Σελίδες

Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2012

Άρχισαν πάλι τα παιγνιδάκια...

Όλα αυτά που λέγονται για το ΑΕΠ μπορεί να αποδειχτούν από σοφίες μέχρι και μπούρδες. Αν εμείς δεν εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία που μας δίνεται, η ύφεση μπορεί να μετατρέψει την Ελλάδα σε τοξική ζώνη για την  Ευρώπη, όπως ένας κατεστραμμένος πυρηνικός σταθμός την γύρω του περιοχή. Αν μπορέσουμε, όμως, να αντιστρέψουμε το κλίμα, τότε οι προβολές στο χαρτί μπορεί να αποδειχτούν σενάρια τρομοκρατικής υστερίας. Ωστόσο, υπάρχει λόγος που τα σενάρια δεν «θέλουν» την Ελλάδα να μην έχει λιγότερο χρέος από το 120% του ΑΕΠ

Η νέα δανειακή σύμβαση μπορεί να λειτουργήσει. Το χαμηλό επιτόκιο είναι ένα μεγάλο όπλο, κάτι που δεν συνέβαινε στην πρώτη δανειακή σύμβαση. Αυτό από μόνο του δεν αρκεί. Προσωπικά δεν πιστεύω καν ότι η πλήρης εφαρμογή του νέου μνημονίου είναι από μόνη της αρκετή για να μπορέσουμε να κάνουμε την Ελλάδα μία πραγματικά σύγχρονη και ισχυρή χώρα. Είναι απαραίτητη προϋπόθεση, όχι όμως ικανή από μόνη της να μας οδηγήσει στον αντικειμενικό στόχο. 

Το κλειδί της επιτυχίας βρίσκεται στην καινοτομία και στο δημιουργικό πνεύμα του Έλληνα. Κάτι που δεν μπορεί να συμβεί μέσα στο σημερινό ασφυκτικό περιβάλλον που δημιουργούν οι συμμορίες των κρατικοδίαιτων. Όποιος περιμένει επενδύσεις και ανάπτυξη όσο λειτουργούν οι ληστρικές συμμορίες των παρακρατικών, απατάται. Ποιος θα έρθει...

να βάλει τα λεφτά του σε μία χώρα που ο έλεγχος της εφορίας είναι συνώνυμο με την επίσκεψη του νονού της νύκτας σε κέντρο διασκέδασης της περιφέρειάς του; Σε μία χώρα που οι νόμοι αλλάζουν σαν τα πουκάμισα; Σε μία χώρα που το κέρδος αντιμετωπίζεται σαν ποινικό αδίκημα; 

Αν η Ελλάδα μείνει η ίδια, θα χρεοκοπήσει 1000 ακόμη φορές κι ας της χαρίσουν άλλες τόσες φορές το χρέος. Μόνοι μας θα βγούμε από το τούνελ, μην περιμένουμε να μας πάρουν από το χεράκι και να μας δείξουν τον δρόμο. Κι έχουμε την δυνατότητα να το πετύχουμε. Οι συγκυρίες μας έχουν βοηθήσει να μείνουμε όρθιοι, παρά τις τρικλοποδιές που μας έχουν ρίξει εντός και εκτός Ελλάδας. Αμερικανοί φίλοι αμερικανοτραφών πρώην πρωθυπουργών μας θα ήθελαν ίσως να μας δουν στην δραχμή. Αυτοί ίσως ξέρουν τι έχει γίνει με τα CDS, εμείς όχι. Αυτοί ίσως έχουν σχέση με διεθνή επενδυτικά funds που ίσως κι αυτά με την σειρά τους έχουν κάθε λόγο να μας δουν να καταρρέουμε και να μετράνε τα κέρδη τους πάνω στα δικά μας ερείπια. 

Είναι σίγουρο ότι η συμφωνία της Δευτέρας έκανε πολλούς να στεναχωρηθούν. Δεν πειράζει, θα τους περάσει. 

Ας φέρουν 100 προβολές για το μέλλον. Αν εμείς είμαστε ενωμένοι και αποφασισμένοι, δεν θα τους περάσει. Μοιάζει αυτή η ιστορία με τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Τότε που στοιχημάτιζαν ότι η Ελλάδα θα γινότανε ρεζίλι. Κι αυτό δεν συνέβη. Όπως δεν θα συμβεί κι αυτή τη φορά...

Οι εκθέσεις τους δεν είναι αθώες, όπως δεν ήσαν αθώες και στο παρελθόν. Το να λες ότι μπορεί να χρειαστεί κι άλλη βοήθεια για την Ελλάδα είναι κάτι που θα συμβεί στα σίγουρα αν εσύ το καλλιεργείς. Με την Ελλάδα της ανάπτυξης δεν πρόκειται να χρειαστεί ούτε ένα σεντ περισσότερο από όσα μας έχουν δώσει οι φίλοι μας στην ΕΕ. Με την Ελλάδα της αναρχίας, δεν φτάνουν όλα τα θησαυροφυλάκια του κόσμου για να σωθούμε. Γιατί, λοιπόν, παίζουν με αυτό τον τρόπο το επικοινωνιακό τους παιγνίδι; Ποιοι και που στοχεύουν; 

Άλλωστε, το 120% μπορεί να είναι 121% ή και 119%. Υπάρχει λόγος για να μην είναι 110%; Ασφαλώς! Σκεφτείτε απλά ότι το χρέος της Ιταλίας, μιας χώρας πολύ πιο ισχυρής και μεγάλης από την Ελλάδα, δεν μπορεί εύκολα να υποχωρήσει κάτω από το 120% του ΑΕΠ. Οπότε; Δεν είναι ώρα για να ανοίγουμε πληγές. Όσο όμως η Ευρώπη επιτρέπει τέτοιου είδους παιγνίδια, τόσο κάποιοι άλλοι παίρνουν θάρρος και αρχίζουν να μιλούν για σενάρια που στόχο έχουν την ομαλότητα...


Θανάσης Μαυρίδης
thanasis.mavridis@capital.gr

ΥΓ: Μην θεωρήσει κανείς ότι η άποψη των Αμερικανών για το θέμα είναι μία και μοναδική. Δεν υπάρχει μόνο μια Αμερική...

Δεν υπάρχουν σχόλια: