Ο Γιάννης Κανελλάκης γράφει για το agioritikovima.grΜέρα με την μέρα αποδεικνύεται ότι αυτό το κράτος παραμένει ένα χάρτινο κράτος, χωρίς υποδομές, χωρίς αρχές, χωρίς κανόνες, χωρίς συντάγματα. Κι αν υπάρχουν αυτά σίγουρα δεν τηρούνται, δεν εφαρμόζονται. Όπως λένε και πολλοί λόγιοι, κάθε νόμος που ψηφίζεται όλο και κάτι θα εξυπηρετεί, είτε πολιτικούς, είτε επιχειρηματίες, είτε τρωκτικά, είτε διαπλεκόμενους, είτε λαμόγια, είτε υπουργούς, είτε βουλευτές, είτε παρακοιμώμενους τους.
Σκάνδαλα επί σκανδάλων, έχουν ταλαιπωρήσει αυτή την χώρα και την ταλαιπωρούν ακόμα. Σκάνδαλα επί σκανδάλων ξεφυτρώνουν σαν μανιτάρια στην ελληνική επικράτεια από φοροφυγάδες, τυχοδιώκτες, αρπακτικά, αεριτζήδες, νταβατζήδες, εργολάβους, βουλευτές, υπουργούς και πολλούς άλλους και το επίσημο κράτος αδυνατεί, όπως καθημερινά αποδεικνύεται, να βάλει φραγμούς, να τιμωρήσει τους υπαίτιους , να κινήσει τους μηχανισμούς της Δικαιοσύνης και να στείλει στο εδώλιο του κατηγορουμένου όλους αυτούς που πίνουν το αίμα του ελληνικού λαού.
Μακροσκελείς λίστες κυκλοφορούν τελευταία στον τύπο με ονόματα φοροφυγάδων και οφειλετών στο δημόσιο αλλά καμία τσιμπίδα...
του νόμου δεν τους αγγίζει. Κι αν καμιά φορά συλλαμβάνονται κάποια λαμόγια αφήνονται ελεύθερα και κυκλοφορούν ανάμεσά μας.
Πως είναι δυνατόν να σταματήσουν και η φοροδιαφυγή και η κλοπή και τα σκάνδαλα από την στιγμή που η Δικαιοσύνη, τα αρμόδια δικαστικά όργανα, οι δικαστικοί λειτουργοί δεν κτυπούν το μαχαίρι στο κόκκαλο και δεν μπουζουριάζουν στα κρατητήρια αυτά τα αδίστακτα τρωκτικά ; Πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει το κράτος, να σταθεί στα πόδια της η πολιτεία, να ευημερήσει ο λαός από την στιγμή που κράτος και πολιτεία , νόμοι και συντάγματα , δικαστικοί και πολιτικοί πλουτίζουν σε βάρος του λαού, σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος της δημοκρατίας, σε βάρος του μεροκάματου του κάθε εργαζόμενου, που τον μαστιγώνουν, τον βασανίζουν και τον τρομοκρατούν την ώρα της δουλειάς για ένα μεροκάματο ; Πότε επιτέλους, λένε καθημερινά οι έλληνες, θα ξεσηκωθεί αυτός ο λαός και να ζητήσει από τους έχοντες και κατέχοντες να επιστρέψουν τα χρήματα που πήραν από τα δημόσια ταμεία και τα έκαναν βίλες , κότερα, πισίνες, και πολλοί απ΄ αυτούς τα κατέθεσαν σε ξένες τράπεζες ; Πότε επιτέλους οι ίδιοι οι πολιτικοί που σαν ύαινες κατασπάραξαν το κορμί του κάθε έλληνα πολίτη θα λογοδοτήσουν σ΄αυτό το κράτος ;
Ο Ναός της Δημοκρατίας δεν είναι η Βουλή των Ελλήνων, διότι το κτήριο αυτό μετατρέπεται μέρα με την μέρα, λένε πολλοί κάτοικοι της Αθήνας, σε κτήριο της διαπλοκής, της αρπαχτής, της ασυδοσίας και της πλουτοκρατίας. Οι Ναοί της Δημοκρατίας είναι στους χώρους δουλειάς, στους αγρούς, στα εργοστάσια, στα λιμάνια και όπου αλλού κάθε έλληνας και κάθε ελληνίδα δίνουν καθημερινή μάχη επιβίωσης με σεβασμό στη δημοκρατία, στη δικαιοσύνη , στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτοί όμως που τα καταπατούν αυτά και δεν λογοδοτούν πουθενά είναι κάποιοι τσαρλατάνοι αφεντικά που συχνά προσπαθούν με το μαστίγιο να επιβάλλουν τον φασισμό τους και την δικτατορία τους εκεί που κάθε έλληνας και ελληνίδα αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο γι’΄αυτούς και για τα παιδιά τους.
Γιατί το ελληνικό κράτος δεν συνεργάζεται με χώρες όπου έλληνες πολιτικοί, βουλευτές και άλλοι καταθέτουν εκατομμύρια ευρώ και έχουν ασυλία χωρίς να έχουν πληρώσει εργαζόμενους , χωρίς να έχουν πληρώσει τις υποχρεώσεις απέναντι στο ελληνικό κράτος όπου ζουν ; Απ’ αυτό και μόνο συμπεραίνει ο καθένας μας πόσο διαπλεκόμενοι είναι οι πολιτικοί και πόσο μεταξύ τους ρημάζουν το ελληνικό κράτος χωρίς να λογοδοτούν σε κανένα θεσμικό όργανο. Αν κάποια μέρα οι έλληνες πολίτες, όπως ήδη λένε στους δρόμους, ξεσηκωθούν και καίνε, και ρημάζουν και ισοπεδώνουν ότι βρίσκεται μπροστά τους, ποιος θα ευθύνεται γι’ αυτά; Κι αν κάποιοι δημοσιογραφίσκοι που σκύβουν την μέση στ’ αφεντικά τους και παπαγαλίζουν για να ένα μεροκάματο της ξεφτίλας, σε βάρος της ελεύθερης έκφρασης, της αλήθειας και της αντικειμενικής δημοσιογραφίας, αποδοκιμασθούν, ξυλοκοπηθούν και διασυρθούν , ποιος θα ευθύνεται γι αυτό ;
Είναι ντροπή σήμερα να υπάρχουν ξενόδουλοι, υποτελείς , υπηρέτες, τρωκτικά, γλύφτες, απατεώνες, ρουφιάνοι και γερμανοτσολιάδες της δημοσιογραφίας , μόνο και μόνο να τ’ αρπάζουν και να ξεφτιλίζονται στα μάτια του κόσμου, λένε καθημερινά έλληνες που είτε είναι άνεργοι, είτε ψάχνουν για ένα μεροκάματο.
Είναι ντροπή να υπάρχουν, λένε οι ίδιοι πολίτες, δημοσιογράφοι οι οποίοι ανοίγουν ένα έντυπο ή τρέχουν σαν σκυλάκια να αρπάξουν μια τηλεοπτική εκπομπή σε οποιοδήποτε παρακάναλο μόνο και μόνο για να εκβιάζουν τον κόσμο και να εισπράττουν μαύρο χρήμα. Ως πότε επιτέλους αυτές οι πεινασμένες ύαινες θα μένουν στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης και των αρμοδίων υπηρεσιών που υποτίθεται έχουν στόχο την εξυγίανση του ελληνικού δημόσιου βίου ;
Πως είναι δυνατόν να σταματήσουν και η φοροδιαφυγή και η κλοπή και τα σκάνδαλα από την στιγμή που η Δικαιοσύνη, τα αρμόδια δικαστικά όργανα, οι δικαστικοί λειτουργοί δεν κτυπούν το μαχαίρι στο κόκκαλο και δεν μπουζουριάζουν στα κρατητήρια αυτά τα αδίστακτα τρωκτικά ; Πως είναι δυνατόν να λειτουργήσει το κράτος, να σταθεί στα πόδια της η πολιτεία, να ευημερήσει ο λαός από την στιγμή που κράτος και πολιτεία , νόμοι και συντάγματα , δικαστικοί και πολιτικοί πλουτίζουν σε βάρος του λαού, σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος της δημοκρατίας, σε βάρος του μεροκάματου του κάθε εργαζόμενου, που τον μαστιγώνουν, τον βασανίζουν και τον τρομοκρατούν την ώρα της δουλειάς για ένα μεροκάματο ; Πότε επιτέλους, λένε καθημερινά οι έλληνες, θα ξεσηκωθεί αυτός ο λαός και να ζητήσει από τους έχοντες και κατέχοντες να επιστρέψουν τα χρήματα που πήραν από τα δημόσια ταμεία και τα έκαναν βίλες , κότερα, πισίνες, και πολλοί απ΄ αυτούς τα κατέθεσαν σε ξένες τράπεζες ; Πότε επιτέλους οι ίδιοι οι πολιτικοί που σαν ύαινες κατασπάραξαν το κορμί του κάθε έλληνα πολίτη θα λογοδοτήσουν σ΄αυτό το κράτος ;
Ο Ναός της Δημοκρατίας δεν είναι η Βουλή των Ελλήνων, διότι το κτήριο αυτό μετατρέπεται μέρα με την μέρα, λένε πολλοί κάτοικοι της Αθήνας, σε κτήριο της διαπλοκής, της αρπαχτής, της ασυδοσίας και της πλουτοκρατίας. Οι Ναοί της Δημοκρατίας είναι στους χώρους δουλειάς, στους αγρούς, στα εργοστάσια, στα λιμάνια και όπου αλλού κάθε έλληνας και κάθε ελληνίδα δίνουν καθημερινή μάχη επιβίωσης με σεβασμό στη δημοκρατία, στη δικαιοσύνη , στα ανθρώπινα δικαιώματα. Αυτοί όμως που τα καταπατούν αυτά και δεν λογοδοτούν πουθενά είναι κάποιοι τσαρλατάνοι αφεντικά που συχνά προσπαθούν με το μαστίγιο να επιβάλλουν τον φασισμό τους και την δικτατορία τους εκεί που κάθε έλληνας και ελληνίδα αγωνίζεται για ένα καλύτερο αύριο γι’΄αυτούς και για τα παιδιά τους.
Γιατί το ελληνικό κράτος δεν συνεργάζεται με χώρες όπου έλληνες πολιτικοί, βουλευτές και άλλοι καταθέτουν εκατομμύρια ευρώ και έχουν ασυλία χωρίς να έχουν πληρώσει εργαζόμενους , χωρίς να έχουν πληρώσει τις υποχρεώσεις απέναντι στο ελληνικό κράτος όπου ζουν ; Απ’ αυτό και μόνο συμπεραίνει ο καθένας μας πόσο διαπλεκόμενοι είναι οι πολιτικοί και πόσο μεταξύ τους ρημάζουν το ελληνικό κράτος χωρίς να λογοδοτούν σε κανένα θεσμικό όργανο. Αν κάποια μέρα οι έλληνες πολίτες, όπως ήδη λένε στους δρόμους, ξεσηκωθούν και καίνε, και ρημάζουν και ισοπεδώνουν ότι βρίσκεται μπροστά τους, ποιος θα ευθύνεται γι’ αυτά; Κι αν κάποιοι δημοσιογραφίσκοι που σκύβουν την μέση στ’ αφεντικά τους και παπαγαλίζουν για να ένα μεροκάματο της ξεφτίλας, σε βάρος της ελεύθερης έκφρασης, της αλήθειας και της αντικειμενικής δημοσιογραφίας, αποδοκιμασθούν, ξυλοκοπηθούν και διασυρθούν , ποιος θα ευθύνεται γι αυτό ;
Είναι ντροπή σήμερα να υπάρχουν ξενόδουλοι, υποτελείς , υπηρέτες, τρωκτικά, γλύφτες, απατεώνες, ρουφιάνοι και γερμανοτσολιάδες της δημοσιογραφίας , μόνο και μόνο να τ’ αρπάζουν και να ξεφτιλίζονται στα μάτια του κόσμου, λένε καθημερινά έλληνες που είτε είναι άνεργοι, είτε ψάχνουν για ένα μεροκάματο.
Είναι ντροπή να υπάρχουν, λένε οι ίδιοι πολίτες, δημοσιογράφοι οι οποίοι ανοίγουν ένα έντυπο ή τρέχουν σαν σκυλάκια να αρπάξουν μια τηλεοπτική εκπομπή σε οποιοδήποτε παρακάναλο μόνο και μόνο για να εκβιάζουν τον κόσμο και να εισπράττουν μαύρο χρήμα. Ως πότε επιτέλους αυτές οι πεινασμένες ύαινες θα μένουν στο απυρόβλητο της δικαιοσύνης και των αρμοδίων υπηρεσιών που υποτίθεται έχουν στόχο την εξυγίανση του ελληνικού δημόσιου βίου ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου