Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Τον Ιανουάριο του 2012, με κυβέρνηση Παπαδήμου, το άρθρο μας επιγραφόταν:
[ΣΕ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟ ΜΑΣ ΟΔΗΓOYN TO ΔNT KAI ΟΙ «ΕΤΑΙΡΟΙ» ΜΑΣ. Οι μεγάλοι ηγέτες αναδεικνύονται με τα μεγάλα “ΟΧΙ” και ποτέ με τα “ΝΑΙ”]
Και άρχιζε ως εξής:
«Είναι τουλάχιστο περίεργο, γα να το πούμε ευγενικά, ακούοντας την Τρόϊκα ότι δήθεν θα μας σώσει δίνοντας μας συνεχώς δάνεια, γνωρίζοντας ότι δεν θα μπορέσουμεποτέ να τα ξεπληρώσουμε Ακόμη δε πιο αξιοπερίεργο, αν όχι αφελές και ανόητο (χωρίς νόημα), εμείς να δεχόμαστε τη «βοήθεια» μετά φανών και λαμπάδων, να υπογράφουμε λεόντειες συμβάσεις που μας δένουν χειροπόδαρα. Όμως όχι μόνο δεν σωζόμαστε, αλλά όλο και βυθιζόμαστε πιο βαθιά στην ύφεση, στην ανεργία, στην αποστέωση της κοινωνίας.»
Ολόκληρο το άρθρο θα μπορούσε να αναδημοσιευθεί σήμερα με την ίδια αξία του και τον ίδιο προβληματισμό, διότι όλες οι δυσοίωνες προβλέψεις μας, δυστυχώς επιβεβαιώθηκαν. Είμαστε ήδη μέσα στην κινούμενη άμμο. Όλα τα αιματηρά μέτρα επιδείνωναν την κατάσταση, ως αυτόν που προσπαθεί να βγει από την κινούμενη άμμο και βυθίζεται ακόμη βαθύτερα. Και το πλέον δυσάρεστο και απογοητευτικό είναι ότι κανείς δεν ανέμενε διαφορετικά αποτελέσματα. Όλοι ήξεραν ότι προχωράμε προς το βάραθρο και οι «φίλοι» μας και οι «εταίροι» μας επέμεναν και έτι χειρότερο, ακόμη επιμένουν.
Φαίνεται ότι η κυβέρνηση αντιλήφθηκε το μάταιο των προσπαθειών και αποφάσισε να αντιδράσει. Μέχρις εδώ, σκέφτηκε! Δεν πάει άλλο! Πρέπει να βρούμε τρόπο να βγούμε από
την κινούμενη άμμο. Πετύχαμε βέβαια πρωτογενές πλεόνασμα. Πλεόνασμα με αιματηρές θυσίες, θυσίες που έχουν ξεπεράσει κάθε λογικό, ακόμη και ανθρώπινο όριο, αφού πολύς κόσμος επιβιώνει με συσσίτια της εκκλησίας ή ακόμη και ψάχνοντας στα σκουπίδια. Όμως το πλεόνασμα αυτό είναι το σωσίβιο το οποίο θα μας βοηθήσει να βγούμε από την κινούμενη άμμο, είναι το όπλο με το οποίο θα αντιμετωπίσουμε την τυχόν παραλογία της Τρόϊκα. Επί πλέον μέτρα, μόνο τιμωρητικό χαρακτήρα μπορεί να έχουν, μια και ο ελληνικός λαός δεν έχει πλέον δυνατότητα καταβολής οιουδήποτε ποσού χρημάτων, παρά μόνο τη ζωή τους και αυτό είναι επικίνδυνο για κοινωνική εξέγερση.
Η δύναμή μας με το πρωτογενές πλεόνασμα έγκειται στο γεγονός ότι δεν χρειαζόμαστε δανεικά για να καλύψουμε τις ανάγκες του κράτους και επομένως η Τρόϊκα πρέπει να αντιληφθεί ότι δεν μπορεί να ζητά νέα μέτρα, πέραν της ολοκλήρωσης του νοικοκυρέματος του δημοσίου, δηλαδή τις αναδιαρθρώσεις και περικοπή υπέρμετρων αμοιβών και δαπανών, που δυστυχώς ακόμη υπάρχουν, εκτός και αν αποβλέπουν στην ολοκληρωτική καταστροφή μας, οπότε ένας επί πλέον λόγος να τα αρνηθούμε, για να το πούμε ευγενικά.
Η κυβέρνηση πρέπει να απελευθερωθεί από το άγχος των πιέσεων της Τρόϊκα και να επικεντρωθεί στην ανασυγκρότηση της οικονομίας και της χώρας. Πέραν των επενδύσεων για τις οποίες θα αναφερθούμε πιο κάτω, πρωταρχική έγνοια της κυβέρνησης πρέπει να είναι η συμπαράσταση και στήριξη των υπαρχόντων επιχειρήσεων, οι οποίες από μόνες τους μπορούν να αναθερμάνουν την αγορά. Εκατό χιλιάδες επιχειρήσεις έχουν κλείσει λόγω της κρίσης και των σκληρών μέτρων και επομένως είναι φυσικό αυτές οι επιχειρήσεις , καθώς και πολλές από τις λειτουργούσες, να έχουν χρέη προς το δημόσιο, είτε στο ΙΚΑ είτε στην εφορία ή αλλού. Όταν λοιπόν μια επιχείρηση αδυνατεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις της, χωρίς δική της ευθύνη, το κράτος αντί να την διώκει επιδεινώνοντας την αγορά, οφείλει να της συμπαρασταθεί και να την στηρίξει, όπως και όλες τις άλλες επιχειρήσεις, ώστε να μπορέσουν να σταθούν ξανά στα πόδια τους, όπως λέμε, οπότε και θα δυνηθούν να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς στο δημόσιο. Αν αυτή την αυτονόητη ενέργεια δεν πράξει η κυβέρνηση, ας μην παραπονείται για τα παράλογα αιτήματα της Τρόϊκα.
Όσο για νέες επενδύσεις, οι οποίες είναι πράγματι αναγκαίες για τη ταχύτερη ανάκαμψη της οικονομίας, η κυβέρνηση οφείλει να δημιουργήσει κλίμα σταθερότητας και περιβάλλον εμπιστοσύνης, διότι μέχρι τώρα με τις φορολογικές επιδρομές και τα ξαφνικά σκληρά μέτρα, ΚΑΝΕΙΣ επενδυτής δεν θα επενδύσει στη χώρα μας, μη γνωρίζοντας τι θα του ξημερώσει. Επειδή η εδραίωση της εμπιστοσύνης για νέους επενδυτές δεν είναι δυνατό να γίνει γρήγορα, διότι χρειάζεται ωρίμανση του κλίματος, μπορεί όμως να επιτευχθεί ΑΜΕΣΩΣ αν ενεργοποιηθεί το άρθρο 107 του Συντάγματος, το οποίο αναφέρεται στην προστασία κεφαλαίων εξωτερικού και συμπεριληφθούν και τα κεφάλαια εσωτερικού με έναν απλό νόμο. Η προστασία επιτυγχάνεται με την έγκριση της επένδυσης από τα συναρμόδια υπουργεία, εκδίδεται ένα ΦΕΚ όπου αναφέρονται όλα και οι όροι οι οποίοι θα διέπουν την συγκεκριμένη επένδυση, δηλαδή φορολογικά, εργασιακά κ.ά. και προσυπογράφεται από τους συναρμόδιους υπουργούς. Οι όροι οι αναφερόμενοι στο ΦΕΚ, ΔΕΝ ΔΥΝΑΝΤΑΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΟΥΝ επί τα χείρω παρά μόνο επί τα βελτίω. Έτσι δημιουργείται η απαιτούμενη εμπιστοσύνη και περιβάλλον σταθερότητας.
Εάν τα πιο πάνω μελετηθούν και εκτελεστούν σωστά και αποφασιστικά, σε συνδυασμό με το πάγωμα των χρεών μας από τα ομόλογα, όπως τα δάνειά μας από το EFSF και EMS, συμπεριλαμβανομένης και της σθεναρής, αλλά και αιτιολογημένης στάσης της κυβέρνησης, έναντι της Τρόϊκα, θα ανθίσει η ελπίδα και σύντομα η αναστροφή της πορείας της χώρας προς την ανάπτυξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου