Αντιστάσεις
Ο ΠΑΝΙΚΟΣ δεν είναι καλός σύμβουλος στην πολιτική. Μετά το πόρισμα Πολυβίου για την καταστροφή στο Μαρί, όλα τα πολιτικά κόμματα, πλην ΑΚΕΛ, και η συντριπτική πλειοψηφία του λαού ζητούν την παραίτηση Χριστόφια. Τον θεωρούν πολιτικά ανίκανο και ανεπαρκή να διαχειριστεί τα μεγάλα ζητήματα του τόπου: Κυπριακό, ενεργειακό, οικονομία, τουρκικές απειλές και κυπριακή προεδρία της ΕΕ.
Σε αντίπραξη του πορίσματος Πολυβίου, το ΑΚΕΛ εστίασε την αντίδρασή του σε τρεις στόχους: Πρώτον, ότι το πόρισμα δεν είναι αντικειμενικό και αμερόληπτο και εξ αυτού «ομάδα νομικών» του κόμματος θα το μελετήσει και θα αποδείξει τις κατ’ ισχυρισμόν ΑΚΕΛ αντιφάσεις του. Δεύτερον, ο πρόεδρος Χριστόφιας δεν πρόκειται να παραιτηθεί και θα εξαντλήσει τη θητεία του. Τρίτον, όσοι ζητούν την παραίτηση Χριστόφια είναι «πολιτικοί πραξικοπηματίες»! Η πρωτοφανής αυτή κατηγορία εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων διατυπώθηκε στις 4/10/2011 από τον ΓΓ του ΑΚΕΛ, Α. Κυπριανού.
Αφορμή ήταν η εισήγηση ΔΗΣΥ και ΕΥΡΩΚΟ, σε πρώτο στάδιο, όπως ο πρόεδρος Χριστόφιας αναλάβει, επιτέλους, τις «άμεσες, συγκεκριμένες, αδιαμφισβήτητες και σοβαρότατες» «πολιτικές και θεσμικές ευθύνες του» και παραιτηθεί. Και μέσα σε αυτό το πλαίσιο θα αναζητούσαν πολιτικούς, θεσμικούς και κοινοβουλευτικούς τρόπους θωράκισης των συμφερόντων του λαού.
Το ΑΚΕΛ, διά του Α. Κυπριανού, αντέδρασε βιαιότατα και σκαιότατα. Ισχυρίστηκε ότι επιχειρείται να διαμορφωθεί ένα ισχυρό μέτωπο της δεξιάς για να εκλεγεί ο Ν. Αναστασιάδης πρόεδρος. Και αυτό ισοδυναμεί με «πολιτικό πραξικόπημα», υποστήριξε. Πρώτα απ’ όλα, το ΑΚΕΛ έπρεπε να κατανοήσει, επιτέλους, τη σημασία της σιωπής. Η ηγεσία του έπρεπε να θυμάται ότι το πρώτο κόμμα, με τον ΔΗΣΥ, που εφηύρε, δίδαξε και υλοποίησε το «πολιτικό πραξικόπημα», είναι το ΑΚΕΛ. Προφανώς ξεχνούν τι επιχείρησαν να πράξουν κατά του μ. Σπ. Κυπριανού το 1985.
Από την άλλη, γιατί το ΑΚΕΛ οργίζεται και υβρίζει τους πολιτικούς αντιπάλους του επειδή επιδιώκουν τη σύμπηξη ενός ισχυρού μετώπου της Δεξιάς; Δεν είναι θεμιτή και δημοκρατική πολιτική πρακτική; Πάλι το ΑΚΕΛ κονταίνει τη μνήμη του: Όταν συνέπησσε λαϊκά μέτωπα και συμμαχίες με διάφορους Προέδρους, ήταν θεμιτή και νόμιμη πολιτική ενέργεια. Σήμερα που η Δεξιά φαίνεται να κάνει το ίδιο, κατηγορείται ότι επιχειρεί «πολιτικό πραξικόπημα». Και, μάλιστα, με πλήρη διαστρέβλωση των προθέσεών της.
Ο Α. Κυπριανού ισχυρίζεται ότι τα άλλα κόμματα επιχειρούν εξαναγκασμό του Προέδρου σε παραίτηση «έξω από τα πλαίσια του Συντάγματος». Πρόκειται για άθλιο ψεύδος, που η ΑΚΕΛική προπαγάνδα προβάλλει προς φανατισμό των δύστυχων μελών της. Όλοι έχουν δηλώσει ότι αν ο Πρόεδρος δεν παραιτηθεί, οικεία βουλήσει, κανείς δεν μπορεί, νομικά ή συνταγματικά, να τον εξαναγκάσει. Άρα, πού είναι η εξωθεσμική και εξωσυνταγματική εκτροπή, που ψευδώς -ενσυνείδητα- μηρυκάζει το ΑΚΕΛ;
Αλλ’ έστω. Ας δεχθούμε, χάριν συζήτησης, ότι το ΑΚΕΛ έχει δίκαιο στην κατηγορία του ότι τα άλλα κόμματα σχεδιάζουν «πολιτικό πραξικόπημα» (Ακόμα και το ΔΗΚΟ εισέπραξε την ύβριν περί «πολιτικού πραξικοπήματος»). Απορούμε: Αφού οι λεγόμενοι «πολιτικοί πραξικοπηματίες» σχεδιάζουν ανατροπή του Συντάγματος και θεσμική και πολιτική εκτροπή, δεν έπρεπε να αντιδράσει πρώτος ο Γενικός Εισαγγελέας;
Η Αστυνομία δεν έπρεπε να αρχίσει έρευνες και ενδεχομένως και συλλήψεις; Αν μη τι άλλο για να προλάβουν τη… συνταγματική εκτροπή, την… κατάλυση του κράτους και της… νομιμότητας. Αστειάκια, θα πείτε. Όχι. Είναι άθλιες νοοτροπίες, που καλλιεργεί το ΑΚΕΛ, επειδή νομίζει ότι απευθύνεται σε… κάφρους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου