Νομίζω πως η ασύντακτη προτροπή του μακαρίτη Κουτσόγιωργα, είναι η πλέον κατάλληλη για να απευθυνθεί κάποιος σε ορισμένους κυρίους -επώνυμους, όπως τους λέγουν- που παριστάνουν τους τιμητές των πραγμάτων, εκ του ασφαλούς μεν, ακαίρως δε και λαϊκίζοντες.
Εννοώ πολλούς εξ αυτών, οι οποίοι παριστάνουν τον ανίδεο -για να πείσουν ότι έχουν και το ανεύθυνο- για τις αιτίες οι οποίες μας οδήγησαν στην τραγική κατάσταση που βιώνουμε.
Δεν γνώριζαν πως τα δημόσια έσοδα δεν επαρκούν για την μισθοδοσία, όταν απαιτούσαν την μονιμοποίηση των 200 -και βάλε- χιλιάδων συμβασιούχων; Δεν γνώριζαν πως η εξεύρεση των απαιτουμένων χρημάτων θα προέλθει από επαίσχυντο δανεισμό;
Δεν πληροφορήθηκαν πως ο δανεισμός ήταν όντως επαίσχυντος, επειδή για να απολαύσουμε τότε, μεταθέταμε το βάρος της αποπληρωμής στα παιδιά μας; Μόνο που τιμωρηθήκαμε τελικά και οι ίδιοι, διότι νωρίτερα μας ζητήθηκε η επιστροφή.
Δεν γνώριζαν επίσης πως δεν αρκεί η εντόπια παραγωγή για να καλύψει αυξήσεις μισθών ή συντάξεων, και παρά ταύτα απαιτούσαν την ικανοποίηση κάθε σχετικού αιτήματος;
Δεν αντελήφθησαν ακόμη, πως η υποκίνηση ή συμπαράσταση σε καταλήψεις σχολείων και η ατιμωρησία των δραστών, θα οδηγήσει στη συνέχεια σε καταλήψεις πανεπιστημίων, εργοστασίων, δημοσίων χώρων, με κατάλυση κάθε εννοίας δικαίου, αφού οι νεοσσοί θα
«εκπαιδεύονταν» σε αυτές τις ενέργειες;
Πότε κατήγγειλαν την απόκτηση προκλητικών προνομίων εκ μέρους των επαγγελματιών του συνδικαλισμού; Δεν τους ενοχλούσαν τα επιδόματα «μεταφοράς φακέλων» ή «πλυσίματος χεριών»; Δεν θυμούμαι να ζήτησαν ποτέ την απάλειψή τους.
Δεν ενοχλήθηκαν με τον τρόπο εκλογής πανεπιστημιακών στους τομείς ή τις πρυτανείες; Δεν έπρεπε να προβληματισθούν όταν συνδικαλιστής φοιτητής ζητούσε αυτοκίνητο (συγκεκριμένης μάρκας και κυβισμού) προκειμένου η παράταξή του να στηρίξει υποψήφιο πρύτανη;
Δεν γνώριζαν πως οι επιδοτήσεις που απαιτούσαν οι αγρότες ήσαν παράνομες, -γι’ αυτό και πάντα μας τιμωρούσε με βαριά πρόστιμα η Ε.Ε.- και παρ’ όλα αυτά συνηγορούσαν στην πλήρη ικανοποίηση των παράνομων αιτημάτων;
Χιλιάδες περιστατικά μπορώ να αναφέρω, παρόμοιων συμπεριφορών, που δείχνουν αν μη τι άλλο, συνενοχή με τα πρόσωπα που βρίσκονταν σε κυβερνητικές θέσεις. Τα οποία πρόσωπα, ψοφοδεή αλλά και σκεπτόμενα το πολιτικό -προσωπικό τους, δηλαδή- κόστος αποδέχονταν τα όποια αιτήματα οργανωμένων κλάδων, για να υπάρχει «εργασιακή ειρήνη».
Και οι μεν και οι δε, φέρουν τον ίδιο βαθμό ευθύνης για το γεγονός ότι έχουμε ένα κράτος, μη κράτος. «Μπάτε σκύλοι, αλέστε», θα έλεγα. Όπου ο εκάστοτε ισχυρός, που δεν είναι πάντα αυτός που βρίσκεται στην κυβέρνηση, επιβάλλει τις απόψεις του. Και όλα αυτά εν γνώσει τους, ότι κάποτε θα τα πληρώσουμε. Όμως τους ενδιαφέρει πάντα το παρόν. Να βολευτούν τώρα, αφήνοντας στους επόμενους την λύση των προβλημάτων. Και οι επόμενοι στους επόμενους, ώσπου κάποια στιγμή «σκάει η βόμβα».
Μου θυμίζει ξέρετε, αυτή η μετάθεση των ευθυνών, την παράδοση και παραλαβή μονάδος στο στράτευμα. Ο νέος διοικητής κατά κανόνα παραλαμβάνει τα αποθηκευμένα υλικά, έχοντας εμπιστοσύνη σ’ αυτόν που αντικαθιστά. Τι θα κάνει; Θα μετρήσει 50.000 σφαίρες μία-μία; Και ο στρατηγός θα μετρήσει ένα-ένα τα υλικά του Σώματος Στρατού; Αν τυχόν συμβεί κάτι και υπάρξει έλεγχος και καταμέτρηση, τότε τα τυχόντα ελλείμματα χρεώνονται στον τελευταίο, κι ας μη ευθύνεται αυτός αλλά κάποιος από τους προηγουμένους.
Δεν δικαιούνται λοιπόν «δια να ομιλούν» όσοι επί χρόνια πίεζαν για παροχές, ή για ατιμωρησία, ή για προσλήψεις, ή για συγκάλυψη, ή…. Δεν έχουν την έξωθεν καλή μαρτυρία, κι ας παριστάνουν τις αθώες περιστερές.
Καλούνται όλοι να αντιληφθούν, ότι αν ενδιαφέρονται έστω και λίγο γι’ αυτόν τόπο -πράγμα αμφίβολο, αλλά λέμε «αν»- πως οφείλουν να επαναφέρουν την αξιοπιστία της πολιτικής. Όλα τα άλλα είναι παρεπόμενα. Για να διοικηθεί σωστά ένας λαός, απαιτείται να έχει εμπιστοσύνη τους ηγέτες του, οιασδήποτε θέσης. Κι αυτήν την εμπιστοσύνη δεν την έχει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου