Του Γιώργου Κράλογλου
Το «διάγγελμα» της «πικραμένης» Ουρανίας Μιχαλολιάκου και τα στρατόπεδα εκπαίδευσης των φουσκωτών της Βουλής θα μείνουν τελικά από την δολοφονία του άτυχου νέου. Έτσι έγινε και με την μαζική δολοφονία στην Μαρφίν. Βρήκαμε τους «θύλακες» των αναρχικών και αυτό ήταν όλο. Γιατί μάθαμε και στα σκάνδαλα και στις τραγωδίες να κρατάμε μόνο το κουτσομπολιό...
Αυτό καταντήσαμε να είμαστε. Ένα πανελλήνιο καφενείο παλαιάς επαρχιακής νοοτροπίας όπου και οι φόνοι και οι βιασμοί και η αιμομιξία συζητιόνται χαμηλόφωνα μέχρι να έλθει η ώρα να τσιμπήσουμε το μεσημεριανό ή να πλαγιάσουμε το βραδινό.
Αυτή είναι η σημερινή μας κατάντια.
Ο λαός για να εκδικηθεί το πολιτικό σύστημα μπορεί να ψηφίσει ακόμη και εξωγήινους.
Ο λαός εκδικείται το σύστημα μετατρέποντας την Βουλή σε χειρότερο από οίκο ανοχής.
Ο λαός για να εξυπηρετήσει μικροσυμφέροντά του, κυρίως σε διορισμούς στο κράτος, στέλνει στην Βουλή και αυτούς που δεν θα τους έδινε δανεικά ούτε 5 ευρώ γιατί είναι ανάξιοι.Μετά κάθεται στον καναπέ και περιμένει από την τηλεόραση να μάθει κουτσομπολιά ακόμη και γύρω από τις πιο τραγικές υποθέσεις που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του.
Έπρεπε να γίνει το ολοκαύτωμα της Μαρφίν για να μάθουμε ότι υπάρχουν εστίες αναρχικών και ακροαριστερών επαναστατών που θέλουν να κάψουν την Αθήνα γιατί το θεωρούν επανάσταση.
Το κουβεντιάσαμε, ανταλλάξαμε απόψεις, μαλώσαμε, βριστήκαμε ακόμη και στην Βουλή και το ξεχάσαμε. Κανείς δεν ψάχνει να βρει, κανείς δεν ρωτάει, κανείς δεν ενδιαφέρεται τι απέγινε με τις γιάφκες, με τις βιοτεχνίες μολότοφ, με το άσυλο, με τους Πρυτάνεις που τα προστατεύουν όλα αυτά.
Οι πάντες τα ξεχνάμε. Και πρώτοι απ΄ όλους εμείς οι δημοσιογράφοι.
Γιατί «ξεσκονίζουμε» μια υπόθεση μόνο αν συμβεί τραγικό γεγονός και το μόνο που μένει είναι το κουτσομπολιό τύπου καφενείου.
Αυτό γίνεται και σήμερα. Τώρα μάθαμε για τα στρατόπεδα εκπαίδευσης της Χρυσής Αυγής... Τώρα για τους θύλακες στην αστυνομία... Τώρα για τα επεισόδια με μετανάστες... Μέχρι τώρα δεν ξέραμε τίποτε...
Και τώρα που τα μάθαμε τι θα κάνουμε;
Να είμαστε βέβαιοι ότι θα τα ξεχάσουμε μέχρι το επόμενο κουτσομπολιό.
Γιατί όταν τους μπρατσωμένους τους στέλνουμε στην Βουλή αυτά όλα «εξισώνονται» περιέργως περίπου ως θέματα απλού κουτσομπολιού... και διαψεύδονται.
Γιατί φροντίζουμε με την ψήφο μα να στέλνουμε στην Βουλή εκπροσώπους μας που θεωρούν ακόμη και δολοφονίες τέτοιας μορφής όπως της Μαρφίν και του άτυχου νέου περίπου δικαιολογημένες.
Υπάρχουν εκπρόσωποι μας στην Βουλή που με την συμπεριφορά τους διαλύουν την ιστορία και τους αγώνες της χώρας, τον κοινοβουλευτικό θεσμό, την ίδια την δημοκρατία αλλά εμείς το μόνο που κρατάμε είναι το κουτσομπολιό για τους συγκεκριμένους βουλευτές. Ποιος είπε τι... Ποιος έβρισε ποιόν... Ποια βουλευτής έχει ερωτική ζωή και πόσο σκανδαλώδης είναι... Ποιος βουλευτής έχει εμφανιστεί τα βράδια σε χώρους τραβεστί... και άλλα αυστηρώς ευτράπελα...
Μέχρι εκεί φθάνει τον ενδιαφέρον μας. Κατά τα άλλα για να εκδικηθούμε το σύστημα τους ξαναστέλνουμε στην Βουλή. Και πάμε και στα σκάνδαλα.
Πριν λίγο καιρό ο θόρυβος για την λίστα Λαγκάρντ έφθασε μέχρι την Αφρική... Τι έχει μείνει από την υπόθεση αυτή έκτός από το κουτσομπολιό για τους πολιτικούς που έκαναν ή έκρυψαν λαμογιές; Ποιος ενδιαφέρθηκε να μάθει τι απέγινε με την λίστα αυτή και ποιοι πλήρωσαν τα για πιθανές παράνομες «μεταναστεύσεις» καταθέσεων; Ούτε μάθαμε, ούτε θα μάθουμε ποτέ.
Μας έφτασε το κουτσομπολιό για να περάσουμε την ώρα μας στον καναπέ μέχρι να πλαγιάσουμε... Έτσι χωρίς να δώσουμε μήνυμα, χωρίς προβληματισμό, χωρίς αντίδραση, χωρίς να ζητήσουμε να μας δώσουν λόγο θα μείνουν στην «καφενειακή μας ιστορία» σκάνδαλα και βρωμιές όπως οι συντάξεις - μαϊμούδες, το όργιο κλοπής στα ασφαλιστικά Ταμεία από οργανωμένες σπείρες εντός και εκτός των Ταμείων, το όργιο κλοπής των επιδομάτων, τα σκάνδαλα προμηθειών στους εξοπλισμούς, στις προμήθειες, στα πρόστιμα που διαφημίζονται και δεν εισπράττονται.
Στην καφενειακή μας ιστορία θα μείνουν και οι χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις, οι φορολογικές «παρακάμψεις» και οι σκανδαλωδώς ανεκτέλεστες αποφάσεις της Δικαιοσύνης.
Ποιος ενδιαφέρεται για την συνέχεια; Μας αρκεί το κουτσομπολιό για τα πρόσωπα και τους πρωταγωνιστές.
Εμείς όμως λέμε ότι θα απαντήσουμε στις εκλογές... Και τι απαντάμε; Εδώ και 40 χρόνια στέλνουμε στην εξουσία τα ίδια κόμματα και τους ίδιους πρωταγωνιστές σκανδάλων και ταφής εγκλημάτων.
Και επειδή ο δικομματισμός έγινε σύστημα που (πολύ ορθά) δεν το ανεχόμαστε για να τους εκδικηθούμε παραμερίζουμε ιδεολογικά πιστεύω, παραμερίζουμε αρχές και οράματα, παραμερίζουμε το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας και στέλνουμε στην Βουλή αυτούς που υπόσχονται χαβαλέ και διατήρηση της «ψυχαγωγίας» μας με άφθονο κουτσομπολιό.
Η ιδεολογία και τα πιστεύω μας; Άστα για αργότερα... νέοι είμαστε.
Το «διάγγελμα» της «πικραμένης» Ουρανίας Μιχαλολιάκου και τα στρατόπεδα εκπαίδευσης των φουσκωτών της Βουλής θα μείνουν τελικά από την δολοφονία του άτυχου νέου. Έτσι έγινε και με την μαζική δολοφονία στην Μαρφίν. Βρήκαμε τους «θύλακες» των αναρχικών και αυτό ήταν όλο. Γιατί μάθαμε και στα σκάνδαλα και στις τραγωδίες να κρατάμε μόνο το κουτσομπολιό...
Αυτό καταντήσαμε να είμαστε. Ένα πανελλήνιο καφενείο παλαιάς επαρχιακής νοοτροπίας όπου και οι φόνοι και οι βιασμοί και η αιμομιξία συζητιόνται χαμηλόφωνα μέχρι να έλθει η ώρα να τσιμπήσουμε το μεσημεριανό ή να πλαγιάσουμε το βραδινό.
Αυτή είναι η σημερινή μας κατάντια.
Ο λαός για να εκδικηθεί το πολιτικό σύστημα μπορεί να ψηφίσει ακόμη και εξωγήινους.
Ο λαός εκδικείται το σύστημα μετατρέποντας την Βουλή σε χειρότερο από οίκο ανοχής.
Ο λαός για να εξυπηρετήσει μικροσυμφέροντά του, κυρίως σε διορισμούς στο κράτος, στέλνει στην Βουλή και αυτούς που δεν θα τους έδινε δανεικά ούτε 5 ευρώ γιατί είναι ανάξιοι.Μετά κάθεται στον καναπέ και περιμένει από την τηλεόραση να μάθει κουτσομπολιά ακόμη και γύρω από τις πιο τραγικές υποθέσεις που συμβαίνουν μπροστά στα μάτια του.
Έπρεπε να γίνει το ολοκαύτωμα της Μαρφίν για να μάθουμε ότι υπάρχουν εστίες αναρχικών και ακροαριστερών επαναστατών που θέλουν να κάψουν την Αθήνα γιατί το θεωρούν επανάσταση.
Το κουβεντιάσαμε, ανταλλάξαμε απόψεις, μαλώσαμε, βριστήκαμε ακόμη και στην Βουλή και το ξεχάσαμε. Κανείς δεν ψάχνει να βρει, κανείς δεν ρωτάει, κανείς δεν ενδιαφέρεται τι απέγινε με τις γιάφκες, με τις βιοτεχνίες μολότοφ, με το άσυλο, με τους Πρυτάνεις που τα προστατεύουν όλα αυτά.
Οι πάντες τα ξεχνάμε. Και πρώτοι απ΄ όλους εμείς οι δημοσιογράφοι.
Γιατί «ξεσκονίζουμε» μια υπόθεση μόνο αν συμβεί τραγικό γεγονός και το μόνο που μένει είναι το κουτσομπολιό τύπου καφενείου.
Αυτό γίνεται και σήμερα. Τώρα μάθαμε για τα στρατόπεδα εκπαίδευσης της Χρυσής Αυγής... Τώρα για τους θύλακες στην αστυνομία... Τώρα για τα επεισόδια με μετανάστες... Μέχρι τώρα δεν ξέραμε τίποτε...
Και τώρα που τα μάθαμε τι θα κάνουμε;
Να είμαστε βέβαιοι ότι θα τα ξεχάσουμε μέχρι το επόμενο κουτσομπολιό.
Γιατί όταν τους μπρατσωμένους τους στέλνουμε στην Βουλή αυτά όλα «εξισώνονται» περιέργως περίπου ως θέματα απλού κουτσομπολιού... και διαψεύδονται.
Γιατί φροντίζουμε με την ψήφο μα να στέλνουμε στην Βουλή εκπροσώπους μας που θεωρούν ακόμη και δολοφονίες τέτοιας μορφής όπως της Μαρφίν και του άτυχου νέου περίπου δικαιολογημένες.
Υπάρχουν εκπρόσωποι μας στην Βουλή που με την συμπεριφορά τους διαλύουν την ιστορία και τους αγώνες της χώρας, τον κοινοβουλευτικό θεσμό, την ίδια την δημοκρατία αλλά εμείς το μόνο που κρατάμε είναι το κουτσομπολιό για τους συγκεκριμένους βουλευτές. Ποιος είπε τι... Ποιος έβρισε ποιόν... Ποια βουλευτής έχει ερωτική ζωή και πόσο σκανδαλώδης είναι... Ποιος βουλευτής έχει εμφανιστεί τα βράδια σε χώρους τραβεστί... και άλλα αυστηρώς ευτράπελα...
Μέχρι εκεί φθάνει τον ενδιαφέρον μας. Κατά τα άλλα για να εκδικηθούμε το σύστημα τους ξαναστέλνουμε στην Βουλή. Και πάμε και στα σκάνδαλα.
Πριν λίγο καιρό ο θόρυβος για την λίστα Λαγκάρντ έφθασε μέχρι την Αφρική... Τι έχει μείνει από την υπόθεση αυτή έκτός από το κουτσομπολιό για τους πολιτικούς που έκαναν ή έκρυψαν λαμογιές; Ποιος ενδιαφέρθηκε να μάθει τι απέγινε με την λίστα αυτή και ποιοι πλήρωσαν τα για πιθανές παράνομες «μεταναστεύσεις» καταθέσεων; Ούτε μάθαμε, ούτε θα μάθουμε ποτέ.
Μας έφτασε το κουτσομπολιό για να περάσουμε την ώρα μας στον καναπέ μέχρι να πλαγιάσουμε... Έτσι χωρίς να δώσουμε μήνυμα, χωρίς προβληματισμό, χωρίς αντίδραση, χωρίς να ζητήσουμε να μας δώσουν λόγο θα μείνουν στην «καφενειακή μας ιστορία» σκάνδαλα και βρωμιές όπως οι συντάξεις - μαϊμούδες, το όργιο κλοπής στα ασφαλιστικά Ταμεία από οργανωμένες σπείρες εντός και εκτός των Ταμείων, το όργιο κλοπής των επιδομάτων, τα σκάνδαλα προμηθειών στους εξοπλισμούς, στις προμήθειες, στα πρόστιμα που διαφημίζονται και δεν εισπράττονται.
Στην καφενειακή μας ιστορία θα μείνουν και οι χιλιάδες ρουσφετολογικές προσλήψεις, οι φορολογικές «παρακάμψεις» και οι σκανδαλωδώς ανεκτέλεστες αποφάσεις της Δικαιοσύνης.
Ποιος ενδιαφέρεται για την συνέχεια; Μας αρκεί το κουτσομπολιό για τα πρόσωπα και τους πρωταγωνιστές.
Εμείς όμως λέμε ότι θα απαντήσουμε στις εκλογές... Και τι απαντάμε; Εδώ και 40 χρόνια στέλνουμε στην εξουσία τα ίδια κόμματα και τους ίδιους πρωταγωνιστές σκανδάλων και ταφής εγκλημάτων.
Και επειδή ο δικομματισμός έγινε σύστημα που (πολύ ορθά) δεν το ανεχόμαστε για να τους εκδικηθούμε παραμερίζουμε ιδεολογικά πιστεύω, παραμερίζουμε αρχές και οράματα, παραμερίζουμε το μέλλον της πατρίδας και των παιδιών μας και στέλνουμε στην Βουλή αυτούς που υπόσχονται χαβαλέ και διατήρηση της «ψυχαγωγίας» μας με άφθονο κουτσομπολιό.
Η ιδεολογία και τα πιστεύω μας; Άστα για αργότερα... νέοι είμαστε.
1 σχόλιο:
braaaaavo..........!
Δημοσίευση σχολίου