Δεν διστάζουν να δηλώσουν ότι είναι ηλίθιοι, ή πιόνια, όταν παραδέχονται ότι δεν ήξεραν τι ψήφιζαν… στο μνημόνιο 1 και μεσοπρόθεσμο 1 και 2.

Τρέμουν.....


Πρέπει να φοβούνται πάρα πολύ.
Τρέμουν, την σκιά τους. Τρέμουν το βράδυ. Τρέμουν την μέρα. Τρέμουν στην ιδέα και μόνο, ότι θα τους πάρουμε με τις πέτρες, με πολλές πέτρες.
Δεν εξηγείται αλλιώς η συμπεριφορά τους.
Αυτή η αλλοπρόσαλλη, ανεξήγητη συμπεριφορά, που την συναντά κανείς σε φοβισμένα ανθρωπάκια.
Δεν εξηγούνται αλλιώς οι προχθεσινές δηλώσεις Χρυσοχοίδη, για τα λάθη της κυβέρνησης, που και ο ίδιος ήταν φανατικότερος του βασιλέως Γιώργου.
Λάθη, που οδήγησαν την χώρα, σε «αδιέξοδο» και «φτώχεια». Πρέπει να φοβάται πολύ, ώστε να γίνεται τόσο μεγάλη ρόμπα, αυτός, που όποιον τολμούσε να ... μιλήσει για αδιέξοδο και φτώχεια τον κατακεραύνωνε, καμαρώνοντας για τα «αποτελέσματα» της εφαρμοζόμενης πολιτικής.
Δεν εξηγούνται αλλιώς, οι δηλώσεις και οι κινήσεις, αρκετών ...στελεχών, που δεν διστάζουν να δηλώσουν ότι είναι ηλίθιοι, ή πιόνια, όταν παραδέχονται ότι δεν ήξεραν τι ψήφιζαν… στο μνημόνιο 1 και μεσοπρόθεσμο 1 και 2.
Δεν εξηγούνται αλλιώς, τα ψεύτικα δάκρυά τους, και ο όψιμος πόνος τους για τους αδύνατους,όταν επικαλούνται συνεχώς την ταπεινή καταγωγή τους, και τα ένσημά της δουλειάς τους.
Δεν εξηγείται αλλιώς, η αμηχανία τους μπροστά, σε φοιτητές που σπάνε τους κλοιούς και μπαίνουν σε αίθουσες συζητήσεων και αρχίζουν να τους λούζουν, με κοσμητικά επίθετα και γαλλικά. Αποσβολωμένοι, πανικόβλητοι και μόνοι, χωρίς φρουρά, ακούνε μουδιασμένοι τον εξάψαλμό τους. (βλ πρόσφατο περιστατικό με Ντόρα και Πρετεντέρη στην Λυών, όπου ένα παλικάρι τους ισοπέδωσε… )
Δεν εξηγείται αλλιώς, η άτακτη και γρήγορη φυγή του Καρόλου Παπούλια, και του τότε υπουργού Άμυνας Μπεγλίτη, από την παρέλαση της Θεσσαλονίκης, όταν υπήρχαν εκατοντάδες αστυνομικοί για να τους φυλάξουν, από τους 30 που φώναζαν συνθήματα…
Ο τρόμος, ο φόβος, η απομόνωση, είναι το ελάχιστο τίμημα, που ήδη πληρώνουν. Η αποκαθήλωση της πρωτοκαθεδρίας τους, της κενής αυθεντίας τους, η αποκάλυψη του πραγματικού μεγέθους τους, το «ξεβράκωμά τους» είναι το ελάχιστο καθήκον μας.
Ο πανικός τους είναι το ελάχιστο και ΠΡΩΤΟ τίμημα, που ήδη πληρώνουν.


Θύμιος Κ., Ε Μ Π Ρ Ο Σ