Το φλέρτ του Τάσου Τέλλογλου με τον κομμουνισμό
Nikos Georgiopoulos
Ο κύριος Τάσος Τέλλογλου σε πρόσφατο άρθρο του στο γνωστό σαιτ protagon.gr και με αφορμή το άνοιγμα των ταξί, ξιφούλκησε κατά των μικροϊδιοκτητών θεωρώντας τους εμπόδιο στον οικονομικό εκσυγχρονισμό της χώρας. Μια εκσυγχρονισμένη υποτίθεται οικονομία θα βασίζεται στην μεγάλη ιδιοκτησία και όχι στους μικροϊδιοκτήτες που ζουν από την φοροδιαφυγή.
Καταρχήν θα πρέπει να μας εξηγήσει ο κύριος Τέλλογλου με βάση ποια στοιχεία οι φοροδιαφεύγοντες είναι αποκλειστικά οι μικροϊδιοκτήτες. Γιατί σύμφωνα με την λογική του οι καταθέτες σε Ελβετικές τράπεζες και οι κάτοχοι off shore εταιριών δεν είναι μόνο οι μεγαλόσχημοι, άλλα και ενδεχομένως ο μπακάλης της γειτονιάς. Μέχρι να μας δώσει τα στοιχεία, η thesis του άρθρου του κυρίου Τέλλογλου είναι έωλη και το άρθρο του μια λεκτική άσκηση χωρίς πραγματολογικά στοιχεία να την υποστηρίζουν.
Έχει δίκιο ο κύριος Τέλλογλου πως πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα. Όμως το άνοιγμα δεν σημαίνει και καταναγκαστική καταστροφή της μικρής ιδιοκτησίας γιατί μπορούν νέοι παίχτες να μπουν στην αγορά. Αν όμως το άνοιγμα το εννοεί όπως προσπάθησε παλαιότερα η κυβέρνηση με σύσταση εταιρείας και ένα σωρό γραφειοκρατικά κόστη και εμπόδια, τότε έχουμε να κάνουμε με την απελευθέρωση που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του παρεοκρατικού ελληνικού καπιταλισμού.
Βασικά πιστεύω πως η απέχθεια στην μικρή ιδιοκτησία είναι μια εμμονή της ελληνικής ελίτ που χάσκει μπροστά στην πεπολιτισμένη Ευρώπη της ανύπαρκτης μικροϊδιοκτήτριας. Για την ελίτ, η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι μια αντιγραφή του Βελγίου με καθολική μισθωτή εργασία, καλούς και αγαθούς μισθωτούς που θα πληρώνουν τους φόρους τους και θα ζουν αλά Ευρωπαϊκά. Λόγω ιστορικών συγκυρίων οι νότιοι ιθαγενείς την είδαν διαφορετικά σε σχέση με τους βόρειους Ευρωπαίους αλλά παρόμοια με τους Αμερικάνους. Δηλαδή ήθελαν πάντα ατομική ιδιοκτησία και γη, το πρότυπο δηλαδή του μικρού γαιοκτήμονα όπως το οραματίστηκε ο Τόμας Τζέφερσον. Γιατί σύμφωνα με τον Τζέφερσον ο ανεξάρτητος ιδιοκτήτης γης είναι πραγματικά ελεύθερος.
Αυτή η αντίληψη είναι τόσο ενσταλαγμένη στην ελληνική συνείδηση έτσι ώστε οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων κατευθύνονταν παραδοσιακά στην γη και στην οικοδομή. Μέχρι που ήρθαν η “φιλελεύθερη” τρόικα και οι απόψεις του κυρίου Τέλλογλου που βλέπουν στην μικρή ιδιοκτησία το απόλυτο κακό. Θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω αυτές τις απόψεις εναντίον της μικρής ιδιοκτησίας, κομμουνιστικές άλλα να μην ξεχνάμε πως ο κύριος Τέλλογλου στα νιάτα του θήτευσε σε κάποιο περιθωριακό αριστερό γκρουπούσκουλο.
Πολλές φορές οι παλιές κομμουνιστικές συνήθειες δεν κόβονται ακόμα και αν έρχονται με την λεοντή του εκσυγχρονισμού.
Nikos GeorgiopoulosΟ κύριος Τάσος Τέλλογλου σε πρόσφατο άρθρο του στο γνωστό σαιτ protagon.gr και με αφορμή το άνοιγμα των ταξί, ξιφούλκησε κατά των μικροϊδιοκτητών θεωρώντας τους εμπόδιο στον οικονομικό εκσυγχρονισμό της χώρας. Μια εκσυγχρονισμένη υποτίθεται οικονομία θα βασίζεται στην μεγάλη ιδιοκτησία και όχι στους μικροϊδιοκτήτες που ζουν από την φοροδιαφυγή.
Καταρχήν θα πρέπει να μας εξηγήσει ο κύριος Τέλλογλου με βάση ποια στοιχεία οι φοροδιαφεύγοντες είναι αποκλειστικά οι μικροϊδιοκτήτες. Γιατί σύμφωνα με την λογική του οι καταθέτες σε Ελβετικές τράπεζες και οι κάτοχοι off shore εταιριών δεν είναι μόνο οι μεγαλόσχημοι, άλλα και ενδεχομένως ο μπακάλης της γειτονιάς. Μέχρι να μας δώσει τα στοιχεία, η thesis του άρθρου του κυρίου Τέλλογλου είναι έωλη και το άρθρο του μια λεκτική άσκηση χωρίς πραγματολογικά στοιχεία να την υποστηρίζουν.
Έχει δίκιο ο κύριος Τέλλογλου πως πρέπει να ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα. Όμως το άνοιγμα δεν σημαίνει και καταναγκαστική καταστροφή της μικρής ιδιοκτησίας γιατί μπορούν νέοι παίχτες να μπουν στην αγορά. Αν όμως το άνοιγμα το εννοεί όπως προσπάθησε παλαιότερα η κυβέρνηση με σύσταση εταιρείας και ένα σωρό γραφειοκρατικά κόστη και εμπόδια, τότε έχουμε να κάνουμε με την απελευθέρωση που είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα του παρεοκρατικού ελληνικού καπιταλισμού.
Βασικά πιστεύω πως η απέχθεια στην μικρή ιδιοκτησία είναι μια εμμονή της ελληνικής ελίτ που χάσκει μπροστά στην πεπολιτισμένη Ευρώπη της ανύπαρκτης μικροϊδιοκτήτριας. Για την ελίτ, η Ελλάδα θα έπρεπε να είναι μια αντιγραφή του Βελγίου με καθολική μισθωτή εργασία, καλούς και αγαθούς μισθωτούς που θα πληρώνουν τους φόρους τους και θα ζουν αλά Ευρωπαϊκά. Λόγω ιστορικών συγκυρίων οι νότιοι ιθαγενείς την είδαν διαφορετικά σε σχέση με τους βόρειους Ευρωπαίους αλλά παρόμοια με τους Αμερικάνους. Δηλαδή ήθελαν πάντα ατομική ιδιοκτησία και γη, το πρότυπο δηλαδή του μικρού γαιοκτήμονα όπως το οραματίστηκε ο Τόμας Τζέφερσον. Γιατί σύμφωνα με τον Τζέφερσον ο ανεξάρτητος ιδιοκτήτης γης είναι πραγματικά ελεύθερος.
Αυτή η αντίληψη είναι τόσο ενσταλαγμένη στην ελληνική συνείδηση έτσι ώστε οι αποταμιεύσεις των Ελλήνων κατευθύνονταν παραδοσιακά στην γη και στην οικοδομή. Μέχρι που ήρθαν η “φιλελεύθερη” τρόικα και οι απόψεις του κυρίου Τέλλογλου που βλέπουν στην μικρή ιδιοκτησία το απόλυτο κακό. Θα μου επιτρέψετε να θεωρήσω αυτές τις απόψεις εναντίον της μικρής ιδιοκτησίας, κομμουνιστικές άλλα να μην ξεχνάμε πως ο κύριος Τέλλογλου στα νιάτα του θήτευσε σε κάποιο περιθωριακό αριστερό γκρουπούσκουλο.
Πολλές φορές οι παλιές κομμουνιστικές συνήθειες δεν κόβονται ακόμα και αν έρχονται με την λεοντή του εκσυγχρονισμού.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου