του Λάζαρου Μαύρου
Ε Α Ν ΑΘΗΝΑ και Λευκωσία διέθεταν (α) επαρκή στρατηγική νοοτροπία, (β) σφαιρική στρατηγική αντίληψη των μεγάλων κινδύνων αφ’ ενός και των μειζόνων στρατηγικών ευκαιριών τής εποχής στην περιοχή αφ’ ετέρου και (γ) πολιτική βούληση ευψυχίας, το υπουργικό συμβούλιο του κ. Αναστασιάδη δεν θα συνεδρίαζε μόνο του «με σούβλες» στο Τρόοδος, ούτε το υπουργικό συμβούλιο τού κ. Σαμαρά μόνο του στο μέγαρο Μαξίμου της Ηρώδου του Αττικού, αλλά:
Α Μ Φ Ο Τ Ε Ρ Α τα υπουργικά συμβούλια Ελλάδας και Κύπρου θα έπρεπε να συνεδριάζουν μαζί, κάθε τρεις και δύο, στο Καστελόριζο. Εκεί θα έπρεπε να αναθέσουν, στις υπηρεσίες του Πολεμικού μας Ναυτικού και της Αεροπορίας, να προπαρασκευάσουν όλες τις αναγκαίες εγκαταστάσεις και διευκολύνσεις για τις τακτικές συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων των δύο κρατών μας. Με αναρτημένους στους τοίχους λεπτομερειακούς χάρτες και με διαμένοντες στα «νοικιαζόμενα δωμάτια» τους ικανότερους των στρατηγικών «δεξαμενών σκέψης» συμβούλους…
Ε Π Ε Ι Δ Η : Το Καστελόριζό μας και το εκεί σύμπλεγμα νησίδων τής Μεγίστης -όλοι οι ειδικοί το γνωρίζουν- έχει κορυφαία σημασία στο υπέρ μας Διεθνές περί Θαλάσσης Δίκαιο. Κι επειδή, ενάντια στη διαπραχθείσα υποδούλωση αμφοτέρων των πολιτειών μας, ως δανείου υποτελών στην Τρόικα, και απέναντι στους σχεδιασμούς υποταγής αμφοτέρων στην
Νεο-Οθωμανική στρατηγική της Άγκυρας, τα «θεόσταλτα» Κοιτάσματα αμφοτέρων των ελληνικών (ελλα-δικών μας και κυπριακών) ΑΟΖ, στην επίσης «θεόσταλτη» συγκυρία τής προ πολλού προαναγγελθείσας και προμελετημένης, απ’ την έπαρση των Ισλαμιστών της Άγκυρας, ρήξης με τον Ισραήλ, στη φλεγόμενη από την «Αραβική Άνοιξη ή Βαρυχειμωνιά» περιοχή, αναφύονται πρωτοφανείς ευκαιρίες εθνωφελούς στρατηγικής αξιοποίησης.
Α Υ Τ Ε Σ ΑΚΡΙΒΩΣ τις ευκαιρίες - προοπτικές είναι εξόφθαλμα επόμενο πως οι Νεο-Οθωμανιστές της Άγκυρας επιχειρούν να τις φουντάρουν. Να τις αποτρέψουν. Εκμεταλλευόμενοι μ’ επιδεξιότητα τον Νεο-Ραγιαδισμό και τα φοβικά σύνδρομα της Αθήνας και της Λευκωσίας. Και προπάντων τα Διζωνικά, «συνεταιριστικά», «πολιτικά κεκτημένα», που τσέπωσαν ανενόχλητοι τόσα χρόνια, μέσα από τις συμφέρουσες ΜΟΝΟ στην Άγκυρα διαδικασίες των «διακοινοτικών συνομιλιών» επίλυσης του Κυπριακού. Η Διζωνική πολιτική στο Κυπριακό αποτελεί το επικινδυνότερο βαρίδι και την αχίλλειον πτέρναν αμφοτέρων των κρατών μας ενάντια στην προοπτική στρατηγικής αξιοποίησης των «καιρών», γι’ αυτό και είναι ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ ν’ αποφασίσουν την υπέρβασή της τα υπουργικά μας συμβούλια στο Καστελόριζο…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Πόσο ελπιδοφόρο μπορεί να ΄ναι το γεγονός ότι, επιτέλους, και οι πανεπιστημιακοί μας άρχισαν να εξιχνιάζουν την πρωταίτια Κομματοκρατία, με -έστω και ξώπετσες αρχικά- μελέτες για την «παρακμή των κομμάτων», τα οποία, από «κύτταρα της δημοκρατίας», όπως διατείνονταν, αποδείχθηκαν στην πράξη η «καρκινογόνος κυτταρίτιδα της ρεππάπλικ», σε βάρος της κοινωνίας και εναντίον τής υπό των ολιγαρχικών κομμάτων στραγγαλιζομένης προοπτικής ανάπτυξης και άνθισης του δημοκρατικού πολιτεύματος των πολιτών;
Ε Α Ν ΑΘΗΝΑ και Λευκωσία διέθεταν (α) επαρκή στρατηγική νοοτροπία, (β) σφαιρική στρατηγική αντίληψη των μεγάλων κινδύνων αφ’ ενός και των μειζόνων στρατηγικών ευκαιριών τής εποχής στην περιοχή αφ’ ετέρου και (γ) πολιτική βούληση ευψυχίας, το υπουργικό συμβούλιο του κ. Αναστασιάδη δεν θα συνεδρίαζε μόνο του «με σούβλες» στο Τρόοδος, ούτε το υπουργικό συμβούλιο τού κ. Σαμαρά μόνο του στο μέγαρο Μαξίμου της Ηρώδου του Αττικού, αλλά:
Α Μ Φ Ο Τ Ε Ρ Α τα υπουργικά συμβούλια Ελλάδας και Κύπρου θα έπρεπε να συνεδριάζουν μαζί, κάθε τρεις και δύο, στο Καστελόριζο. Εκεί θα έπρεπε να αναθέσουν, στις υπηρεσίες του Πολεμικού μας Ναυτικού και της Αεροπορίας, να προπαρασκευάσουν όλες τις αναγκαίες εγκαταστάσεις και διευκολύνσεις για τις τακτικές συνεδριάσεις των υπουργικών συμβουλίων των δύο κρατών μας. Με αναρτημένους στους τοίχους λεπτομερειακούς χάρτες και με διαμένοντες στα «νοικιαζόμενα δωμάτια» τους ικανότερους των στρατηγικών «δεξαμενών σκέψης» συμβούλους…
Ε Π Ε Ι Δ Η : Το Καστελόριζό μας και το εκεί σύμπλεγμα νησίδων τής Μεγίστης -όλοι οι ειδικοί το γνωρίζουν- έχει κορυφαία σημασία στο υπέρ μας Διεθνές περί Θαλάσσης Δίκαιο. Κι επειδή, ενάντια στη διαπραχθείσα υποδούλωση αμφοτέρων των πολιτειών μας, ως δανείου υποτελών στην Τρόικα, και απέναντι στους σχεδιασμούς υποταγής αμφοτέρων στην
Νεο-Οθωμανική στρατηγική της Άγκυρας, τα «θεόσταλτα» Κοιτάσματα αμφοτέρων των ελληνικών (ελλα-δικών μας και κυπριακών) ΑΟΖ, στην επίσης «θεόσταλτη» συγκυρία τής προ πολλού προαναγγελθείσας και προμελετημένης, απ’ την έπαρση των Ισλαμιστών της Άγκυρας, ρήξης με τον Ισραήλ, στη φλεγόμενη από την «Αραβική Άνοιξη ή Βαρυχειμωνιά» περιοχή, αναφύονται πρωτοφανείς ευκαιρίες εθνωφελούς στρατηγικής αξιοποίησης.
Α Υ Τ Ε Σ ΑΚΡΙΒΩΣ τις ευκαιρίες - προοπτικές είναι εξόφθαλμα επόμενο πως οι Νεο-Οθωμανιστές της Άγκυρας επιχειρούν να τις φουντάρουν. Να τις αποτρέψουν. Εκμεταλλευόμενοι μ’ επιδεξιότητα τον Νεο-Ραγιαδισμό και τα φοβικά σύνδρομα της Αθήνας και της Λευκωσίας. Και προπάντων τα Διζωνικά, «συνεταιριστικά», «πολιτικά κεκτημένα», που τσέπωσαν ανενόχλητοι τόσα χρόνια, μέσα από τις συμφέρουσες ΜΟΝΟ στην Άγκυρα διαδικασίες των «διακοινοτικών συνομιλιών» επίλυσης του Κυπριακού. Η Διζωνική πολιτική στο Κυπριακό αποτελεί το επικινδυνότερο βαρίδι και την αχίλλειον πτέρναν αμφοτέρων των κρατών μας ενάντια στην προοπτική στρατηγικής αξιοποίησης των «καιρών», γι’ αυτό και είναι ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΝ ν’ αποφασίσουν την υπέρβασή της τα υπουργικά μας συμβούλια στο Καστελόριζο…
ΕΡΩΤΗΣΗ
Πόσο ελπιδοφόρο μπορεί να ΄ναι το γεγονός ότι, επιτέλους, και οι πανεπιστημιακοί μας άρχισαν να εξιχνιάζουν την πρωταίτια Κομματοκρατία, με -έστω και ξώπετσες αρχικά- μελέτες για την «παρακμή των κομμάτων», τα οποία, από «κύτταρα της δημοκρατίας», όπως διατείνονταν, αποδείχθηκαν στην πράξη η «καρκινογόνος κυτταρίτιδα της ρεππάπλικ», σε βάρος της κοινωνίας και εναντίον τής υπό των ολιγαρχικών κομμάτων στραγγαλιζομένης προοπτικής ανάπτυξης και άνθισης του δημοκρατικού πολιτεύματος των πολιτών;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου