Πολύ φοβάμαι ότι το παρακάτω κείμενο του Π. Δρακόπουλου θα το θυμηθούμε το βράδυ της 17ης Ιουνίου. Έχει δίκαιο στο ότι τα λοιπά κόμματα τηρούν λανθασμένη τακτική, αφήνοντας τον ΣΥΡΙΖΑ να «αλωνίζει» γενικώς...
Παν. Δρακόπουλος
Το 1981 είχα με άρθρο μου στο περιοδικό "Εποπτεία" ειδοποιήσει τον τότε ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας και Πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη ότι θα χάσει τις εκλογές του Οκτωβρίου. Ο λόγος, καθώς εξηγούσα, ήταν απλός: εκείνος μεν περιόδευε όλη την Ελλάδα λέγοντας ότι τώρα που μπήκαμε στην Ευρώπη η οικονομική προκοπή των Ελλήνων επέρχεται, ο δε Ανδρέας Παπανδρέου περιόδευε εξηγώντας ότι αγρότες και εργάτες έχουν το ηθικό δικαίωμα να ζητούν αυτά που δικαιούνται. Ο ένας μοίραζε επιταγές, ο άλλος μοίραζε ηθική επιβράβευση.
Το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την πρόβλεψή μου: το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου πήρε 48.07% κερδίζοντας πάνω από 22% νέους ψήφους από όσους είχε πάρει στις...
προηγούμενες εκλογές, ενώ η Νέα Δημοκρατία του Ράλλη πήρε μόνο 35.87%, χάνοντας περίπου 6% των ψηφοφόρων της.
Το ίδιο σκηνικό έχει στηθεί και σήμερα: οι επικοινωνικοί σύμβουλοι του Σαμαρά τον βάζουν να καταγγέλει τον ΣΥΡΙΖΑ ως αφελή και επικίνδυνο, ενώ ο Τσίπρας μιλάει για το ηθικό δικαίωμα του λαού σε μιαν αξιοπρεπή ζωή. Ο Σαμαράς προσπαθεί να πείσει ότι τον χρειαζόμαστε διότι αυτός είναι υπεύθυνος και γνώστης, ενώ ο Τσίπρας προτρέπει τον λαό να πετάξει στα σκουπίδια τους υπεύθυνους και γνώστες και να απαντήσει μ΄ένα Ως εδώ!
Ο Σαμαράς και οι άλλοι λένε στο λαό πόσο σημαντικό είναι να μείνουμε στην Ευρώπη, αλλά τι είναι λοιπόν η Ευρώπη; Παρακολουθώντας τον κομματικό λόγο των "ευρωπαϊκών" κομμάτων, συμπεραίνεις άνετα ότι η Ευρώπη δεν είναι τίποτε περισσότερο από μια ομάδα δανειστών, τίποτε περισσότερο από μια ομάδα στριφνών γερόντων που έχουν λεφτά και μας δανείζουν απαιτώντας να καθόμαστε σούζα μπροστά τους. Αλλά εάν η Ευρώπη είναι η Τασώ Καββαδία, δεν βλέπω γιατί ο λαός δεν θα αναδείξει ως άνθρωπό του τον Χατζηχρήστο.
Εκεί έχει καταντήσει η Ευρώπη στα χέρια των "ευρωπαϊκών δυνάμεων": μια δύναμη οικονομική, χωρίς σάρκα, χωρίς νεύρο, χωρίς χυμούς. Μιλώντας για την Ευρώπη τα κόμματα ΝΔ+ΠΑΣΟΚ+ΔΣ+ΔΑ μιλούν για ένα κορμί που δεν θα γνωρίσει ποτέ Άνοιξη, αλλά για τον Ιβάν Ίλιτς του Τολστόη - γέροντες λιμασμένοι για χρήμα.
Μα δεν θα χάσουν.... Έχουν ήδη χάσει, πριν τις εκλογές. Και να γίνουν κυβέρνηση θα το χρωστάνε σε ψηφοφόρους- άλογα που σκύψαν το κεφάλι για να φάνε στο παχνί τους.
Και η Ευρώπη; Η Ευρώπη γι αυτούς τους ψηφοφόρους είναι ότι οι Αμερικανοί για τους Αφγανούς.
Δεν εισηγούμαι να ψηφίσουμε Τσίπρα. Θέλω να πω όμως πως όποιον και να ψηφίσουμε, όσοι ξέρουμε τι είναι η Ευρώπη, όσοι καταλαβαίνουμε ότι η Ρωσία δεν είναι ο Πούτιν αλλά ο Πούσκιν, όσοι γνωρίζουμε ότι η Ευρώπη δεν είναι η Μέρκελ ούτε ο Ολάντ ούτε ο Ρεν, αλλά η ζωντάνια και η ορμή του πνεύματός της, ξέρουμε τι χρειάζεται να κάνουμε. Είναι δική μας ευθύνη να επιστρέψουμε στο λαό μας και στους άλλους λαούς της Ευρώπης αυτό που τους ανήκει: την πολιτιστική τους ταυτότητα και αξία. Είναι δική μας ευθύνη να αρνηθούμε πως Ευρώπη είναι μια επιταγή, να αρνηθούμε την "ευρώπη" των επικοινωνιακών συμβούλων και να στηρίξουμε την Ευρώπη μας ως δύναμη του πνεύματός μας. Να μιλήσουμε για την Ευρώπη ως αυτό που πράγματι είναι, ως αυτό για το οποίο είμαστε υπερήφανοι που μετέχουμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου