O καλός άνθρωπος του Σκάι-Τσουάν...

 Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης

Έφτασαν

ντυμένοι «φίλοι»
αμέτρητες φορές οι εχθροί μου
τα παμπάλαια δώρα προσφέροντας.
Και τα δώρα τους άλλα δεν ήτανε
παρά μόνο σίδερο και φωτιά.
Στ’ανοιχτά που καρτέραγαν δάχτυλα
μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά.
Μόνον όπλα και σίδερο και φωτιά. 
Oδυσσέας Eλύτης
(Aπό το Άξιον Eστί)
Αφού εδώ και δυο χρόνια σχεδόν προσπαθούσε να μας πείσει πως το μόνο που επιθυμεί η Τρόϊκα, με απόλυτη αυτοσυνειδησία και επαγγελματική επάρκεια, είναι το καλό μας.
Αφού εδώ και μήνες, δίχως ίχνος κριτικής, δίχως καν ένα τυπικό «ναι μεν αλλά», επικροτούσε όλα τα μέτρα της ελληνικής κυβέρνησης και όλες τις προτάσεις της Τρόϊκα, τώρα, σε άρθρο του στην Καθημερινή και στο δελτίο ειδήσεων του «καναλιού του» καμώνεται πως νοιάζεται για τους ανέργους, με απώτερο σκοπό να στρέψει τους ... ανέργους, που ολοένα και αυξάνονται (ισχυρή πελατειακή ομάδα στόχου) εναντίον εκείνων που έχουν εργασία, για να ασκηθεί πίεση για την μείωση των μισθών.
Ο ξενέρωτος και σοβαροφανής τεχνοκράτης με τη μηδενική συναισθηματική νοημοσύνη γι αυτά που περνάει η μέση ελληνική οικογένεια, που έχει ταυτίσει την πληροφόρηση με την προπαγάνδα, γράφει στο φύλλο της Κυριακής:
«Σε περίοδο κρίσης, η μείωση της δαπάνης για αμοιβές αποτελεί μια, δυστυχώς, αναμενόμενη συνέπεια. Αποτελεί θέμα της κοινωνίας, δηλαδή της πολιτικής, ο τρόπος με τον οποίο θα κατανεμηθεί η δύσκολη περίοδος της κάμψης. Η ελληνική αντίδραση ήταν από οικονομική άποψη ακατάλληλη, αλλά απαράδεκτη για λόγους κοινωνικής δικαιοσύνης.
Οι αποκαλούμενοι κοινωνικοί «εταίροι» συμφώνησαν να αγνοήσουν το πρόβλημα της ανεργίας και να μοιράσουν περισσότερα εισοδήματα μεταξύ όσων θα διατηρούσαν τις θέσεις τους. Η Συλλογική Σύμβαση του 2010 αποτελεί μνημείο κοινωνικού εγωισμού και αφελούς απόκρυψης της πραγματικότητας. Είναι επείγουσα ανάγκη να ανοίξει συντεταγμένα η συζήτηση με στόχο να διαμορφωθεί ένα εντελώς νέο πλαίσιο για την αγορά εργασίας……».
Αν ο άνθρωπος, που με απίστευτη ευκολία κρίνει τους πάντες και τα πάντα, στηλιτεύοντας το έλλειμμα επαγγελματισμού στη χώρας μας, έκανε και ο ίδιος σωστά τη δουλειά του που είναι η ενημέρωσή μας και όχι η προπαγάνδα, σήμερα δεν θα είχαμε φτάσει εδώ που είμαστε. Αν εκείνοι, που επαγγέλθηκαν το επάγγελμα του δημοσιογράφου έκαναν σωστά τη δουλειά τους, που ήταν η ενημέρωση και οι αποκαλύψεις και όχι οι καλύψεις των σκανδάλων, όπως π.χ του Βατοπεδίου, τότε τα πράγματα στη χώρα μας δεν θα έφταναν σ’ αυτό το απελπιστικό σημείο.