Μπορεί ο λαός να μετανιώσει πολύ σύντομα για την επιλογή του. Το σίγουρο όμως είναι ότι οι πολιτικοί θα μετανιώσουν για την, μέχρι του βαθμού πολιτικής αλητείας, πολιτική ανεπάρκειά τους! Μήπως πρέπει να τεθεί θέμα πολιτεύματος;

Αυτό παθαίνουν τα κόμματα που απομονώνονται και αποξενώνονται από την βάση τους και νομίζουν ότι δεν «της πρέπει» να την ενημερώνουν. 
Όταν  οι ηγεσίες επιδεικνύουν την «αυθεντία» τους και, αντί να λαμβάνουν υπ' όψη τους την σοφή άποψη του λαού τους, αρκούνται στην επί πληρωμή ανάλυση «εξειδικευμένων συμβούλων» τύπου Λούλη και εδράζονται σε στελέχη χωρίς ιδεολογικό υπόβαθρο. 
Όταν οι ψηφοφόροι προσμετρώνται  σαν αριθμός, σαν «μάζα» και όχι σαν...
άνθρωποι με οντότητα, θεωρώντας ότι ο ρόλος τους τελειώνει με την ψηφοφορία. 
Όταν ξεπουλούν την ιδεολογία τους στην σκοπιμότητα. Όταν η ηγεσία διακατέχεται από ύποπτο «ενοχικό σύνδρομο» απέναντι στην φασιστική αριστερά, εκτός και αν «άλλοι λόγοι» υπαγορεύουν αυτή την τακτική φθάνει να μην υποπέσει στην αντίληψη της «μάζας». 
Όταν η πολιτική παύει να είναι λειτούργημα και γίνεται επάγγελμα για κάθε είδους λαμόγια. 
Όταν νομοθετούν οι ελάχιστοι βενιζέλοι (Ελευθέριος και Ευάγγελος)  και συναινούν  διά της ψήφου ή της απουσίας τους οι λοιποί Νενέκοι! 
Όταν οι πολιτικοί θεωρούν τους εαυτούς τους ξεχωριστή «τάξη» και συμπεριφέρονται σαν τύραννοι ξεπουλώντας την αξιοπρέπειά τους στην διαπλοκή. 
Έχουμε άραγε την  δημοκρατία που μας αξίζει τελικά; Μήπως πρέπει να αλλάξει κάτι; Προς πολλές κατευθύνσεις!!!