Δύο ασήμαντες, ταπεινές, τοσοδούλες πολιτικές προτασούλες

Μέσα στον πραγματικά άνισο αγώνα που κάνουμε, μαζύ με μερικές φίλες και μερικούς φίλους, μέ πρόταγμα την ελευθερία της πατρίδας Ελλάδας, μπροστά μας βρίσκουμε τεράστια αντίσταση από το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ. Μας λένε πως εμείς δεν έχουμε καμμία ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση, ενώ το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ έχει, καθόσον:  “δεσμεύεται ότι θα αγωνιστεί για να αποφευχθούν νέες μειώσεις συντάξεων και άλλα υφεσιακά μέτρα τον Ιούνιο και δηλώνει ότι έχει επεξεργαστεί ισοδύναμα μέτρα για να μην πληγούν περαιτέρω όσοι ήδη δοκιμάζονται” [1]. (Εικόνα: Κληρωτήριο Αθηναϊκής Δημοκρατίας)

Αυτή είναι η μεγαλεπίβολη πολιτική πρόταση από το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ. Τι θα βγάλει λοιπόν η κάλπη της γενιάς των 245€ τον μήνα, υπό το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ;

Μα φυσικά την γενιά των 150€ τον μήνα, τι άλλο; Ή έχουμε καθεστώς κατοχής ΝΔ·ΠαΣοΚ ή δεν έχουμε· όχι παίζουμε.

Δηλαδή “δεσμεύεται ότι θα αγωνιστεί” και πάλι, όπως ακριβώς αγωνίστηκε και πριν, στο εγγύς παρελθόν, γιά...

να μας πείσει το κατοχικό καθεστώς ΝΔ·ΠαΣοΚ πως, ό,τι έγινε στην πατρίδα Ελλάδα, ήταν... “αναπόφευκτο”!

Η παρέα μου λοιπόν δεν έχει καμμία ολοκληρωμένη πολιτική πρόταση ολκής, όπως αυτή που έχει το καθεστώς κατοχής ΝΔ·ΠαΣοΚ. Όχι.

Εμείς έχουμε μερικές ασήμαντες, τοσοδούλες προτασούλες, που δειλά-δειλά τις φέρνουμε στην προσοχή εκείνων των πάρα πολύ λίγων ανθρώπων που ίσως, λέμε ίσως, να έχουν ακόμα, ή τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση, κάποιο ενδιαφέρον γιά το πρόταγμα της ελευθερίας της πατρίδας Ελλάδας. Οι δικές μας προτάσεις βέβαια δεν είναι δεσμευτικές, μιάς και δεν ανήκουμε στην πολιτική τάξη ενός σαθρού πολιτικού συστήματος που παράγει συνεχώς σκουπίδια, γιά να διαιωνίζεται μέσα από τα πολιτικά αυτά σκουπίδια.

Ταπεινή πολιτική πρόταση #1

Μία από τις προτάσεις μας είναι εκείνη της πολιτικής σύμπραξης όλων των –εκτός βουλής και νυν πολιτικής τάξης– αντιμνημονιακών πολιτικών φορέων σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο [2]. Ο μοναδικός βέβαια σκοπός ή στόχος, το πολιτικό δηλαδή πρόταγμα της πολιτικής τούτης σύμπραξης σε ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο έχει να κάνει με:

1.α) την ανατροπή των μνημονίων και των συμβάσεων εξυπηρέτησης του παράνομου εθνικού χρέους της Ελλάδος, και

1.β) την ανατροπή του νυν σαθρού πολιτικού συστήματος μέσα από μία Συντακτική Εθνοσυνέλευση.

Μπορεί βέβαια να μην έχει μέσα της η παραπάνω πρόταση, την αγωνιστικότητα και τον δυναμισμό που έχουν οι προτάσεις που κάνει το καθεστώς κατοχής ΝΔ·ΠαΣοΚ αλλά, παρ’ όλα αυτά, είναι μία ταπεινή πολιτική πρόταση. Και αν και ταπεινή, γιά να είναι έτσι κάπως λιγουλάκι πιό ολοκληρωμένη η ταπεινή τούτη πολιτική πρόταση, ας την συμπληρώσουμε με μία ακόμη ταπεινή πολιτική πρόταση, γιά ένα μεταβατικό υποκατάστατο συντάγματος, κατά την διάρκεια της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης

Ταπεινή πολιτική πρόταση #2

2.α) Γιά την Ελλάδα

Η μεταβατική κυβέρνηση κατά την διάρκεια της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης μπορεί πάρα πολύ ωραία να βασίζεται, μετά βέβαια από ένα επιτακτικά αναγκαίο δημοψήφισμα, σε ένα μεταβατικό υποκατάστατο συντάγματος, με 2 (δύο) μόνον άρθρα:

Άρθρο #1

1) Ανεξαρτήτως του συγκεκριμένου πολιτεύματος που θα προκύψει από την Συντακτική Εθνοσυνέλευση, το πολιτικό σύστημα της Ελλάδος ανήκει, δηλαδή είναι κτήμα, της θεσμισμένης νομικά και νόμιμα κοινωνίας της χώρας σε έναν Δήμο Πολιτών Ελλάδος.* Μόνον έτσι μπορεί η ελληνική κοινωνία να είναι ο ‘εντολέας’ του όλου πολιτικού της συστήματος, ενώ η εκάστοτε κυβέρνηση των αμέσως ανακλητών, ει δυνατόν αρίστων στην αρμοδιότητά τους πολιτών, να πράττει ως ο ‘εντολοδόχος’ μόνον της κοινωνίας της χώρας.

* Ο ελληνικός τούτος Δήμος Πολιτών μπορεί κάλλιστα να επιδέχεται γεωγραφικούς προσδιορισμούς όπως, π.χ., Δήμος Πολιτών Ελλάδος, Ερυθρές Αττικής.

2) Όλη η εθνική επικράτεια της Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένης και της άμεσα θεσμισμένης αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ), ανήκει στον ελληνικό λαό, δηλαδή είναι κτήμα του ελληνικού λαού.

Άρθρο #2

Βλέπε Άρθρο #1._

ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΗ: Το παραπάνω μεταβατικό υποκατάστατο συντάγματος κατά την διάρκεια της Συντακτικής Εθνοσυνέλευσης θα μπορούσε ίσως να γίνει επίσης κοινό αίτημα των Γάλλων και των Γερμανών, στο Παρίσι και στο Βερολίνο αντίστοιχα. Αν ναί, τότε η Μαδρίτη και η Ρώμη βέβαια θα ακολουθήσουν, αλά ‘¡Democracia Real Ya!’ [3].

2.β) Γιά την ελληνική διασπορά

Ορίστε και μία πρόταση γιά την οργάνωση της ελληνικής διασποράς, βασισμένη σε ένα ελληνικό σύστημα οργάνωσης. Το σκεπτικό είναι η δημιουργία της ελληνικής κοσμοπολιτείας που προτείνεται να εκπροσωπείται από μέλη της στο ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ της Ελλάδος, σε σχετική αναλογία προς τον ενεργό πληθυσμό της διασποράς, π.χ., με 1-10 βουλευτές ανά συμπολιτεία. Επίσης, να έχει οργανική θεσμική σχέση με την κυβέρνηση της Ελλάδος, να μετέχει δηλαδή στην ελληνική κυβέρνηση υπουργός-σύνδεσμος της ελληνικής κοσμοπολιτείας και ίσως μία ή ένας ακόμη αρμόδιος γιά την ελληνική κοσμοπολιτεία. Διότι είναι επιτέλους η ωραία ώρα να αρχίσει ο ελληνικός μας κόσμος εκτός Ελλάδος και Κύπρου να εκπροσωπείται θεσμικά στο πολιτικό γίγνεσθαι της Ελλάδος και της Κύπρου, καθόσον τούτο αποτελεί ένα κοινό αίτημα του ελληνικού κόσμου της διασποράς πάνω στην επιφάνεια του πλανήτη Γη [4].

Ευοί Ευάν,
Νίκος Γεωργαντζάς