Τ Ρ Ε Ι Σ ΣΗΜΑΙΕΣ είχαν χθες την ύψιστη τιμή να περιτυλίξει το ύφασμά τους τη λειψανοθήκη με τα ελαχιστότατα απομεινάρια των μαρτυρικών οστών ενός 20χρονου το 1974 ηρωικού συμπολεμιστή, αδήλωτου αιχμαλώτου κι επί 39 χρόνια αγνοούμενου στρατιώτη τού τραγικού και προδομένου 361 Τάγματος Πεζικού, του Μάριου Ν. Καλάρη απ’ την Παλουριώτισσα, αποφοίτου της Σχολής Τερρασάντα, που ανασύρθηκαν απ’ τον τουρκοκρατούμενο Κορνόκηπο της σκλαβωμένης Κυθρέας. Μαζί με τη γαλανόλευκη σημαία του ελληνικού μας έθνους, τη σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας μας, ήταν και η σημαία της Ιταλίας. Και στην κηδεία του Ήρωα, στον ιερό ναό Τής Τού Θεού Σοφίας, παρίστατο κι εκφώνησε επικήδειο και ο ομήλικος του ήρωα, νυν πρέσβης της Ιταλίας στην Κύπρο Gyido Cerboni.
Η Τ Α Ν Ε και Ιταλός υπήκοος και μόνο ιταλικό διαβατήριο είχε το ’74 ο Mario Callari. Ο πατέρας του Νικόλαος Callari, από τη Ρώμη, υπάλληλος τής εδώ ιταλικής πρεσβείας. Η μητέρα του, Στέλλα, απ’ τον Πρόδρομο. Αρνήθηκε να εκμεταλλευθεί την ιταλική του υπηκοότητα για ν’ αποφύγει τη στράτευση. Κατατάγηκε, εθελοντικά, Ιανουάριο του 1973 στην Εθνική Φρουρά. Στον 18° μήνα της 24μηνης θητείας του, υπηρετώντας στο 361 Τάγμα Πεζικού τού Συγχαρί, όταν οι Αττίλες της Τουρκίας εισέβαλαν στην Κύπρο, πάλιν ο Μάριος αρνήθηκε να εγκαταλείψει τις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες, για να φύγει με το ιταλικό του διαβατήριο.
Η Τ Α Ν Ε , ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ, η ηρωικότατη
επαλήθευση του αρχαίου μας αθηναϊκού τών εφήβων όρκου: «Ού καταισχυνώ όπλα τα ιερά, ουδέ εγκαταλείψω τον παραστάτη ότω αν στοιχήσω»! Και της απάντησης των Λακεδαιμονίων Θερμοπύλαρχών μας, στον κάθε Ξέρξη: «Μολών Λαβέ»! Πολέμησε στην Άσπρη Μούττη, στο Δίκωμο, στη Μια Μηλιά, στο Συγχαρί, στον Κουτσοβέντη, στον Παχύαμμο, τον Άγιο Επίκτητο και στην Κλεπίνη τής Κερύνειας μας. Εγκαταλελειμμένο από τον δειλό διοικητή το τμήμα του, εγκλωβισμένο ανάμεσα στις προελαύνουσες τουρκικές επιλαρχίες, πήγε γι’ ανεφοδιασμό στο τ/κ χωριουδάκι Τραπεζούντα, μετά στη Χαλεύκα τού Πενταδακτύλου μας κι από εκεί «χάθηκαν τα ίχνη» του: Ένας ακόμη, απ’ τις εκατοντάδες των εκτελεσθέντων από τους Τούρκους Αδηλώτων Αιχμαλώτων. Ανάμεσα στους 91 των ηρωικών απωλειών του προδομένου 361Τ.Π.
Η Τ Α Ν Ε ΣΤΕΝΤΟΡΕΙΑ χθες η φωνή υπερηφάνειας που κατέθεσε πάνω από την τριπλο-σημαιο-στολισμένη λειψανοθήκη ο αδελφός του Ήρωα, ο Νικήτας Καλάρη: «Η μοίρα σού επέλεξε τον υπέρτατο βαθμό αξιώματος. Εκείνον του ήρωα για την ελευθερία της πατρίδος». Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας των Ηρώων της ΕΦ, της ΕΛΔΥΚ και της Α΄ Μοίρας Καταδρομών από την Κρήτη, ενταφιάστηκαν με τιμές τ’ απομεινάρια των μαρτυρικών οστών του ήρωα Μάριου Καλάρη: Ένα μικρό κομμάτι σιαγόνας, δύο αστράγαλοι κι ένα μικρό οστό απ’ το πόδι. Κι ο αδελφός του ο Κωστάκης, με μιαν ακόμα κουβέντα ψυχής: «Πάντοτε την κάθε 28η Οκτωβρίου τη γιορτάζαμε ελληνικά»!
Η Τ Α Ν Ε και Ιταλός υπήκοος και μόνο ιταλικό διαβατήριο είχε το ’74 ο Mario Callari. Ο πατέρας του Νικόλαος Callari, από τη Ρώμη, υπάλληλος τής εδώ ιταλικής πρεσβείας. Η μητέρα του, Στέλλα, απ’ τον Πρόδρομο. Αρνήθηκε να εκμεταλλευθεί την ιταλική του υπηκοότητα για ν’ αποφύγει τη στράτευση. Κατατάγηκε, εθελοντικά, Ιανουάριο του 1973 στην Εθνική Φρουρά. Στον 18° μήνα της 24μηνης θητείας του, υπηρετώντας στο 361 Τάγμα Πεζικού τού Συγχαρί, όταν οι Αττίλες της Τουρκίας εισέβαλαν στην Κύπρο, πάλιν ο Μάριος αρνήθηκε να εγκαταλείψει τις προδομένες κυπριακές Θερμοπύλες, για να φύγει με το ιταλικό του διαβατήριο.
Η Τ Α Ν Ε , ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ, η ηρωικότατη
επαλήθευση του αρχαίου μας αθηναϊκού τών εφήβων όρκου: «Ού καταισχυνώ όπλα τα ιερά, ουδέ εγκαταλείψω τον παραστάτη ότω αν στοιχήσω»! Και της απάντησης των Λακεδαιμονίων Θερμοπύλαρχών μας, στον κάθε Ξέρξη: «Μολών Λαβέ»! Πολέμησε στην Άσπρη Μούττη, στο Δίκωμο, στη Μια Μηλιά, στο Συγχαρί, στον Κουτσοβέντη, στον Παχύαμμο, τον Άγιο Επίκτητο και στην Κλεπίνη τής Κερύνειας μας. Εγκαταλελειμμένο από τον δειλό διοικητή το τμήμα του, εγκλωβισμένο ανάμεσα στις προελαύνουσες τουρκικές επιλαρχίες, πήγε γι’ ανεφοδιασμό στο τ/κ χωριουδάκι Τραπεζούντα, μετά στη Χαλεύκα τού Πενταδακτύλου μας κι από εκεί «χάθηκαν τα ίχνη» του: Ένας ακόμη, απ’ τις εκατοντάδες των εκτελεσθέντων από τους Τούρκους Αδηλώτων Αιχμαλώτων. Ανάμεσα στους 91 των ηρωικών απωλειών του προδομένου 361Τ.Π.
Η Τ Α Ν Ε ΣΤΕΝΤΟΡΕΙΑ χθες η φωνή υπερηφάνειας που κατέθεσε πάνω από την τριπλο-σημαιο-στολισμένη λειψανοθήκη ο αδελφός του Ήρωα, ο Νικήτας Καλάρη: «Η μοίρα σού επέλεξε τον υπέρτατο βαθμό αξιώματος. Εκείνον του ήρωα για την ελευθερία της πατρίδος». Στον Τύμβο της Μακεδονίτισσας των Ηρώων της ΕΦ, της ΕΛΔΥΚ και της Α΄ Μοίρας Καταδρομών από την Κρήτη, ενταφιάστηκαν με τιμές τ’ απομεινάρια των μαρτυρικών οστών του ήρωα Μάριου Καλάρη: Ένα μικρό κομμάτι σιαγόνας, δύο αστράγαλοι κι ένα μικρό οστό απ’ το πόδι. Κι ο αδελφός του ο Κωστάκης, με μιαν ακόμα κουβέντα ψυχής: «Πάντοτε την κάθε 28η Οκτωβρίου τη γιορτάζαμε ελληνικά»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου