Όχι ένα και δύο χρόνια, αλλά επί 34 συναπτά έτη: Από το 1977 της ολέθριας συμφωνίας Μακαρίου - Ντενκτάς, μέχρι σήμερα, Για την οποία, οι τύψεις οδήγησαν τον πρώτο στον τάφο και τον δεύτερο στο βάθρο του θριαμβευτή.

Ειρήσθω

Δικό μας το φταίξιμο

| Εκτύπωση | 12/03/2011 | ΜΕ ΤΟΝ ΛΑΖΑΡΟ ΜΑΥΡΟ στην ΣΗΜΕΡΙΝΗ

Α Σ ΕΙΜΑΣΤΕ, τουλάχιστον, ειλικρινείς μεταξύ μας. Ν’ αφήσουμε, επιτέλους, κατά μέρος τις μπαγαποντιές, τους δικολαβισμούς, τους πολιτικαντισμούς, τις δημαγωγίες, την κοροϊδία, την αυτο-εξαπάτηση και την αλληλο-εξαπάτηση. Δεν ωφέλησαν τον Ελληνισμό, χρόνια διαπραττόμενες, ούτε σπιθαμή εδάφους ν’ απελευθερώσει, ούτ’ έναν Τούρκο στρατιώτη να διώξει. Ωφέλησαν μόνο τους πολιτικάντηδες: Στην, ανά 5ετία, υφαρπαγή της ψήφου… Αλλ’ όμως όλοι το ξέρουμε από χρόνια. Όχι ένα και δύο χρόνια, αλλά επί 34 συναπτά έτη: Από το 1977 της ολέθριας συμφωνίας Μακαρίου - Ντενκτάς, μέχρι σήμερα. Για την οποία, οι τύψεις οδήγησαν τον πρώτο στον τάφο και τον δεύτερο στο βάθρο του θριαμβευτή:

Δ Ι Ζ Ω Ν Ι Κ Η Δικοινοτική Ομοσπονδία, ίσον ένα και μόνο πράγμα: Η υποταγή του ηττημένου Ελληνισμού στη θέληση του Τούρκου εισβολέα κατακτητή. Η συνθηκολόγηση, η παράδοση των ηττημένων στους νικητές του δίδυμου κακουργήματος του 1974. Με αναζητούμενο, επί 34 χρόνια, τον βαθμό και την έκταση της υποταγής που οι Ηγεσίες της Υποταγής θα πείσουν τον Λαό να αποδεχθεί. Τα περί δήθεν «ιστορικού συμβιβασμού» και τα περί δήθεν «διζωνικής με το σωστό περιεχόμενο» είναι τρίχες κατσαρές, που με τίποτε δεν ισιώνουν! Είναι οι ψευδαισθήσεις μιας αγρίως βιασμένης κοπελιάς, ότι θα σώσει την… τιμή και την αξιοπρέπειά της αν καταφέρει να την αρραβωνιαστεί ο βιαστής της. Ο αείμνηστος Παντελής Μηχανικός το είχε γράψει με τον δικό του τρόπο: «Και τι περιμένεις από ανθρώπους που τους βιάσανε τις γυναίκες μπροστά στα μάτια τους και δεν τράβηξαν το σουγιά τους. Απαθώς τότε κι απαθώς σήμερα ζητάνε απλώς διαζύγιο»…

Ο Τ Α Ν ΒΑΛΑΜΕ πλώρη για ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση, είπαμε ότι, με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, με τις αρχές και τις αξίες που ισχύουν στην ΕΕ, θα ξεπερνούσαμε τις ολέθριες διζωνικές υποταγές μας. Ότι θα παύαμε να είμαστε οι αδύνατοι και οι υποχρεωμένοι να «στρουμπώννουμε» για τη διζωνική ικανοποίηση του Αττίλα. Την πατήσαμε...

Δ Ι Ο Τ Ι ΛΗΣΜΟΝΗΣΑΜΕ το πρώτιστο: Εμπιστευτήκαμε ξανά «στρουμπωμένους» ηγέτες. Ανεπανόρθωτα εθισμένους στη διζωνική υποταγή. Που κανένα πρόγραμμα αποτοξίνωσης δεν φαίνεται ικανό για την απεξάρτησή τους. Κι όταν για 1η και μόνη φορά, αυτοπροσώπως και ιδιοχείρως, είπαμε ως κυρίαρχος λαός με 76% το ΟΧΙ στη διζωνική τους, δεν φροντίσαμε αμέσως ν’ απαλλαγούμε κι από τους διζωνικούς μας ηγέτες. Δικό μας εν τέλει το φταίξιμο. Και της εκάστοτε ψήφου μας…
ΛΑΖΑΡΟΣ Α. ΜΑΥΡΟΣ