσε».
Τόνισε επίσης ότι η κυβέρνηση πορεύθηκε χωρίς πυξίδα και άρχισε τους πειραματισμούς με ερασιτεχνικό τρόπο. Παραλάβαμε, πρόσθεσε, ένα διαλυμένο κράτος από τη ΝΔ και το αποτελειώσαμε.
Εδώ να παρατηρήσουμε το δίκιο της Β.Π. όταν λέει ότι «η κυβέρνηση πορεύτηκε χωρίς πυξίδα». Αρκεί να θυμηθούμε τον τότε πρωθυπουργό Γιώργο να μας ανακοινώνει από το Καστελόριζο ότι «βρήκαμε την Ιθάκη».
Προφανώς κρατούσε ανάποδα την πυξίδα και μπέρδεψε το Ιόνιο με το Αιγαίο.
Τελειώνοντας, παρατηρούμε ότι έχουμε μια ομάδα που κυβερνά, να παραδέχεται ότι έχουν αποτύχει, ότι πρέπει να αλλάξουν πολλά, από κόμμα μέχρι ιδεολογία, και να επιμένουν να θέλουν να ξανακυβερνήσουν. Γιατί;;
Δεν φτάνει η συμφορά που ήδη έχουν προκαλέσει;