Ίσως η τελευταία εκδήλωση «Μνήμης της ποντιακής Γενοκτονίας» επειδή έτσι το θέλει μικρόψυχος Ρουπακιώτης

«Αντιρατσιστικό νομοσχέδιο» κατά των… Ποντίων

Ημέρα Μνήμης της ποντιακής Γενοκτονίας η σημερινή, ίσως είναι η τελευταία φορά που πραγματοποιείται εκδήλωση με αυτόν τον τίτλο. Ο κ. Ρουπακιώτης, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής, ετοίμασε ψευδεπίγραφο νομοσχέδιο στα μέτρα των ισχυρών της γης, ώστε να μπορεί το Σύστημα να αφαιρεί την φωνή από κάθε έναν που καθίσταται ενοχλητικός.

Υπόλογος είναι ο καθένας που με λόγια ή πράξεις «μπορεί να διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή μίσος». Αν καταστεί νόμος του κράτους, δεν μπορώ πλέον να μιλώ για φρικιαστικά εγκλήματα που τέλεσαν οι Τούρκοι (τους 353.000 Ποντίους δεν τους σκότωσαν φυσικά οι λίγοι Τούρκοι αξιωματικοί και πολιτικοί, αλλά δεκάδες χιλιάδες Τούρκοι πολίτες). Και δεν μπορώ, διότι κάποια Αρχή θα επικαλεστεί ότι τα εγκλήματα αυτά «πρέπει να έχουν αναγνωριστεί με αμετάκλητη απόφαση ελληνικού ή διεθνούς δικαστηρίου».

Μένω κατ’ αρχήν στην τελευταία παράγραφο: Την Γενοκτονία κατά των Ποντίων, δεν την αναγνώρισε κανένα δικαστήριο, ούτε ελληνικό ούτε ξένο. Ούτε καν η Βουλή των Ελλήνων, η οποία κορόιδεψε τον ελληνικό λαό ουσιαστικά, αφού η 14η Σεπτεμβρίου, δεν καθορίστηκε ως ημέρα της Ποντιακής Γενοκτονίας, αλλά ως Ημέρα Μνήμης των νεκρών Ποντίων (που θα σκόνταψαν φαίνεται και πέθαναν – οι απρόσεκτοι).

Καταφερόμενος επομένως κατά των Τούρκων σφαγέων, κινδυνεύω να «διεγείρω σε βιαιοπραγίες ή μίσος κατά των Τούρκων», όπως λέγει το νομοσχέδιο. Υπάρχει σ’ αυτό και μια σοβαρότατη καταγγελία του κ. Σάββα Καλεντερίδη, ο οποίος με εμβρίθεια ασχολείται σε θέματα

ποντιακού ελληνισμού. Γράφει, ότι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου, είναι αυτοί που κινούνται για την εξαίρεση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας από τον υπό ψήφιση νόμο. Και δεν λέγει μόνον αυτό, λέγει κάτι πολύ σοβαρότερο, σε άρθρο του στην εφημερίδα «Δημοκρατία»:

«Επί κυβερνήσεως Λουκά Παπαδήμου, το Υπουργείο Δικαιοσύνης είχε προετοιμάσει νομοσχέδιο, στο οποίο υπήρχε διάταξη που ποινικοποιούσε την άρνηση των γενοκτονιών και των εγκλημάτων πολέμου. Αυτό στην πράξη σήμαινε ότι αν περνούσε αυτή η διάταξη, όποιος στην Ελλάδα αμφισβητούσε ή αρνιόταν τη διάπραξη των Γενοκτονιών που αναγνωρίστηκαν από τη Βουλή των Ελλήνων, θα είχε να αντιμετωπίσει την Ελληνική Δικαιοσύνη και τις ποινές που προέβλεπε ο συγκεκριμένος νόμος.

» Τότε, με κάποιον, άγνωστο σε μας τρόπο, η πληροφορία αυτή έφθασε στην τουρκική πρεσβεία και από κει στην τουρκική κυβέρνηση. Πάντως, υπάρχουν πληροφορίες -που χρήζουν διερεύνησης- ότι βουλευτές του ελληνικού κοινοβουλίου που δεν εκλέγονται στη Θράκη συναντήθηκαν με τον Τούρκο πρέσβη στην Αθήνα και συζήτησαν το θέμα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, ακολούθησε παρέμβαση της Τουρκίας προς την Ελλάδα σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο και η εν λόγω διάταξη μπήκε στο …ράφι».

Δηλαδή, επιδιώκεται ώστε το νομοσχέδιο να ποινικοποιεί μόνο την άρνηση των εγκλημάτων του ναζισμού, δηλαδή τη Γενοκτονία των Εβραίων και να μην ποινικοποιείται η άρνηση της Γενοκτονίας των Αρμενίων και των Ελλήνων του Πόντου και της Μικράς Ασίας. Πρόκειται επομένως για μεροληψία υπέρ της Τουρκίας και είναι απαράδεκτη νομικά και πολιτικά.

Και όχι μόνον αυτά. Θα μπορώ να διαμαρτύρομαι κατά της Μέρκελ και του Σόιμπλε, ή θα θεωρηθεί ότι «διεγείρω τα μίση κατά των Γερμανών»; Θα μπορώ να μιλώ για τα φρικιαστικά εγκλήματα των Βούλγαρων κομιτατζήδων σε Μακεδονία και Θράκη, τόσο κατά τον Μακεδονικό Αγώνα, όσο και κατά την βουλγαρική Κατοχή των ετών 1941-1944, ή θα συλληφθώ επειδή «διεγείρω τα μίση κατά των Βουλγάρων;». Θα μπορώ να αναφέρομαι στις απάνθρωπες θηριωδίες των μουσουλμάνων που τρώγουν καρδιές αιχμαλώτων ή σκοτώνουν αιχμαλώτους στρατιώτες εν μέση οδώ (σχετικά βίντεο κυκλοφορούν στο διαδίκτυο), ή θα θεωρηθεί ότι στρέφομαι κατά του Ισλάμ;

Ανοίγει τον ασκό του Αιόλου ο κ. Ρουπακιώτης, ο οποίος δεν συνέταξε ένα νομοσχέδιο με συγκεκριμένο θέμα, αλλά τόσο ασαφές, που ανάλογα με τις θελήσεις της εκάστοτε κυβέρνησης, θα συλλαμβάνονται άλλοτε οι μεν, άλλοτε οι δε.

Κι επειδή ο αστικός κόσμος δεν δίνει πεντάρα για τέτοια μέχρι να έρθει ο εισαγγελέας στην πόρτα του, αντιδρά το ΚΚΕ. Επειδή εκθειάζει τον Στάλιν, παρά τις ευρωπαϊκές οδηγίες, οι οποίες συλλήβδην θεωρούν εγκλήματα πολέμου «τα τερατουργήματα ναζισμού και σταλινισμού». Το ότι στην Ελλάδα δεν εφαρμόζονται οι νόμοι ώστε να κατηγορηθούν οι λάτρεις του αιμοσταγούς δικτάτορα Στάλιν, το είπαμε και άλλη φορά. Όχι μόνον διότι η Ελλάδα παραμένει η τελευταία -μαζί με την Βόρεια Κορέα- σοβιετική χώρα, αλλά και επειδή τα αστικά κόμματα εξουσίας, πάντα ήθελαν την διατήρηση του πειθαρχικού ΚΚΕ, ώστε να μη βρεθούν οι ψηφοφόροι του σε αριστερούς σχηματισμούς.

Γράφει ο Ριζοσπάστης: «Πίσω από την καταπολέμηση του ρατσισμού, κρύβεται η προσπάθεια για επιβολή με νόμο της ανάγνωσης της Ιστορίας, σύμφωνα με την κυρίαρχη αστική τάξη και τις σημερινές πολιτικές της επιδιώξεις, όπως και της ποινικοποίησης της διαφορετικής άποψης που μπορεί να έχει κανείς για ιστορικά γεγονότα. Ουσιαστικά, ανοίγει η κερκόπορτα για να μπορεί η άρχουσα τάξη να επιβάλλει ως μοναδική και «ιστορικά ορθή» την άποψη του ιμπεριαλισμού και να απαγορεύει διά ροπάλου κάθε άλλη άποψη».

Ο Μακεδών

Υ.Γ. Δεν κατάλαβε ακόμη το ΚΚΕ, ότι δεν αποφασίζει πλέον η αστική τάξη, αλλ’ απεναντίας αποτελεί τον στόχο. Που δεν είναι άλλος από την επαναφορά μορφής φεουδαρχίας, με ένα πολύ μικρό ποσοστό «λευκών κολάρων» και την συντριπτική πλειονότητα των λαών σε επίπεδο προλετάριων.

Μ.