…αυτός είδε, εμείς βλέπουμε;

Ο άνθρωπος μπροστά στο Ελληνικό κοινοβούλιο με αποφασιστικότητα τίναξε τα μυαλά του στον αέρα. Ήθελε να παραμείνει υπερήφανος,ελεύθερος.

Το μίσος,  η αγανάκτηση για την απώλεια κατακάθισε, η σύνεση πήρε τη θέση της οργής, μαλάκωσε ο πόνος. Τα λουλούδια μαράθηκαν στον τόπο της θυσίας του.

Ο θάνατός του σύμβολο στο θάνατο της φαυλοκρατίας.

Αναρωτιέται κανείς ποιός ήταν ο λόγος που έσπρωξε αυτόν τον άνθρωπο στο απονενοημένο του διάβημα.

Πιστεύω πως η μαύρη απελπισία που κυρίευσε την υπερήφανη ψυχή του να βλέπει τους πολιτικούς που ο λαός τους έχει αναθέσει να διαχειριστούν τα συμφέροντα της χώρας, να την προδίδουν και να την παραδίδουν δεμένη χειροπόδαρα στα ξένα συμφέροντα.
Να βλέπει και να ακούει τον πρωθυπουργό του να βγαίνει στα πέρατα του κόσμου και να διαλαλεί πως διοικεί μια διεφθαρμένη χώρα,χωρίς να λέει πως το κόμμα του κυρίως είναι υπεύθυνο για τη διαφθορά της.

Διεφθαρμένος αυτός ο ασυμβίβαστος!

Να βλέπει αυτούς που την καταλήστεψαν να γίνονται πάμπλουτοι εις βάρος του λαού που πεινάει.

Να βλέπει τους συνανθρώπους του να ψάχνουντους κάδους απορριμμάτων για λίγο φαγητό, γιατί η πολιτικοί με τις πολιτικές τους, τους στέρησαν την εργασία και την αξιοπρέπεια και φοβήθηκε το δικό του μέλλον.

Αναρωτήθηκε: άραγε που πάμε;

Να βλέπει και να αναρωτιέται  πως βρέθηκε Ελληνικό δικαστήριο να αθωώσει το γερμανικό περιοδικό FOCUS,γιατί όπως δικαιολογήθηκαν οι υβριστές Γερμανοί, η κίνηση με το δάχτυλό της Αφροδίτης,αφορούσε τους Έλληνες πολιτικούς και όχι γενικά τους Έλληνες πολίτες.

Να βλέπει πως δε βρέθηκε ένας με φιλότιμο απότο ελληνικό κ(υ)νοβούλιο να διαμαρτυρηθεί και να τους κάνει νέα μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση και προσβολή της προσωπικότητάς τους.

Αναρωτήθηκε μα αυτοί έχουνε φιλότιμο;

Θα μου πείτε και με το δίκιο σας, είναι δυνατόν να αρκεί ένα τόσο δα δαχτυλάκι τηςΑφροδίτης σε ένα Βενιζέλο και ένα Πάγκαλο; Το ρόπαλο του Ηρακλή έπρεπε να έχει για δάχτυλο για να πάρουν χαμπάρι αυτά τα αναίσθητα παχύδερμα.

Να βλέπει με πόνο τη νεολαία της πατρίδας του να φεύγει στο εξωτερικό για καλλίτερη μοίρα γιατί εδώ της κλέψανε την ελπίδα.

Κι αναρωτήθηκε για  τη δική του μοίρα; Δεν είχε ελπίδα.

Προδομένος, σκλαβωμένος, εξευτελισμένος και μόνος.

Προτίμησε αξιοπρεπής, ελεύθερος και τίναξε τα μυαλά του στον αέρα.

Όμως αδέρφια συνέλληνες μη χάνεται το κουράγιο σας και μη τους κάνουμε τη χάρη ένας ένας να τους αδειάζουμε τη γωνιά για ναμείνουν αυτοί με τους λαθρομετανάστες, όπως επιδιώκουν οι προδότες πολιτικοί μας.

Ο Δάντης είχε πει: Στο πιο βαθύ μέρος της κόλασης θα πάνε οι αμέτοχοι. Αντισταθείτε, σπάστε τις αλυσίδες του παρελθόντος για ένα καλλίτερο μέλλον των παιδιών μας.

Ο Ανεξάρτητος, άρα ελεύθερος ΄Ελληνας 

  Θεόφιλος Αιγινήτης-Ζωγράφος-Συγγραφέας

πηγή