Γράφω με αφορμή τα γεγονότα στην Μανωλάδα και τα επεισόδια που προκάλεσαν αλλοδαποί στην Πάτρα κατά την περιφορά του επιταφίου του ΙΝ Απ. Παύλου, πετώντας πέτρες και βρίζοντας τα δικά μας θεία, γεγονός που πέρασε στα ψιλά-ψιλά μήπως και χαλάσει η σούπα των αριστερόστροφων προοδευτικάριων και του συνοδοιπόρου τους Βενιζέλου. Αλήθεια, σκεφτήκαμε ποτέ ότι μπορεί να ήταν προβοκατόρικες ενέργειες οι φθορές σε εβραϊκά νεκροταφεία και συναγωγές στα Ιωάννινα, στα Χανιά και αλλού ανά την χώρα , πριν από δύο - τρία χρόνια, με σκοπό τον προσπορισμό οφελημάτων εκ μέρους της εβραϊκής κοινότητας στην Ελλάδα με ταυτόχρονο διασυρμό της Ελλάδος σαν «ρατσιστικής-αντισημιτικής» χώρας; Για τα Ιωάννινα είμαι βέβαιος μια και τα γεγονότα συμβαίνουν πάντα σε προεκλογική περίοδο για την τοπική αυτοδιοίκηση και με συγκεκριμένον σκοπό. Θυμηθείτε με του χρόνου με τις εκλογές για την ΤΑ. Διαβάστε παρακάτω την ιστορία και τα αποτελέσματα προβοκατόρικης «ρατσιστικής» ενέργειας και την εκμετάλλευσή της εκ μέρους των φίλων μας ευαίσθητων σε αυτά τα πράγματα Άγγλων δημοκρατών «προστατών» της διεθνούς ειρήνης και «πολέμιων» κάθε μορφής ρατσισμού!!!!
Όταν λοιπόν η πολιτική αποσκοπεί σε μια κατάκτηση, βρίσκει έναν τυχοδιώκτη Εβραίο, «δημιουργεί» μια αφορμή και εφαρμόζει τακτική πολέμου. Το 1849 η Αγγλία ήθελε να συμπεριλάβει στη γραμμή των αγγλοκρατούμενων Επτανήσων δυο ακόμα μικρά νησιά. Την Ελαφόνησο στην είσοδο του Λακωνικού κόλπου και τη Σαπιέντζα, νοτίως της Μεσσηνίας. Και ναι μεν δεν υπήρχε γεωγραφική προέκταση που να αιτιολογεί λογικά την αγγλική επιδίωξη, αλλά τούτο ήταν μια…
ασήμαντη λεπτομέρεια για τον Πάλμερστον. Χρειαζόταν η αφορμή που την βρήκαν από τον Δαυίδ Πατσίφικο. Έναν περιπλανώμενο τυχοδιώκτη που δεν ήξερε καλά-καλά πούθε κρατάει η σκούφια του. Εμφανιζόταν Εβραιοπορτογαλλοϊσπανός με χαρτιά καταγωγής, υπηκοότητας και διαβατηρίου! Και σε μια νύχτα ο Άγγλος πρέσβης στην Αθήνα τον έκανε Εγγλέζο, με διαβατήριο που έδειχνε πως γεννήθηκε στο Γιβραλτάρ!
Εκείνος, λοιπόν, ο αλιτήριος, που διέμενε σ’ ένα ανωγάκι, ενώ γινόταν η περιφορά του Επιταφίου στο δρόμο, πέταξε έναν ψόφιο γάτο στον Επιτάφιο. Προκλήθηκε αναστάτωση, οι αγανακτισμένοι Αθηναίοι όρμησαν στο καταφύγιο του αλήτη και τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο, σπάζοντας και τα ελάχιστα έπιπλα που υπήρχαν εκεί. Και ως εδώ τα πράγματα ήταν φυσιολογικά, σε μια πόλη που η ύβρις προκαλούσε ανέκαθεν την μήνιν και των θεών και των ανθρώπων. Αλλά από την επομένη η φύση των πραγμάτων άλλαξε αιφνίδια. Γιατί ο Λάϋονς έβγαλε αγγλικό διαβατήριο στον Πατσίφικο κάνοντάς τον Εγγλέζο υπήκοο εν μια νυκτί! Πήρε τον τυχοδιώκτη στον Όθωνα και ζήτησε αποζημιώσεις 886.734 δραχμών και 67 λεπτών! Ποσό τεράστιο, που δεν υπήρχε στο κρατικό ταμείο, αφού και τότε τα λεφτά του κράτους τα καταβρόχθιζαν οι επιτήδειοι. Ο βασιλιάς αρνήθηκε τέτοια απαίτηση, οπότε οι «φίλοι» οι Άγγλοι εφάρμοσαν τη διπλωματία των κανονιοφόρων. Μετά παρέλευση ολίγου χρόνου, Ιανουάριο του 1850, κινητοποίησαν τον καραδοκούντα πολεμικό στόλο. Απέκλεισαν τον Πειραιά κι απαγόρευαν τους θαλάσσιους πλόες, πράγμα που έκαναν επανειλημμένα όταν ήθελαν να εκβιάσουν τις κυβερνήσεις… Με τους Γάλλους και μια φορά με τους Ιταλούς, επέβαλαν ναυτικό αποκλεισμό στην Ελλάδα κι έκαναν αποβάσεις και καταλήψεις Ελληνικών εδαφών, στον Ισθμό, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά. Μάλιστα κατά τη μακρόχρονη κατοχή του Πειραιά τα κατοχικά στρατεύματα μετέδωσαν χολέρα στην πόλη με συνέπεια τον αποδεκατισμό του πληθυσμού.
Αυτά, βέβαια, δεν συνέβαιναν τω καιρώ εκείνω, επί πρωθυπουργίας Πάλμερστον, υπουργίας Ουάϊς και πρεσβείας Λάϋονς. Ήταν κοινό μυστικό πως ο Άγγλος πρέσβης ήταν ο αόρατος(;) κυβερνήτης του βασιλείου της Ελλάδας. Ανέβαζε και κατέβαζε κυβερνήσεις κατά το δοκούν. Η αγγλική πολιτική έκανε το διάβολο κομμάτια για να επηρεάζει την εθνική πολιτική ανάλογα με τα αγγλικά συμφέροντα. Πάντα ανακαλύπτει έναν Πατσίφικο. Κι αν δεν υπάρχει τον εφευρίσκει. Σε τέτοιες πλεκτάνες το Φόρρεϊν Όφφις έχει παγκόσμια αποκλειστικότητα. Ξέρει να μετέρχεται αποτελεσματικών μέσων είτε με «φιλικές» συμβουλές, είτε εκβιάζοντας άτομα και κυβερνήσεις. Άρά γε χρειάζεται να σημειωθούν ονόματα και εποχές; Οι Καϊάφες θα σχίσουν πάλι τα ιμάτιά τους κατά τα έτοιμα σενάρια. Εκείνο που θα ήταν χρησιμότερο είναι να αναγνωρίζει ο κόσμος τους Πατσίφικους και να τους εξοστρακίζει , πριν να μετατραπούν σε υποχείρια των καταχθονίων εχθρών ή των ασπόνδων φίλων. Είδαμε και τις δυο παρατάξεις, ακόμα και πρόσφατα στις Βρυξέλλες των «εταίρων» μας!
«Ήπειρος, η πατρίδα μας»
Όταν λοιπόν η πολιτική αποσκοπεί σε μια κατάκτηση, βρίσκει έναν τυχοδιώκτη Εβραίο, «δημιουργεί» μια αφορμή και εφαρμόζει τακτική πολέμου. Το 1849 η Αγγλία ήθελε να συμπεριλάβει στη γραμμή των αγγλοκρατούμενων Επτανήσων δυο ακόμα μικρά νησιά. Την Ελαφόνησο στην είσοδο του Λακωνικού κόλπου και τη Σαπιέντζα, νοτίως της Μεσσηνίας. Και ναι μεν δεν υπήρχε γεωγραφική προέκταση που να αιτιολογεί λογικά την αγγλική επιδίωξη, αλλά τούτο ήταν μια…
ασήμαντη λεπτομέρεια για τον Πάλμερστον. Χρειαζόταν η αφορμή που την βρήκαν από τον Δαυίδ Πατσίφικο. Έναν περιπλανώμενο τυχοδιώκτη που δεν ήξερε καλά-καλά πούθε κρατάει η σκούφια του. Εμφανιζόταν Εβραιοπορτογαλλοϊσπανός με χαρτιά καταγωγής, υπηκοότητας και διαβατηρίου! Και σε μια νύχτα ο Άγγλος πρέσβης στην Αθήνα τον έκανε Εγγλέζο, με διαβατήριο που έδειχνε πως γεννήθηκε στο Γιβραλτάρ!
Εκείνος, λοιπόν, ο αλιτήριος, που διέμενε σ’ ένα ανωγάκι, ενώ γινόταν η περιφορά του Επιταφίου στο δρόμο, πέταξε έναν ψόφιο γάτο στον Επιτάφιο. Προκλήθηκε αναστάτωση, οι αγανακτισμένοι Αθηναίοι όρμησαν στο καταφύγιο του αλήτη και τον έκαναν τουλούμι στο ξύλο, σπάζοντας και τα ελάχιστα έπιπλα που υπήρχαν εκεί. Και ως εδώ τα πράγματα ήταν φυσιολογικά, σε μια πόλη που η ύβρις προκαλούσε ανέκαθεν την μήνιν και των θεών και των ανθρώπων. Αλλά από την επομένη η φύση των πραγμάτων άλλαξε αιφνίδια. Γιατί ο Λάϋονς έβγαλε αγγλικό διαβατήριο στον Πατσίφικο κάνοντάς τον Εγγλέζο υπήκοο εν μια νυκτί! Πήρε τον τυχοδιώκτη στον Όθωνα και ζήτησε αποζημιώσεις 886.734 δραχμών και 67 λεπτών! Ποσό τεράστιο, που δεν υπήρχε στο κρατικό ταμείο, αφού και τότε τα λεφτά του κράτους τα καταβρόχθιζαν οι επιτήδειοι. Ο βασιλιάς αρνήθηκε τέτοια απαίτηση, οπότε οι «φίλοι» οι Άγγλοι εφάρμοσαν τη διπλωματία των κανονιοφόρων. Μετά παρέλευση ολίγου χρόνου, Ιανουάριο του 1850, κινητοποίησαν τον καραδοκούντα πολεμικό στόλο. Απέκλεισαν τον Πειραιά κι απαγόρευαν τους θαλάσσιους πλόες, πράγμα που έκαναν επανειλημμένα όταν ήθελαν να εκβιάσουν τις κυβερνήσεις… Με τους Γάλλους και μια φορά με τους Ιταλούς, επέβαλαν ναυτικό αποκλεισμό στην Ελλάδα κι έκαναν αποβάσεις και καταλήψεις Ελληνικών εδαφών, στον Ισθμό, στη Θεσσαλονίκη, στον Πειραιά. Μάλιστα κατά τη μακρόχρονη κατοχή του Πειραιά τα κατοχικά στρατεύματα μετέδωσαν χολέρα στην πόλη με συνέπεια τον αποδεκατισμό του πληθυσμού.
Αυτά, βέβαια, δεν συνέβαιναν τω καιρώ εκείνω, επί πρωθυπουργίας Πάλμερστον, υπουργίας Ουάϊς και πρεσβείας Λάϋονς. Ήταν κοινό μυστικό πως ο Άγγλος πρέσβης ήταν ο αόρατος(;) κυβερνήτης του βασιλείου της Ελλάδας. Ανέβαζε και κατέβαζε κυβερνήσεις κατά το δοκούν. Η αγγλική πολιτική έκανε το διάβολο κομμάτια για να επηρεάζει την εθνική πολιτική ανάλογα με τα αγγλικά συμφέροντα. Πάντα ανακαλύπτει έναν Πατσίφικο. Κι αν δεν υπάρχει τον εφευρίσκει. Σε τέτοιες πλεκτάνες το Φόρρεϊν Όφφις έχει παγκόσμια αποκλειστικότητα. Ξέρει να μετέρχεται αποτελεσματικών μέσων είτε με «φιλικές» συμβουλές, είτε εκβιάζοντας άτομα και κυβερνήσεις. Άρά γε χρειάζεται να σημειωθούν ονόματα και εποχές; Οι Καϊάφες θα σχίσουν πάλι τα ιμάτιά τους κατά τα έτοιμα σενάρια. Εκείνο που θα ήταν χρησιμότερο είναι να αναγνωρίζει ο κόσμος τους Πατσίφικους και να τους εξοστρακίζει , πριν να μετατραπούν σε υποχείρια των καταχθονίων εχθρών ή των ασπόνδων φίλων. Είδαμε και τις δυο παρατάξεις, ακόμα και πρόσφατα στις Βρυξέλλες των «εταίρων» μας!
«Ήπειρος, η πατρίδα μας»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου