Ειδικά, κάποιο σχετικά αμελητέο ποσοστό των δύο αυτών τελευταίων, των γονέων και των υποκινητών καθηγητών δηλαδή, περιγράφονται με σαφήνεια και ευκρίνεια στην πρωτότυπη μελέτη του πανεπιστημιακού, ανώτερου υπαλλήλου υπουργείου και δημοσιογράφου Ευάγγελου Λεμπέση (1904-1968), με τίτλο «Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ (1941)» . Είναι μακροσκελής και στην καθαρεύουσα αλλά αξίζει να την διαβάσει ο καθένας μας και μπορείτε να την βρείτε στην ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ, ΕΔΩ ή απλά γράφοντας τον τίτλο της μελέτης στην αναζήτηση.
Έχουν ήδη αρχίσει λοιπόν οι καταλήψεις των σχολείων υποκινούμενες βέβαια, όπως πάντα, από την μερίδα εκείνη των δασκάλων όλων των βαθμίδων που έχοντας επίγνωση της προσωπικής τους ανεπάρκειας, διεκδικούν δικαιώματα (συμπεριλαμβανομένων των μηνιαίων αποδοχών τους) που δεν τους αξίζουν.
Αυτοί οι λίγοι ποσοτικά αλλά και ποιοτικά υποκινητές καθηγητές και καταληψίες μαθητές καταστρέφουν ίσως το μέλλον της πλειοψηφίας των μαθητών που θα δοκιμάσουν σε λίγους μήνες τις δυνάμεις, τις ικανότητες αλλά και την τύχη τους προσπαθώντας να διευρύνουν τους ορίζοντές τους με την εισαγωγή τους στις ανώτατες και ανώτερες σχολές της χώρας. Μαζί με τους μοχθούντες θα εισαχθούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, βασικά λόγω του πανάθλιου συστήματος εισαγωγής, και πολλοί από αυτούς που πρωτοστάτησαν στις καταλήψεις της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως όπου φυσικά και θα συνεχίσουν την γνωστή τακτική, «παλιά μου τέχνη κόσκινο», των καταλήψεων των πανεπιστημιακών σχολών. Πολλοί φοιτητές θα παρασυρθούν και θα ακολουθήσουν τους λίγους κατά τον ίδιο τρόπο που τους
ακολουθούσαν και κατά την διάρκεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Πράγματα γνωστά, σχεδόν καθημερινά και χωρίς ενδιαφέρον για την μεγαλύτερη μερίδα του ελληνικού λαού συμπεριλαμβανομένων και των γονιών που τα παιδιά τους θα συμμετάσχουν στις εισαγωγικές του επομένου έτους. Και όμως θα έπρεπε να έχει ενδιαφέρον για έναν και μοναδικό λόγο.
Πολλά από τα παιδιά μας τελειώνοντας κάποτε τις σπουδές τους εδώ, πηγαίνουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού για το μεταπτυχιακό τους ή για συνέχιση των σπουδών τους. Έχει σκεφτεί κανένας μας πόσοι από αυτούς που έπαιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις καταλήψεις όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης εδώ στην χώρα μας ανέπτυξαν πρωτοβουλίες και πρωτοστάτησαν σε καταλήψεις αμερικανικών, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών και λοιπών ευρωπαϊκών ή όπου αλλού πανεπιστημίων; Και αν όχι, γιατί; Και δεν μιλώ για απλή συμμετοχή, μιας και δεν ξέρω αν στο εξωτερικό γίνονται καταλήψεις σχολείων ή πανεπιστημίων, αλλά για πρωταγωνιστικό ρόλο. Και μην μου πει κανείς ότι με την ηλικία ωριμάζει κανείς γιατί η εδώ πραγματικότητα τον διαψεύδει. Γιατί άραγε στην χώρα μας να παριστάνουν τον ψευτόμαγκα και ψευτοεπαναστάτη «Τσίπρα» της κάθε εποχής ενώ στα ξένα πανεπιστήμια να χάνουν και μαγκιά και επαναστατικότητα που τους διακρίνει στο εσωτερικό της χώρας επειδή βρίσκουν και κάνουν εξυπηρετώντας τα αντιλαϊκά σχέδια της οποιασδήποτε σαθρής και πανάθλιας άρχουσας τάξης;
Το θέμα βέβαια που προκύπτει δεν είναι κατά πόσον θεωρούν ότι είναι επαναστάτες και μάγκες οι διάφοροι καταληψίες αλλά η βλακεία που δέρνει διδάσκοντες υποκινητές, τους «προοδευτικούς» γονείς που βλέπουν να ξανοίγεται λεωφόρος δόξης λαμπρή για τα παιδιά - καταληψίες ίσως και μια αξιόλογη πολιτική καριέρα (βλέπε Τσίπρα), αλλά και για τους άλλους γονείς των υπολοίπων παιδιών που δεν παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους μια και αισθάνονται δυναστευόμενοι, έτσι αισθανόμουν εγώ τουλάχιστον, από την δράση των ανεγκέφαλων ανάξιων καθηγητών και των άπειρων και παρορμητικών συμμαθητών - συμφοιτητών των παιδιών τους. Ή μήπως δεν είναι τελικά βλακεία αλλά εξυπνάδα;
Προσωπικά πάντως δεν μπόρεσα να καταλάβω αν ήταν έξυπνος ή βλάκας ο μαθηματικός που προετοίμασε στις τάξεις του Λυκείου την κόρη μου την στιγμή που ο ίδιος μπήκε στο πανεπιστήμιο έχοντας βαθμό απολυτηρίου Λυκείου στα μαθηματικά εννέα (9). Αποκλείεται αυτός ο άνθρωπος, μπαίνοντας στο μαθηματικό τμήμα του πανεπιστημίου με βαθμό κάτω από την βάση, να αγάπησε τόσο πολύ ώστε να εντρυφήσει στα μαθηματικά και αποκτήσει το δικαίωμα να διδάσκει στο Λύκειο.
Με «τρώει» βαθιά μέσα μου και η σκέψη μήπως αν, αντί να τον χαρακτηρίζω έξυπνο ή βλάκα θα έπρεπε να τον χαρακτηρίσω επιτήδειο ή απατεώνα! Το ίδιο βέβαια ισχύει και με τον φιλόλογο ή τον φυσικό και κατά την γνώμη μου, το ανεγνωρισμένο από το κράτος πτυχίο είναι στην ουσία «πλαστό», προϊόν του γελοίου συστήματος εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Αυτοί άλλωστε είναι το είδος των εκπαιδευτικών που αντιδρούν στο θέμα της αξιολόγησης.
Κλείνω το παρόν σημείωμα με τον, στον πρόλογο της μελέτης του, αφορισμό (ακριβής και περιληπτικός ορισμός) του Λεμπέση: «Θὰ ἔπρεπεν ἴσως, ἐκ λόγων εὐγνωμοσύνης πρὸς τοὺς ἀποτελοῦντας τὸ θέμα τῆς παρούσης μελέτης δυνάστας τῆς ἀνθρωπότητος ν᾿ ἀφιερωθῇ αὕτη εἰς αὐτούς. Ἐκ λόγων δικαιοσύνης ὅμως ἀφιεροῦται - καὶ οὐκ ἐπ᾿ ἐλάχιστον, πρὸς διδαχήν των - εἰς τοὺς δυναστευομένους: δηλονότι εἰς τοὺς εὐφυεῖς!».
Συνιστώντας σας να διαβάσετε την πρωτότυπη μελέτη του Λεμπέση θέλω να πιστεύω ότι οι, αν όχι ευφυείς αλλά τουλάχιστον έχοντες στην πλειοψηφία τους τον κοινό νου άξιοι του λειτουργήματος καθηγητές αλλά και γονείς της πλειοψηφίας των μαθητών, θα αποφασίσουν κάποτε να λάβουν σωστές αποφάσεις όσον αφορά το μέλλον των παιδιών μας, σώζοντάς τα από τους δυνάστες τους βλάκες καθηγητές και συμμαθητές τους παίρνοντας δυναμικά την κατάσταση στα χέρια τους.
Αυτοί οι λίγοι ποσοτικά αλλά και ποιοτικά υποκινητές καθηγητές και καταληψίες μαθητές καταστρέφουν ίσως το μέλλον της πλειοψηφίας των μαθητών που θα δοκιμάσουν σε λίγους μήνες τις δυνάμεις, τις ικανότητες αλλά και την τύχη τους προσπαθώντας να διευρύνουν τους ορίζοντές τους με την εισαγωγή τους στις ανώτατες και ανώτερες σχολές της χώρας. Μαζί με τους μοχθούντες θα εισαχθούν στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, βασικά λόγω του πανάθλιου συστήματος εισαγωγής, και πολλοί από αυτούς που πρωτοστάτησαν στις καταλήψεις της δευτεροβάθμιας εκπαιδεύσεως όπου φυσικά και θα συνεχίσουν την γνωστή τακτική, «παλιά μου τέχνη κόσκινο», των καταλήψεων των πανεπιστημιακών σχολών. Πολλοί φοιτητές θα παρασυρθούν και θα ακολουθήσουν τους λίγους κατά τον ίδιο τρόπο που τους
ακολουθούσαν και κατά την διάρκεια της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Πράγματα γνωστά, σχεδόν καθημερινά και χωρίς ενδιαφέρον για την μεγαλύτερη μερίδα του ελληνικού λαού συμπεριλαμβανομένων και των γονιών που τα παιδιά τους θα συμμετάσχουν στις εισαγωγικές του επομένου έτους. Και όμως θα έπρεπε να έχει ενδιαφέρον για έναν και μοναδικό λόγο.
Πολλά από τα παιδιά μας τελειώνοντας κάποτε τις σπουδές τους εδώ, πηγαίνουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού για το μεταπτυχιακό τους ή για συνέχιση των σπουδών τους. Έχει σκεφτεί κανένας μας πόσοι από αυτούς που έπαιζαν πρωταγωνιστικό ρόλο στις καταλήψεις όλων των βαθμίδων της εκπαίδευσης εδώ στην χώρα μας ανέπτυξαν πρωτοβουλίες και πρωτοστάτησαν σε καταλήψεις αμερικανικών, αγγλικών, γαλλικών, γερμανικών και λοιπών ευρωπαϊκών ή όπου αλλού πανεπιστημίων; Και αν όχι, γιατί; Και δεν μιλώ για απλή συμμετοχή, μιας και δεν ξέρω αν στο εξωτερικό γίνονται καταλήψεις σχολείων ή πανεπιστημίων, αλλά για πρωταγωνιστικό ρόλο. Και μην μου πει κανείς ότι με την ηλικία ωριμάζει κανείς γιατί η εδώ πραγματικότητα τον διαψεύδει. Γιατί άραγε στην χώρα μας να παριστάνουν τον ψευτόμαγκα και ψευτοεπαναστάτη «Τσίπρα» της κάθε εποχής ενώ στα ξένα πανεπιστήμια να χάνουν και μαγκιά και επαναστατικότητα που τους διακρίνει στο εσωτερικό της χώρας επειδή βρίσκουν και κάνουν εξυπηρετώντας τα αντιλαϊκά σχέδια της οποιασδήποτε σαθρής και πανάθλιας άρχουσας τάξης;
Το θέμα βέβαια που προκύπτει δεν είναι κατά πόσον θεωρούν ότι είναι επαναστάτες και μάγκες οι διάφοροι καταληψίες αλλά η βλακεία που δέρνει διδάσκοντες υποκινητές, τους «προοδευτικούς» γονείς που βλέπουν να ξανοίγεται λεωφόρος δόξης λαμπρή για τα παιδιά - καταληψίες ίσως και μια αξιόλογη πολιτική καριέρα (βλέπε Τσίπρα), αλλά και για τους άλλους γονείς των υπολοίπων παιδιών που δεν παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους μια και αισθάνονται δυναστευόμενοι, έτσι αισθανόμουν εγώ τουλάχιστον, από την δράση των ανεγκέφαλων ανάξιων καθηγητών και των άπειρων και παρορμητικών συμμαθητών - συμφοιτητών των παιδιών τους. Ή μήπως δεν είναι τελικά βλακεία αλλά εξυπνάδα;
Προσωπικά πάντως δεν μπόρεσα να καταλάβω αν ήταν έξυπνος ή βλάκας ο μαθηματικός που προετοίμασε στις τάξεις του Λυκείου την κόρη μου την στιγμή που ο ίδιος μπήκε στο πανεπιστήμιο έχοντας βαθμό απολυτηρίου Λυκείου στα μαθηματικά εννέα (9). Αποκλείεται αυτός ο άνθρωπος, μπαίνοντας στο μαθηματικό τμήμα του πανεπιστημίου με βαθμό κάτω από την βάση, να αγάπησε τόσο πολύ ώστε να εντρυφήσει στα μαθηματικά και αποκτήσει το δικαίωμα να διδάσκει στο Λύκειο.
Με «τρώει» βαθιά μέσα μου και η σκέψη μήπως αν, αντί να τον χαρακτηρίζω έξυπνο ή βλάκα θα έπρεπε να τον χαρακτηρίσω επιτήδειο ή απατεώνα! Το ίδιο βέβαια ισχύει και με τον φιλόλογο ή τον φυσικό και κατά την γνώμη μου, το ανεγνωρισμένο από το κράτος πτυχίο είναι στην ουσία «πλαστό», προϊόν του γελοίου συστήματος εισαγωγής σε ΑΕΙ-ΤΕΙ. Αυτοί άλλωστε είναι το είδος των εκπαιδευτικών που αντιδρούν στο θέμα της αξιολόγησης.
Κλείνω το παρόν σημείωμα με τον, στον πρόλογο της μελέτης του, αφορισμό (ακριβής και περιληπτικός ορισμός) του Λεμπέση: «Θὰ ἔπρεπεν ἴσως, ἐκ λόγων εὐγνωμοσύνης πρὸς τοὺς ἀποτελοῦντας τὸ θέμα τῆς παρούσης μελέτης δυνάστας τῆς ἀνθρωπότητος ν᾿ ἀφιερωθῇ αὕτη εἰς αὐτούς. Ἐκ λόγων δικαιοσύνης ὅμως ἀφιεροῦται - καὶ οὐκ ἐπ᾿ ἐλάχιστον, πρὸς διδαχήν των - εἰς τοὺς δυναστευομένους: δηλονότι εἰς τοὺς εὐφυεῖς!».
Συνιστώντας σας να διαβάσετε την πρωτότυπη μελέτη του Λεμπέση θέλω να πιστεύω ότι οι, αν όχι ευφυείς αλλά τουλάχιστον έχοντες στην πλειοψηφία τους τον κοινό νου άξιοι του λειτουργήματος καθηγητές αλλά και γονείς της πλειοψηφίας των μαθητών, θα αποφασίσουν κάποτε να λάβουν σωστές αποφάσεις όσον αφορά το μέλλον των παιδιών μας, σώζοντάς τα από τους δυνάστες τους βλάκες καθηγητές και συμμαθητές τους παίρνοντας δυναμικά την κατάσταση στα χέρια τους.
Οδυσσεύς Πάτσης, epirus-our-homeland.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου